Krzysztof Parulski

Dziś Krzysztof Parulski jest bardzo istotnym tematem, który zyskał ogromne znaczenie w różnych obszarach społeczeństwa. Znaczenie Krzysztof Parulski polega na jego wpływie na codzienne życie ludzi, a także na jego wpływ na globalne podejmowanie decyzji. W tym artykule szczegółowo zbadamy implikacje Krzysztof Parulski, analizując jego przyczyny, skutki i możliwe rozwiązania. Od swoich początków do obecnej sytuacji Krzysztof Parulski był przedmiotem debaty i refleksji, odgrywając kluczową rolę w kształtowaniu świata, w którym żyjemy. Dzięki podejściu multidyscyplinarnemu postaramy się rzucić światło na różne aspekty związane z Krzysztof Parulski, aby zapewnić naszym czytelnikom pełną i aktualną wizję tego bardzo istotnego tematu.

Krzysztof Parulski
generał brygady generał brygady
Data i miejsce urodzenia

24 stycznia 1957
Wałcz

Data śmierci

4 czerwca 2023

Przebieg służby
Lata służby

od 1982

Siły zbrojne

polski orzeł wojskowy Siły Zbrojne RP

Jednostki

Naczelna Prokuratura Wojskowa

Stanowiska

naczelny prokurator wojskowy i zastępca prokuratora generalnego (2008–2012)

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Brązowy Krzyż Zasługi Medal Srebrny za Długoletnią Służbę Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”

Krzysztof Parulski (ur. 24 stycznia 1957 w Wałczu, zm. 4 czerwca 2023) – polski prawnik i wojskowy, generał brygady Wojska Polskiego, w latach 2008–2012 naczelny prokurator wojskowy i zastępca prokuratora generalnego.

Życiorys

Ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz Centrum Szkolenia Oficerów Politycznych – Szkoły Podchorążych Rezerwy w Łodzi. 6 października 1982 został powołany do zawodowej służby wojskowej w Prokuraturze Wojsk Lotniczych w Poznaniu. W 1983 zdał egzamin prokuratorski, a w 1985 otrzymał nominację prokuratorską. Od 1996 był zastępcą wojskowego prokuratora garnizonowego w Poznaniu, a w latach 2002–2005 wojskowym prokuratorem garnizonowym w Warszawie.

W 2002 został prezesem Stowarzyszenia Prokuratorów Rzeczypospolitej Polskiej. Objął także funkcję redaktora naczelnego wydawanego przez tę organizację kwartalnikaProkurator”. Od 2005 był zastępcą wojskowego prokuratora okręgowego w Poznaniu.

6 lipca 2007 zrzekł się stanowiska zastępcy wojskowego prokuratora okręgowego w Poznaniu oraz prokuratora wojskowego. Decyzję tę podjął po krytyce jego osoby i Stowarzyszenia Prokuratorów RP przez ówczesnego ministra sprawiedliwości Zbigniewa Ziobrę, deklarując nadzieję, że tym samym zakończy personalne aspekty powstałego sporu i umożliwi ministrowi sprawiedliwości skupienie się nad reformą prokuratury (...). Do przytoczonych przez ministra wątpliwości odniósł się w liście otwartym z 8 lipca 2007.

Prezes Rady Ministrów Donald Tusk powołał go 20 lutego 2008 na naczelnego prokuratora wojskowego i zastępcę prokuratora generalnego. 11 sierpnia 2010 prezydent Bronisław Komorowski awansował go ze stopnia pułkownika na stopień generała brygady. 3 lutego 2012 na stanowiskach prokuratorskich zastąpił go Jerzy Artymiak.

Odznaczenia

Przypisy