Dzisiaj Jan Krzysztof Glaubitz jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu ludzi na całym świecie. Od momentu pojawienia się Jan Krzysztof Glaubitz przyciąga uwagę zarówno ekspertów, jak i fanów, wywołując ciągłą debatę na temat jego znaczenia i wpływu na różne obszary społeczeństwa. W tym artykule dokładnie zbadamy najważniejsze aspekty Jan Krzysztof Glaubitz, badając jego historię, obecne implikacje i możliwą ewolucję w przyszłości. Mamy nadzieję, że poprzez wszechstronną analizę zapewnimy naszym czytelnikom pełniejszy obraz tego zjawiska i pomożemy im zrozumieć jego prawdziwy zakres.
Urodził się prawdopodobnie na Śląsku (wg innego poglądu w którymś z miast Prus Królewskich, być może były to: Chełmno, Elbląg lub Toruń). W latach 1732–1733 był czeladnikiem murarskim w Gdańsku u mistrza Gottfryda Forstera. W 1737 roku wzmiankowany jest w Wilnie jeszcze jako prosty murarz. Stopień mistrzowski osiągnął zapewne około 1736-1737.
Pierwsze jego potwierdzone dzieło to odbudowa kościoła ewangelickiego w Wilnie w latach 1739–1743.
Dzieła
odbudowa po pożarze kościoła ewangelickiego w Wilnie, lata 1739-1743
↑W.Boberski, Późnobarokowa cerkiew katedralna w Witebsku i jej rzymski pierwowzór, Biuletyn Historii Sztuki, LXII, 2000, nr 1-2, s.144
Bibliografia
Stanisław Lorentz: Jan Krzysztof Glaubitz – architekt wileński XVIII wieku. Warszawa: 1937.brak strony w książce
Pałubicki Jerzy, Informacja o pobycie Jana Krzysztofa Glaubitza w Gdańsku, Biuletyn Historii Sztuki, XLII: 1980, nr 1.
Drema Vladas, Materiały do historii sztuki Wielkiego Księstwa Litewskiego. Jan Krzysztof Glaubitz, Jan Hedel, Jan Melich, Biuletyn Historii Sztuki, XLII: 1980, nr 1.