W dzisiejszym świecie Janine Antoni stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum ludzi. Znaczenie Janine Antoni przekroczyło bariery wieku, płci i kultury i przyciągnęło uwagę badaczy, profesjonalistów, entuzjastów i ciekawskich. Od momentu pojawienia się Janine Antoni znacząco wpłynął na różne aspekty społeczeństwa, od sposobu, w jaki się komunikujemy, po sposób, w jaki wykonujemy codzienne czynności. W tym artykule szczegółowo zbadamy wpływ Janine Antoni w różnych obszarach i jego znaczenie we współczesnym świecie.
Janine Antoni (ur. 19 stycznia 1964 we Freeport) – amerykańska artystka współczesna.
W 1986 roku Janine Antoni zdobyła tytuł licencjata (BA) w Sarah Lawrence College w Nowym Jorku. W 1989 roku obroniła tytuł magistra (MFA) w Rhode Island School of Design w Rhode Island. Żyje i tworzy w Nowym Jorku.
W jej pracach widoczna jest różnica między performance a rzeźbą. Głównym narzędziem jej prac jest jej ciało: włosy, usta. Przetwarza codzienne czynności, jak: jedzenie, spanie, kąpiel w metody tworzenia sztuki. Porusza problemy feminizmu, materialności, konsumpcjonizmu
W pracy zatytułowanej Gnaw (Wżer z 1992 roku) Janine użyła czynności jedzenia oraz żucia, żeby wyrzeźbić dwie 300-kilogramowe kostki. Jednej zrobionej z czekolady, drugiej ze słoniny. Części przeżute posłużyły do stworzenia pudełek z czekoladkami oraz szminek, które Janine wystawiła w prowizorycznym sklepie.
W Loving Care z 1992 roku Janine użyła własnych włosów jako pędzla oraz farby do włosów Loving Care. Zanurzając głowę w wiaderku z farbą, wycierała włosami podłogę galerii.
Tableaux vivants (Ożywione tablice) są następną formą tworzenia, którą Janine nazwała utylizującą. W swej instalacji Slumber (Śpioch) autorka śpi w galerii. Podczas snu maszyna elektroencefalograficzna zapisuje fazę snu REM i emituje ją na koc okrywający Janine. Tę pracę można ujrzeć w formie Tableaux vivants z powodu jego spektakularnego wyrazu:
Punktem motywującym tego Tableaux vivants, było sytuowanie artysty w głównym punkcie widoku i jednoczesnym podkreśleniu autentyczności połączenia pomiędzy artystą a obserwatorami, artystami a instytucjami sztuki oraz między procesami świadomości i nieświadomości artystów.
Następnym ważnym składnikiem tej pracy jest umiejętność komunikacji bezpośredniej z wizytatorami muzeum. Janine tłumaczy swoje dążenie do zaangażowania obserwatora:
nie był czymś co zamierzałam, tworzyłam prace które są o procesach, o znaczeniu tworzenia, próbując wywrzeć pozytywny bądź negatywny związek z przedmiotem. Czuję się bezpieczniej jeżeli mogę sprowadzić myśli obserwatorów do momentu jego tworzenia. Próbuje to robić na różne sposoby przez już stworzony produkt, przez dotyk, przez te wszystkie procesy, które są na porządku dziennym, te, które ludzie mogą przytoczyć do procesów codziennych czynności kąpiel, jedzenie itd., ale czasami nie ma lepszego sposobu na pokazanie tego, co jest dla mnie żywe i słuszne, niż pokazanie samego procesu tworzenia.
Janine Antoni jest wciąż aktywną osobą zaangażowaną w świat sztuki. Wyszła za mąż za absolwenta RSID (Rhode Island School Of Design) Paula Ramiereza Jonasa i mieszka w Nowym Jorku.
1992
1994
1995
Traveled to Irish Museum of Modern Art, Dublin, Irlandia.
1996
1997
1998
1999
2001
ARCO 2001, Project Room. Madryt, Spain.
2002
2003
2004
2005
Segalot, Philippe, curator.
2006
2007
2009
1991
1992