Koniaków

W tym artykule szczegółowo omówimy Koniaków, temat dziś bardzo istotny i interesujący. Koniaków to koncepcja, która wywołała wielkie kontrowersje i debaty w różnych sferach, od pola akademickiego po politykę i społeczeństwo w ogóle. Przez lata Koniaków odegrał fundamentalną rolę w sposobie, w jaki postrzegamy i rozumiemy otaczający nas świat, jego konsekwencje były głębokie i dały początek szerokiemu zakresowi rozbieżnych opinii i perspektyw. Poprzez wszechstronną analizę artykuł ten będzie starał się rzucić światło na złożoność i znaczenie Koniaków, badając jego historyczne korzenie, jego obecne skutki i jego projekcję na przyszłość.

Koniaków
wieś
Ilustracja
Widok na wieś z Ochodzitej
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Powiat

cieszyński

Gmina

Istebna

Wysokość

760 m n.p.m.

Liczba ludności (2022)

3579

Strefa numeracyjna

33

Kod pocztowy

43-474

Tablice rejestracyjne

SCI

SIMC

0054007

Położenie na mapie gminy Istebna
Mapa konturowa gminy Istebna, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Koniaków”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Koniaków”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Koniaków”
Położenie na mapie powiatu cieszyńskiego
Mapa konturowa powiatu cieszyńskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Koniaków”
Ziemia49°33′04″N 18°56′52″E/49,551111 18,947778
Strona internetowa

Koniaków (niem. Koniakau) – wieś sołecka w Polsce, położona w województwie śląskim, w powiecie cieszyńskim w gminie Istebna. Powierzchnia sołectwa wynosi 1469 ha, a liczba ludności 3643, co daje gęstość zaludnienia równą 248,0 os./km².

Tworzy wraz z Jaworzynką i Istebną tzw. Beskidzką Trójwieś. Jest najwyżej położoną wsią w Beskidzie Śląskim, leży na południowy zachód od Żywca i na południe od Wisły w historycznych granicach Śląska Cieszyńskiego. Koniaków jest znany przede wszystkim ze względu na produkcję koronkowych ozdób i części garderoby (ostatnio także bielizny).

Integralne części wsi

Integralne części wsi Koniaków
części wsi Bagno, Bąbolówka, Bukowina, Cisowe, Dachtony, Deje, Długa Czerchla, Do Jasieniarza, Fibaczka, Gołówka, Gronik, Jasiówka, Kadłuby, Kliszówki, Kosarzyska, Legiery, Małączka, Matyska, Odkrzas, Pańska Łąka, Pietraszyna, Polana, Pustki, Rastoka, Rdżawka, Rozceście, Rupienka, Szańce, Szkatułka, Szymonkowie, Śliwkowiec, Tkoczówka, Usnobocz, Wołowa, Wyżrana, Za Roztoką, Zimna Woda, Żurówka

Historia

Osadnictwo na obszarze Koniakowa rozpoczęło się w pierwszej połowie XVII wieku. Prowadzone było ono przez mieszkańców Istebnej szukających nowych terenów pod łąki i pastwiska. Jako że były one dotąd porośnięte lasami, które tworzyły naturalną ochronę przed niepożądanym wtargnięciem obcych wojsk na teren Księstwa Cieszyńskiego (był to okres wojny trzydziestoletniej) osadnictwo to i związane z tym karczowanie lasów nie było mile widziane przez cieszyńskich Piastów, a księżna Elżbieta Lukrecja rozkazała swym leśnikom pierwsze tutejsze chałupy zburzyć. Za początek miejscowości uznaje się dziś rok 1712. Wtedy to na obszarze dzisiejszego Koniakowa stwierdzono pierwszych sześć stałych chałup. W następnych sześciu latach dołączyło do nich kolejnych dziewięć.

Pierwsi osadnicy nie posiadali w ogóle ziemi ornej, a jedynie łąki służące za pastwiska. Zajmowali się wyłącznie wypasaniem bydła. Przez „dorabianie” sobie kolejnych pastwisk kosztem lasów nierzadko popadali w konflikty z nadzorcami leśnymi. Konflikty ustały, gdy miejscowy system obronny zaczął tracić na znaczeniu, a opłaty i czynsze od łąk i pasionego na nich bydła wnoszone przez osadników stały się dla książęcych urzędników bardziej istotne niż interes obrony kraju. Samodzielna gmina powstała w 1816 roku. Jej obszar po wydzieleniu z sąsiedniej Istebnej wynosił 433 morgi, z czego było jedynie 87 mórg pól uprawnych, a resztę stanowiły łąki kośne i pastwiska. Za nazwę nowej wsi obrano Koniaków, nadać ją mieli prawdopodobnie osadnicy pochodzący z Koniakowa pod Cieszynem. W herbie umieszczono konia.

Według austriackiego spisu ludności z 1900 w 185 budynkach w Koniakowie na obszarze 1088 hektarów mieszkało 1069 osób, co dawało gęstość zaludnienia równą 98,3 os./km², z czego wszyscy byli polskojęzyczni, 939 (87,8%) mieszkańców było katolikami, a 130 (12,2%) ewangelikami. Do 1910 roku liczba budynków wzrosła do 196 a mieszkańców do 1120.

