Konkurs Piosenki Eurowizji 1957

Witamy w artykule o Konkurs Piosenki Eurowizji 1957, temacie, który wzbudza zainteresowanie milionów ludzi na całym świecie. W tym poście dokładnie zbadamy różne aspekty związane z Konkurs Piosenki Eurowizji 1957, od jego historii i ewolucji po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Idąc tym tropem, będziemy odkrywać fascynujące fakty, analizować opinie ekspertów i dzielić się praktycznymi radami z tymi, którzy chcą głębiej zagłębić się w ten ekscytujący temat. Przygotuj się na zanurzenie się w podróż pełną wiedzy i odkryć na temat Konkurs Piosenki Eurowizji 1957. Zacznijmy!

Konkurs Piosenki Eurowizji 1957
Ilustracja
Informacje ogólne
Finał

3 marca 1957

Miejsce

Großer Sendesaal des hessischen Rundfunks,
Frankfurt (Niemcy Zachodnie)

Nadawca

Arbeitsgemeinschaft der öffentlich-rechtlichen Rundfunkanstalten der Bundesrepublik Deutschland (ARD)

Prowadzący

Anaid Iplicjian

Informacje dodatkowe
Główny dyrygent

Willy Berking

Uczestnicy
Debiut

 Austria
 Dania
 Wielka Brytania

Łącznie

10 reprezentacji

Głosowanie
Każdy kraj wyznaczał 10-osobowe jury, które przyznawało ulubionej piosence po jednym punkcie.
Zwycięzca

 Holandia

Reprezentant

Corry Brokken

Piosenka

Net als toen

Muzyka

Guus Jansen

Tekst

Willy van Hemert

Konkurs Piosenki Eurowizji
◄ 1956 1958 ►

2. Konkurs Piosenki Eurowizji został rozegrany w niedzielę, 3 marca 1957 we Frankfurcie nad Menem. Organizatorem konkursu był niemiecki nadawca publiczny ARD. Koncert poprowadził Anaid Iplicjian,

Finał konkursu wygrała Corry Brokken, reprezentantka Holandii z piosenką „Net als toen” autorstwa Willy'ego van Hemerta i Guusa Jansena, za którą zdobyła łącznie 31 punktów.

Lokalizacja

 Osobny artykuł: Frankfurt nad Menem.
Lokalizacja Frankfurtu w Niemczech.
Studio Großer Sendesaal des hessischen Rundfunks

Frankfurt nad Menem znajduje się w kraju związkowym Hesja, który leży po obu stronach rzeki Men u stóp gór Taunus.

Halą, którą wybrano do zorganizowania 2. Konkursu Piosenki Eurowizji, została hala telewizji Hessischer Rundfunk we Frankfurcie. Kiedyś było to centrala nadawania telewizji Hessischer Rundfunk, dzisiaj hala muzyczna.

Przebieg konkursu

Finał emitowany był głównie przez radio, kilku nadawców pokazało go także w telewizji.

Zmiany w regulaminie

Liczba i długość utworów

W przeciwieństwie do konkursu w 1956, każdy kraj mógł wysłać tylko jednego reprezentanta. Zasady dotyczące długości piosenek nie były sprecyzowane, dlatego w finale konkursu zaprezentowano wówczas najkrótszą („AllPatricii Bredin z Wielkiej Brytanii – 1 min. 52 sek) oraz najdłuższą („Corde della mia chitarraNunzio Gallo z Włoch – 5 min. 9 sek.) propozycję w historii. Po finale konkursu dodano zapis o poprawnej długości utworu, który zaznaczył, że każdy zgłoszony utwór może trwać maksymalnie 3 minuty.

Udział duetów

Regulamin konkursu w 1957 zezwolił na udział w stawce konkursowej duetów, dzięki temu Danię reprezentowali Birthe Wilke i Gustav Winckler z utworem „Skibet skal sejle i nat. Po występie para pocałowała się, a członek ekipy realizacyjnej zapomniał dać uczestnikom znać o zakończeniu występu. Tym samym para odbyła najdłuższy w historii konkursu pocałunek.

Głosowanie

Pierwszy raz w historii konkursu komisje jurorskie z poszczególnych krajów miały możliwość oddawania swoich głosów telefonicznie. Każdy panel sędziowski składał się z dziesięciu osób, a każdy z członków oddawał głos na swój ulubiony utwór. Wprowadzono także zasadę, że żaden z jurorów nie może oddać głosu na utwór reprezentujący jego kraj.

Kraje uczestniczące

W konkursie wzięło udział 10 krajów, w tym debiutująca Wielka Brytania, Austria i Dania. W finale wystąpili także reprezentacji krajów-założycieli: Belgia, Luksemburg, Niemcy, Francja, Włochy, Holandia i Szwajcaria.

Powracający artyści

W konkursie wzięło udział dwóch uczestników inauguracyjnego konkursu w 1956: Corry Brokken z Holandii i Lys Assia, zwyciężczyni konkursu dla Szwajcarii.

Wyniki

Tablica punktacyjna finału

Nadawca publiczny z każdego kraju uczestniczącego wyznaczał 10-osobową komisję jurorską, której każdy z członków przyznawał po jednym punkcie swojej ulubionej piosence.

Międzynarodowi nadawcy oraz głosowanie

Reprezentanci Danii – Birthe Wilke i Gustav Winckler

Spis poniżej przedstawia kolejność głosowania poszczególnych krajów w 1957 roku wraz z nazwiskami sekretarzy, którzy przekazywali punkty od swojego państwa. Każdy krajowy nadawca miał również swojego komentatora całego wydarzenia, relacjonującego w ojczystym języku przebieg konkursu:

Kolejność głosowania i krajowi sekretarze

  1.  Szwajcaria – Mäni Weber
  2.  Dania – nieznany
  3.  Francja – Claude Darget
  4.  Niemcy – Joachim Fuchsberger
  5.  Holandia – Willem Duys
  6.  Austria – Karl Bruck
  7.  Włochy – Nunzio Filogamo
  8.  Wielka BrytaniaDavid Jacobs
  9.  Luksemburg – nieznany
  10.  Belgia – Bob Van Bael

Komentatorzy

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j k l Eurovision Song Contest 1957. EBU . eurovision.tv. . (ang.).
  2. History of Frankfurt City History. frankfurt-tourismus.de. . . (ang.).
  3. Große Sendesaal im Hessischen Rundfunk (Frankfurt am Main). film-commission-hessen.de. . . (ang.).
  4. 2013 EUROVISION SONG CONTEST RULES. EBU . eurovision.tv. . (ang.).
  5. Eurovision 1957: UK says hello and the Danes seal it with a kiss. boombangablog.merseyblog.co.uk. . . (ang.).
  6. Eurovision Song Contest 1956. EBU . eurovision.tv. . (ang.).
  7. Eurovision Song Contest 1957. The Diggiloo Thrush. . (ang.).
  8. Eurovision 1957 Cast and Crew. IMDb. . (ang.).
  9. Concours Eurovision de la Chanson 1957. Songcontest.free.fr, 2006-09-18. . (fr.).
  10. Nederlandse televisiecommentatoren bij het Eurovisie Songfestival. Eurovision Artists . eurovisionartists.nl. (niderl.).
  11. Leif Thorsson. Melodifestivalen genom tiderna (2006), str.10. Sztokholm: Premium Publishing AB. ISBN 91-89136-29-2

Linki zewnętrzne