Lech Ludwik Madaliński
W dzisiejszym świecie Lech Ludwik Madaliński stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum ludzi. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na społeczeństwo, gospodarkę, środowisko czy kulturę, Lech Ludwik Madaliński to temat, który nie pozostawia nikogo obojętnym. Przez lata było ono przedmiotem debat, badań i analiz z różnych perspektyw, co doprowadziło do niezliczonych opinii, teorii i odkryć. W tym artykule zagłębimy się w Lech Ludwik Madaliński i zbadamy jego różne aspekty, aby zaoferować wszechstronną i wzbogacającą wizję tego tematu, który jest dziś tak istotny.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
4 lipca 1900 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
30 lipca 1973 |
| Odznaczenia | |
| |
,_Miko%C5%82ajska_i_Madali%C5%84ski,_1947.jpg)
Lech Ludwik Madaliński (ur. 4 lipca 1900 w Szamotułach, zm. 30 lipca 1973 w Warszawie) – polski aktor.
Życiorys
Urodził się w rodzinie Stanisława i Marii z Rakowiczów. Ukończył szkołę średnią w Poznaniu (1917), następnie był słuchaczem niemieckiej szkoły dramatycznej Gotscheidta i Malena. Wtedy też zadebiutował na scenie i wystąpił w filmie produkcji polsko-niemieckiej. W 1918 brał udział w powstaniu wielkopolskim. W 1919 występował w Teatrze Garnizonowym 3 Pułku Strzelców Wielkopolskich, w lutym 1920 z zespołem Ludwika Dybizbańskiego grał w Gdańsku, w maju 1920 został zaangażowany do Teatru Miejskiego w Bydgoszczy. W sezonie 1920/21 grał w Teatrze Miejskim w Inowrocławiu, w sezonie 1921/22 w Teatrze Narodowym w Poznaniu, w latach 1922–1925 występował w Bydgoszczy. W sezonie 1925/26 był w zespole Teatru Polskiego w Katowicach, z którym w miesiącach letnich 1926 występował w Teatrze Uzdrowiskowym w Ciechocinku. Od sezonu 1927/28 związany ze scenami łódzkimi: do 1930 z Teatrem Popularnym i Robotniczym, w latach 1930–1933 z Teatrem Miejskim. W sezonach letnich 1931 i 1932 brał udział w przedstawieniach Teatru Letniego w łódzkim Parku Staszica. Na sezon 1933/34 został zaangażowany do Teatrów Miejskich w Wilnie, w latach 1934–1936 ponownie w Teatrach Miejskich w Łodzi, w latach 1936–1939 w Teatrach Miejskich we Lwowie, 1939–1941 w Polskim Teatrze Dramatycznym we Lwowie.
W czasie okupacji niemieckiej brał udział w ruchu konspiracyjnym, walczył w powstaniu warszawskim.
Po II wojnie światowej, na początku 1945 prawdopodobnie znalazł się w zespole Teatru Miejskiego w Łodzi. W sezonie 1945/46 był aktorem Starego Teatru w Krakowie, w latach 1946–1948 Teatrów Dramatycznych w Krakowie, w sezonie 1948/49 grał w Tetrze Rozmaitości w Warszawie, a w 1949 gościnnie w Teatrze Ziemi Rzeszowskiej. W sezonie 1949/50 występował początkowo gościnnie, a od 1 lutego 1950 do 1952 stale w zespole Teatru Śląskiego w Katowicach, w latach 1952–1962 w Teatrze Polskim w Warszawie (jesienią 1955 gościnnie w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie), w latach 1962–1973 w Teatrze Narodowym w Warszawie. Od 1951 występował w słuchowiskach Teatru Polskiego Radia, od 1957 w spektaklach Teatru Telewizji. Występował w filmach, m.in. w filmie Nikodem Dyzma z 1956 odtwarzał rolę Wacława Waredy.
19 stycznia 1955 na wniosek Ministra Kultury i Sztuki został odznaczony Medalem 10-lecia Polski Ludowej.
W maju 1973 otrzymał tytuł członka zasłużonego SPATiF-ZASP.
Był mężem Adeli Eugenii z Artztów, reżysera radiowego.
Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim (aleja 21, grób 33).
Przypisy
- ↑ a b c d Lech Madaliński, Encyklopedia teatru polskiego (osoby). .
- ↑ a b Nikodem Dyzma w bazie filmpolski.pl
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.
- ↑ śp. Lech Ludwik Madaliński
Linki zewnętrzne
- Lech Ludwik Madaliński w bazie Filmweb
- Lech Ludwik Madaliński w bazie filmpolski.pl
- Lech Madaliński, Encyklopedia teatru polskiego (osoby). .
- Lech Ludwik Madaliński na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”