W tym artykule skupimy się na temacie Luksemburg w Konkursie Piosenki Eurowizji, który wywołał duże zainteresowanie i debatę w różnych kręgach i obszarach. Przez dziesięciolecia Luksemburg w Konkursie Piosenki Eurowizji był przedmiotem badań, analiz i refleksji, a jego znaczenie wciąż rośnie. Z biegiem czasu Luksemburg w Konkursie Piosenki Eurowizji na różne sposoby wpływał na ludzi, społeczeństwa i społeczności, generując niezliczone opinie, stanowiska i podejścia. Przy tej okazji zagłębimy się w najbardziej istotne, kontrowersyjne i znaczące aspekty Luksemburg w Konkursie Piosenki Eurowizji, aby zagłębić się w jego znaczenie i zrozumieć jego wpływ w różnych kontekstach.
| |||||||||||
Informacje ogólne | |||||||||||
Nadawca | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Rok i miejsce debiutu | |||||||||||
Liczba udziałów |
37 razy | ||||||||||
Organizacja konkursu | |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Strona internetowa |
Luksemburg uczestniczy w Konkursie Piosenki Eurowizji od 1956. Konkursem w kraju zajmuje się nadawca publiczny RTL Télé Lëtzebuerg. Kraj nie brał udziału w latach 1994–2023.
Reprezentanci Luksemburgu pięć razy zwyciężyli w finale konkursu: w 1961 (Jean-Claude Pascal z piosenką „Nous, les amoureux”), 1965 (France Gall z „Poupée de cire, poupée de son”), 1972 (Vicky Leandros z „Après toi”), 1973 (Anne-Marie David z „Tu te reconnaîtras”) i 1983 i (Corinne Hermès z „Si la vie est cadeau”). Luksemburska telewizja kilkukrotnie wycofywała się z udziału w konkursie, przy czym w 1959 zrezygnowała z konkursu z powodów finansowych, a w 1994 została odsunięta z udziału z powodu słabego wyniku zajętego rok wcześniej. W 2004 pojawiły się doniesienia o chęci powrotu kraju do konkursu, jednak telewizja publiczna ostatecznie wycofała się z planów przez brak środków finansowych. Kolejne informacje o powrocie pojawiły się podczas przygotowań do jubileuszowego, 50. konkursu w 2005, co zostało zdementowane przez przedstawiciela RTL, który stwierdził, że kraj może już nigdy nie wrócić na konkurs. 12 maja 2023 Europejska Unia Nadawców ogłosiła, że rząd Luksemburgu zdecydował się na udział kraju w 68. Konkursie Piosenki Eurowizji.
Luksemburg uczestniczył w Konkursie Piosenki Eurowizji w latach 1956–1993. Poniższa tabela uwzględnia nazwiska wszystkich luksemburskich reprezentantów, tytuły konkursowych piosenek oraz wyniki w poszczególnych latach.
Rok | Wykonawca | Piosenka | Finał | Półfinał | ||
---|---|---|---|---|---|---|
Miejsce | Punkty | Miejsce | Finał | |||
1956 | Michèle Arnaud | „Ne crois pas” | 2 | N/K | Brak rundy półfinałowej | |
„Les amants de minuit” | ||||||
1957 | Danièle Dupré | „Amours Mortes” | 4 | 8 | ||
1958 | Solange Berry | „Un grand amour” | 9 | 1 | ||
1959 | Brak reprezentanta | |||||
1960 | Camillo Felgen | „So laang we’s du do bast” | 13 | 1 | ||
1961 | Jean-Claude Pascal | „Nous, les amoureux” | 1 | 31 | ||
1962 | Camillo Felgen | „Petit bonhomme” | 3 | 11 | ||
1963 | Nana Mouskouri | „À force de prier” | 8 | 13 | ||
1964 | Hughes Aufray | „Dès que le printemps revient” | 4 | 14 | ||
