Kundzin
W dzisiejszym świecie Kundzin zajmuje poczesne miejsce w społeczeństwie. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na kulturę popularną, znaczenie w środowisku akademickim czy wpływ na historię, Kundzin jest tematem, który nie pozostaje niezauważony. Z biegiem czasu Kundzin wywołał wielkie debaty, stał się przedmiotem szeroko zakrojonych badań i przyciągnął uwagę milionów ludzi na całym świecie. W tym artykule zbadamy różne aspekty Kundzin, analizując jego znaczenie, ewolucję na przestrzeni lat i jego znaczenie dzisiaj. Od swoich początków po wpływ na współczesne społeczeństwo, Kundzin nadal jest tematem ciągłego zainteresowania i dyskusji.
| kolonia | |
 Kościół parafialny p.w. Narodzenia NMP w Kundzinie. | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Strefa numeracyjna |
85 |
| Kod pocztowy | |
| Tablice rejestracyjne |
BSK |
| SIMC | |
Położenie na mapie gminy Sokółka  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego  | |
Położenie na mapie powiatu sokólskiego  | |
 53°26′23″N 23°35′04″E/53,439722 23,584444
| |
Kundzin – kolonia w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie sokólskim, w gminie Sokółka.
Leży na trasie linii kolejowej Sokółka-Kuźnica Białostocka.
Opis
Nazwa miejscowości pochodzi od nazwiska bojara Kundy. Kundzin jest starą osadą, dawniej otoczoną lasami puszczy królewskiej.
Król Zygmunt II August w 1562 r. ufundował drewniany kościół na potrzeby istniejącego tu królewskiego dworu myśliwskiego.
Polował tu Stefan Batory i jego następcy. Łowy tak pociągały króla, że mimo mrozów i chorej nogi polował tu w 1586 r., aż przeziębiwszy się zmarł 12 grudnia 1586 r. w Grodnie.
W 1856 r. wybudowano kościół z polnego kamienia. Obecnie zabytkowy kościół jest siedzibą parafii rzymskokatolickiej pw. Narodzenia NMP, należącej do dekanatu Sokółka, diecezji białostockiej.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.
W miejscowości znajduje się cmentarz rzymskokatolicki założony w XIX wieku.
W Kundzinie nad Łosośną – w Tatarszczyźnie – w tzw. tatarskich górach, odbyły się w 1983 r. ogólnopolskie uroczystości, z monumentalnym wieczornym widowiskiem plenerowym, zorganizowanym, z okazji 300-lecia Odsieczy Wiedeńskiej i osadnictwa tatarskiego na tych terenach.
Zobacz też
- Kundzin Kościelny
- KUNDZIN inż. Jana Bartoszewicza w Dolinie Łosośny – „Znad Wilii”, nr 4 (80) z 2019 r. – s. 69
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 65215
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., kwiecień 2014, s. 635 .
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Kundzin, Ogólnopolska Baza Kolejowa, https://www.bazakolejowa.pl/index.php?dzial=stacje&id=4000&okno=start
- ↑ Leonard Drożdżewicz, Batory w Kundzinie, „Znad Wilii” (3 (63)), 2015, s. 23-24.
- ↑ Śmierć Stefana Batorego. Król umarł po polowaniu w Kundzinie , www.isokolka.eu (pol.).
- ↑ Serwis informacyjny Sokółki. .
- ↑ Rejestr, Zespół kościoła parafialnego, nr rej.: A -490 z 11.01.2013 .
- ↑ Andrzej Michałowski, Alicja Sulimierska, Elżbieta Baniukiewicz: Studia i Materiały. Wykaz zabytkowych cmentarzy w Polsce. Województwo Białostockie. Warszawa: Ośrodek Ochrony Zabytkowego Krajobrazu. Narodowa Instytucja Kultury, 1996, s. 44.
- ↑ Leonard Drożdżewicz, Z sąsiedzkiej pamięci, „Przegląd Tatarski. Kwartalnik społeczno-kulturalny poświęcony Tatarom w Polsce i na świecie”, 3 (59)/2023, s. 11, ISSN 2080-0541 (pol.).
Linki zewnętrzne
- Kundzin, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 195.
- Siedziba gminy: Sokółka
