Kotek rudy

W tym artykule zbadamy wpływ Kotek rudy na współczesne społeczeństwo. Od momentu powstania Kotek rudy wywołał niekończące się debaty i refleksje w różnych obszarach, od polityki po kulturę popularną. W tym sensie będziemy starali się zrozumieć, jak Kotek rudy ukształtował nasz sposób myślenia, działania i relacji z otaczającym nas światem. Na tych stronach będziemy analizować różne aspekty związane z Kotek rudy, ujawniając jego znaczenie w bieżącej dziedzinie i jego projekcję na przyszłość. Celem tego artykułu jest przedstawienie kompleksowego spojrzenia na temat, zapewnienie czytelnikowi niezbędnych narzędzi do zrozumienia i zastanowienia się nad wpływem Kotek rudy na nasze środowisko.

Kotek rudy
Prionailurus rubiginosus
(I. Geoffroy Saint-Hilaire, 1831)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

drapieżne

Podrząd

kotokształtne

Rodzina

kotowate

Podrodzina

koty

Rodzaj

kotek

Gatunek

kotek rudy

Synonimy
  • Felis rubiginosa I. Geoffroy Saint-Hilaire, 1831
Podgatunki
  • P. r. rubiginosus (I. Geoffroy Saint-Hilaire, 1831)
  • P. r. koladivius Deraniyagala, 1956
  • P. r. phillipsi Pocock, 1939
Kategoria zagrożenia (CKGZ)

Zasięg występowania
Mapa występowania

Kotek rudy, kot rudy, kot rdzawy (Prionailurus rubiginosus) – gatunek drapieżnego ssaka z podrodziny kotów (Felinae) w obrębie rodziny kotowatych (Felidae). Zamieszkuje Indie, gdzie konkuruje z kotkiem bengalskim, i Cejlon, na którym konkuruje z kotem błotnym.

Taksonomia

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1831 roku francuski zoolog Isidore Geoffroy Saint-Hilaire nadając mu nazwę Felis rubiginosa. Holotyp pochodził z Puducherry, w Indiach.

Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World rozpoznają trzy podgatunki.

Etymologia

  • Prionailurus: gr. πριων priōn, πριονος prionos „piła”; αιλουρος aílouros „kot”.
  • rubiginosus: łac. rubiginosus „rdzawy”, od rubigo, rubiginis „rdza”, od rubeus „czerwonawy”.
  • phillipsi: William Watt Addison Phillips (1892–1981), brytyjski zoolog.

Zasięg występowania

Kotek rudy występuje w Indiach i na Sri Lance zamieszkując w zależności od podgatunku:

  • P. rubiginosus rubiginosus – Indie.
  • P. rubiginosus koladivinus – sucha strefa Sri Lanki.
  • P. rubiginosus phillipsi – mokra strefa południowo-zachodniej Sri Lanki.

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 35–48 cm, długość ogona 15–29,8 cm; masa ciała samic 1 kg, samców 1,5–1,6 kg. Niewielkie koty, blisko spokrewnione z kotkiem bengalskim, z którym jednak się nie krzyżują. Kot rdzawy ma głowę okrągłą z dość wąskimi kośćmi nosowymi. Sierść brunatnoszara (poza brzuchem, gdzie jest biała) z dużymi cętkami. Na grzbiecie wydłużone cętki mają kolor rdzawy i układają się w rzędy. Uszy małe, zaokrąglone. Na krótkim, sięgającym pięt, dość puszystym ogonie ciemne pręgi.

Ekologia

Pokarm

Ich pokarm stanowią przede wszystkim ptaki, owady i drobne ssaki.

Rozród

Ciąża trwa 67 dni, w miocie zazwyczaj 2 kocięta; długość okresu ssania i czas osiągania dojrzałości płciowej nie zostały ustalone.

Tryb życia

Prawdopodobnie prowadzą samotniczy, nocny tryb życia; ich zachowanie jest słabo poznane.

Siedlisko

Koty rdzawe żyjące na terenie Indii zamieszkują suche łożyska zbiorników wodnych i otwarte przestrzenie w okolicy ludzkich osiedli. Populacje cejlońskie zamieszkują dżungle, występują do wysokości 2000 m n.p.m.

Status

Koty te są uważane za rzadkie, a zagrożenie dla nich stanowi wylesianie i rozszerzanie terenów uprawnych. Łatwo krzyżują się z kotami domowymi; są tępione ze względu na szkody jakie wyrządzają w hodowlach drobiu. Status z punktu widzenia ochrony przyrody: narażony. Gatunek jest objęty konwencją waszyngtońską CITES (załącznik I).

Przypisy

  1. Prionailurus rubiginosus, Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b I. Geoffroy Saint-Hilaire: Memmifères. W: C. Bélenger: Voyage aux Indes-orientales, par le nord de L’Europe, les provinces du Caucase, la Géorgie, L’Arménie at la Perse, suivi de détails topographiques, statiscques et autres sur le Pégou, les Iles e Java, de Maurice et de Bourbon, sur le Cap-de-Bonne-Espérance et Sainte-Hélène, pendant les années 1825, 1826, 1827, 1828. Cz. 3: Zoologie. Paris: Arthur Betrand, 1831, s. 140. (fr.).
  3. P.E.P. Deraniyagala. A new subspecies of rusty spotted cat from Ceylon. „Spolia Zeylanica”. 23, s. 113, 1956. (ang.). 
  4. a b R.I. Pocock: The Fauna of British India, including Ceylon and Burma. Mammalia. Wyd. 2. Cz. 1: Primates and Carnivora (in part), Families Felidae and Viverridae. London: Taylor and Francis, 1939, s. 278. (ang.).
  5. S. Mukherjee i inni, Prionailurus rubiginosus, The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-3 (ang.).
  6. Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 137. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  7. a b Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 158. ISBN 83-01-14344-4.
  8. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Prionailurus rubiginosus. Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) . Johns Hopkins University Press, 2005. .
  9. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 404. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  10. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 562, 1904. (ang.). 
  11. rubiginosus, The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
  12. M.E. & F.C. Sunquist: Family Felidae (Cats). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 1: Carnivores. Barcelona: Lynx Edicions, 2009, s. 161. ISBN 978-84-96553-49-1. (ang.).
  13. Convention on International Trade in Endangered Species of Wild Fauna and Flora, Appendices I, II and III. CITES. . (ang.).

Bibliografia

  • D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Prionailurus rubiginosus. Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) . Johns Hopkins University Press, 2005. .