1965 | France Gall | „Poupée de cire, poupée de son” | 1 | 32 | ||
1966 | Michèle Torr | „Ce soir je t’attendais” | 10 | 7 | ||
1967 | Vicky Leandros | „L’amour est bleu” | 4 | 17 | ||
1968 | Chris Baldo i Sophie Garel | „Nous vivrons d’amour” | 11 | 5 | ||
1969 | Romuald | „Catherine” | 11 | 7 | ||
1970 | David Alexander Winter | „Je suis tombé du ciel” | 12 | 0 | ||
1971 | Monique Melsen | „Pomme, pomme, pomme” | 13 | 70 | ||
1972 | Vicky Leandros | „Après toi” | 1 | 128 | ||
1973 | Anne-Marie David | „Tu te reconnaîtras” | 129 | |||
1974 | Ireen Sheer | „Bye Bye I Love You” | 4 | 14 | ||
1975 | Geraldine | „Toi” | 5 | 84 | ||
1976 | Jürgen Marcus | „Chansons pour ceux qui s’aiment” | 14 | 17 | ||
1977 | Anne-Marie B | „Frère Jacques” | 16 | 17 | ||
1978 | Baccara | „Parlez-vous français?” | 7 | 73 | ||
1979 | Jeane Manson | „J’ai déjà vu ça dans tes yeux” | 13 | 44 | ||
1980 | Sophie i Magaly | „Papa pingouin” | 9 | 56 | ||
1981 | Jean-Claude Pascal | „C’est peut-être pas l’Amérique” | 11 | 41 | ||
1982 | Svetlana | „Cours après le temps” | 6 | 78 | ||
1983 | Corinne Hermès | „Si la vie est cadeau” | 1 | 142 | ||
1984 | Sophie Carle | „100% d’amour” | 10 | 39 | ||
1985 | Margo, Ranck Olivier, Diane Solomon, Ireen Sheer, Malcolm & Chris Roberts | „Children, Kinder, Enfants” | 13 | 37 | ||
1986 | Sherisse Stevens | „L’amour de ma vie” | 3 | 117 | ||
1987 | Plastic Bertrand | „Amour, amour” | 21 | 4 | ||
1988 | Lara Fabian | „Croire” | 4 | 90 | ||
1989 | Park Café | „Monsieur” | 20 | 8 | ||
1990 | Céline Carzo | „Quand je te rêve” | 13 | 38 | ||
1991 | Sarah Bray | „Un baiser volé” | 14 | 29 | ||
1992 | Marion Welter & Kontinent | „Sou fräi” | 21 | 10 | ||
1993 | Modern Times | „Donne-moi une chance” | 20 | 11 | ||
Brak reprezentanta w latach 1994–2023 | ||||||
2024 | Tali | „Fighter” |
Legenda:
1. miejsce
Poniższe tabele pokazują, którym krajom Luksemburg przyznaje w finale najwięcej punktów oraz od których państw luksemburscy reprezentanci otrzymują najwyższe noty
L.p. | Kraj | Punkty |
---|---|---|
1 | Wielka Brytania | 123 |
2 | Irlandia | 96 |
3 | Francja | 89 |
4 | Szwajcaria | 80 |
Holandia |
L.p. | Kraj | Punkty |
---|---|---|
1 | Portugalia | 76 |
2 | Irlandia | 65 |
3 | Wielka Brytania | 57 |
4 | Francja | 56 |
5 | Finlandia | 55 |
1. miejsce
2. miejsce
3. miejsce
Luksemburska telewizja była gospodarzem czterech finałów Konkursu Piosenki Eurowizji: w 1962, 1966, 1973 i 1984. Wszystkie koncerty odbyły się w Luksemburgu.
Rok | Miasto | Miejsce | Prowadzący |
---|---|---|---|
1962 | Luksemburg | Villa Louvigny | Mireille Delannoy |
1966 | Josiane Shen | ||
1973 | Nouveau Théâtre Luxembourg | Helga Guitton | |
1984 | Kirchberg Theatre | Désirée Nosbusch |
W październiku 2005 odbył się koncert Gratulacje: 50 lat Konkursu Piosenki Eurowizji, który został zorganizowany przez Europejską Unię Nadawców (EBU) z okazji 50-lecia Konkursu Piosenki Eurowizji. W trakcie koncertu przeprowadzono plebiscyt na najlepszą piosenkę w historii konkursu; luksemburski utwór „Poupée de cire, poupée de son” France Gall zajął ostatnie, 14. miejsce w głosowaniu telewidzów.