Krzysztof Ostrowski (politolog)

Krzysztof Ostrowski

Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	15 kwietnia 1940 Warszawa
Data i miejsce śmierci	25 lutego 2022 Warszawa
doktor nauk humanistycznych
Specjalność: polonistyka, politologia, socjologia polityki
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Doktorat	1969 – nauki humanistyczne Uniwersytet Warszawski

Krzysztof Ostrowski (ur. 15 kwietnia 1940 w Warszawie, zm. 25 lutego 2022 w Warszawie) – polski polonista, socjolog, politolog, doktor nauk humanistycznych. Pracownik naukowy Uniwersytetu Warszawskiego, Instytutu Filozofii i Socjologii PAN, Wyższej Szkoły Humanistycznej w Pułtusku. Ojciec Igora Ostrowskiego i mąż Antoniny Ostrowskiej.

Życiorys

W roku 1957 rozpoczął studia na filologii polskiej, a w roku 1958 równolegle na socjologii. Dyplom magistra filologii uzyskał w 1962 roku. Pracę doktorską pisaną pod kierunkiem prof. Jerzego Wiatra pt. „Rola związków zawodowych w polskim systemie politycznym” obronił na wydziale Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego w roku 1969. Praca ta została opublikowana przez Ossolineum w 1970 roku, w serii prac Instytutu Filozofii i Socjologii PAN.

Główne sfery jego naukowej aktywności koncentrowały się wokół zagadnień struktury i funkcjonowania systemów politycznych, a także zagadnień socjologii polityki, teorii rozwoju społecznego i metodologii badań społecznych (a w szczególności metodologicznych problemów korzystania z danych ilościowych w socjologii i nauk politycznych). Zrealizował szereg międzynarodowych badań porównawczych funkcjonowania władzy lokalnej w różnych systemach społeczno-politycznych, w ramach których współpracował z prof. Jerzym Wiatrem, prof. Adamem Przeworskim oraz prof. Henrym Tuene. Jest autorem i współautorem szeregu badań i publikacji z zakresu tej problematyki.

Uwieńczeniem jego kariery naukowej był okres 2005-2012, w którym współtworzył Wyższą Szkołę Humanistyczną w Pułtusku (obecnie Akademia Humanistyczna im. Aleksandra Gieysztora w Pułtusku), gdzie pełnił funkcję Prorektora oraz Dyrektora Centrum Studiów Epokii Napoleońskiej.

Niezależnie od kariery naukowej, był zaangażowany w szereg projektów na rzecz pokoju na Świecie (w tym w Organizacji Narodów Zjednoczonych) oraz pojednania międzynarodowego (w tym na rzecz pojednania polsko-żydowskiego).

Kariera zawodowa

W latach 1962–1977 pracował w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN wpierw jako asystent, a później jako adiunkt w Pracowni Socjologii Stosunków Politycznych. Był także wykładowcą, pracownikiem i współpracownikiem szeregu innych instytucji naukowych, w tym Instytutu Nauk Politycznych PAN (do 1990 roku) oraz Instytutu Nauk Politycznych Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego (od 1977 do 1981 roku). W latach 1964–1970 pełnił także funkcję Sekretarza Generalnego Polskiego Towarzystwa Nauk Politycznych, a w latach 1975–1981 sekretarzem i członkiem Prezydium Komitetu Nauk Politycznych PAN. Brał udział w realizacji projektów UNESCO w zakresie przetwarzania i analizy agregowanych danych społecznych.

W latach 1965–1966 stypendysta Foreign Specialist Program w Departamencie Stanu USA, a w latach 1969–1970 wykładowca nauk politycznych, na College of Literature, Science and the Arts, Department of Political Science, University of Michigan, Ann Arbor. W 1972 roku rozpoczął pracę jako kierownik Wydziału Nauki i Oświaty KW PZPR, a następnie od 1974 do 1978 roku w Instytucie Podstawowych Problemów Marksizmu i Leninizmu. Od 1978 roku do 1981 roku był zastępcą kierownika w Wydziale Zagranicznym KC PZPR oraz członkiem Rady Naukowej Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych.

W latach 1981–1987 pełnił funkcję Senior Political Affairs Officer, w Departamencie ds. Politycznych i Rady Bezpieczeństwa w Sekretariacie Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku. Był szefem Sekretariatu ONZ ds. Międzynarodowego Roku Pokoju (1986). W latach 1987–1990 był sekretarzem Polskiej Rady Badań Pokoju oraz członkiem prezydium Komitetu Badań nad Pokojem przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk. W latach 1990–1993 był Wiceprezesem do spraw badań Fundacji im. K.Kelles-Krauza.

W latach 1998–2019, Prorektor Wyższej Szkoły Humanistycznej (obecnie Akademia Humanistyczna im. Aleksandra Gieysztora w Pułtusku). Dyrektor Ośrodka Studiów Epoki Napoleońskiej przy Wyższej Szkoły Humanistycznej. Aktywnie wspierał działalność Stowarzyszenia Żydów Pułtuskich w Izraelu. Dzięki jego staraniom, powstał pomnik poświęcony pamięci Żydów z Pułtuska oraz pomnik na terenie dawnego cmentarza żydowskiego.

Działalność w organizacjach

Był sekretarzem (1964-1970), a potem członkiem (1970-1973) Zarządu Polskiego Towarzystwa Nauk Politycznych, był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej od 1970 roku oraz członkiem Komitetu Nauk Politycznych Polskiej Akademii Nauk i Komitetów naukowych Międzynarodowego Towarzystwa Socjologicznego i Międzynarodowego Towarzystwa Nauk Politycznych, członek Międzynarodowego Towarzystwa Nauk Politycznych (International Political Science Association -IPSA) oraz International Sociological Associtation (ISA). Był sekretarzem, a w latach 2017–2022 przewodniczącym Research Committee 47 (Local-Global Relations) IPSA.

Wybrane publikacje

• Przeworski A., Ostrowski K., A Preliminary Inquiry into The Nature of Social Change: the Case of the Polish Countryside, „International Journal of Comparative Sociology”, 8 (1), 1967, s. 26–43, DOI: 10.1163/156854267X00042 (ang.).
• International Studies of Values in Politics (Project), Values and the active community; a cross-national study of the influence of local leadership., New York: Free Press, 1971, ISBN 978-0-02-915920-0, OCLC 160711 (ang.).
• Teune H., Ostrowski K., Political Systems as Residual Variables: Explaining Differences Within Systems, „Comparative Political Studies”, 6 (1), 1973, s. 3–21, DOI: 10.1177/001041407300600101 (ang.).
• Ostrowski K., The Decline of Power and Its Effects on Democratization: The Case of the Polish United Workers Party, Routledge, 1990, DOI: 10.4324/9780429045875-3/decline-power-effects-democratization-case-polish-united-workers-party-krzysztof-ostrowski, ISBN 978-0-429-04587-5 .
• Ostrowski K., Political Party Formation in Central Europe, 1989-93, „The ANNALS of the American Academy of Political and Social Science”, 540 (1), 1995, s. 77–89, DOI: 10.1177/0002716295540000007 (ang.).
• Nieuważny A., Ostrowski K., Majewski L., Stępień T., 200 dni Napoleona, Od Pułtuska do Tylży 1806-1807. Warszawa: Rzeczpospolita SA, 2008. (pl.).

Przypisy

Bibliografia

• Dr Krzysztof Ostrowski, baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI)  .^{[martwy link]}
• Ostrowski, Krzysztof , worldcat.org  .