Około 1904 został tu założony cmentarz rzymskokatolicki. Z jego obszaru wydzielony został również cmentarz ewangelicki, jednak pochówki wiernych tego wyznania prowadzone były w dalszym ciągu na cmentarzu w Istebnej, wobec czego ewangelicka część nekropolii pozostawała przez długi czas nieużywana. Została ostatecznie poświęcona 19 października 1924 przez ks. Karola Krzywonia z parafii w Nawsiu.

W wyborach do austriackiej Rady Państwa w 1911 roku wygrali tutaj polscy kandydaci narodowi, zdobywając 159 głosów (99,4%); na socjalistów został oddany 1 głos; nikt nie głosował na kandydata „ślązakowców”. W lipcu 1920 roku decyzją Rady Ambasadorów Koniaków wraz z całą wschodnią częścią Śląska Cieszyńskiego znalazł się w granicach Polski.

W okresie międzywojennym rozwinęło się tu narciarstwo. W 1923 odbyły się pierwsze zawody, w których uczestniczyło 46 dziewcząt i chłopców.

Od roku 1945 istniała tu strażnica Wojsk Ochrony Pogranicza, która została rozformowana w roku 1954.

W latach 1945–1954 miejscowość była siedzibą gminy Koniaków, a 1954–72 gromady Koniaków. W 1954 do Koniakowa przyłączono przysiółki Beskid (Pietraszyna), Kosarzyska i Rupienka z Kamesznicy w powiecie żywieckim.

W latach 1975–1998 położona była w województwie bielskim.

Religia

We wsi działa rzymskokatolicka parafia św. Bartłomieja. Miejscowi wierni Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego należą do parafii w Istebnej.

Turystyka

Przez miejscowość przechodzą następujące trasy rowerowe:

  • szlak rowerowy czerwony Główny Karpacki Szlak Rowerowy (621 km)
  • szlak rowerowy zielony zielona trasa rowerowa nr 253 – IstebnaJaworzynka – Koniaków (28 km)

Galeria

Opisana panorama z Koniakowa
Opisana panorama z Koniakowa

Przypisy

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 56974
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych , Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 .
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 495 .
  4. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  5. a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. .
  6. Gmina Istebna: Gmina Istebna: Powierzchnia. www.ug.istebna.pl . .
  7. Gmina Istebna: Gmina Istebna: Ludność. www.ug.istebna.pl . 2013. .
  8. Forma Rdżawka (pisana przez „ż”) jest najprawdopodobniej wynikiem błędu: nie dość, że karkołomna fonetycznie, to niepotwierdzona wcześniej w źródłach. W zapisach archiwalnych funkcjonuje jako Rdzawka lub Rzawka (w gwarze górali śląskich: Rdzowka, Rzowka): ...kup Jakuba Ligoczkeho na Rzawcze Bagno rzeczene, na ktere obydli wystawene ma, do sallasse Rzawky (1718). Na późniejszych mapach już jako Rdzawka lub Rzawka. Jest to nazwa topograficzna: rdzawka ‘mokradło, bagno, trzęsawisko z rdzawą, żelazistą wodą’ (Robert Mrózek: „Nazwy miejscowe dawnego Śląska Cieszyńskiego”, Uniwersytet Śląski i Beskidzkie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne, Katowice – Bielsko-Biała1984 ISBN 82-00-00622-2).
  9. a b Franciszek Popiołek: Historia osadnictwa w Beskidzie Śląskim, Pamiętniki Instytutu Śląskiego t. XIII, wyd. Instytut Śląski, Katowice 1939, s. 171-174.
  10. Gemeindelexikon der im Reichsrate vertretenen Königreiche und Länder, bearbeitet auf Grund der Ergebnisse der Volkszählung vom 31. Dezember 1900, XI. Schlesien. Wien: 1906. (niem.).
  11. Ludwig Patryn (ed): Die Ergebnisse der Volkszählung vom 31. Dezember 1910 in Schlesien. Troppau: 1912. (niem.).
  12. W górach, ponad granicami , luteranie.pl .
  13. G. Wnętrzak, Znaczenie ruchu kożdoniowskiego na Śląsku Cieszyńskim w świetle wyborów z 1909 i 1911 roku, „Pamiętnik Cieszyński”, t. 18, 2003, s. 61.
  14. Uchwała Nr 16/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Stalinogrodzie z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu cieszyńskiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Stalinogrodzie z dnia 15 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Stalinogrodzie z dnia 5 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Stalinogrodzie z dnia 1 grudnia 1954 r., Nr. 10, Poz. 54).
  15. Świętego Bartłomieja Apostoła (Koniaków) , diecezja.bielsko.pl .
  16. Jaka jest geneza tej małej ewangelickiej parafii na Śląsku Cieszyńskim? , istebna.luteranie.pl .

Bibliografia