Małżowina (film)

Dziś Małżowina (film) to temat, który wzbudza zainteresowanie szerokiego grona ludzi na całym świecie. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na społeczeństwo, znaczenie w historii czy wpływ na życie codzienne, temat ten przykuł uwagę zarówno naukowców, ekspertów, jak i entuzjastów. Od swoich początków po implikacje w teraźniejszości, Małżowina (film) nadal jest przedmiotem ciągłej debaty i analizy. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty Małżowina (film), od jego początków po ewolucję w czasie, aby zapewnić kompleksowe spojrzenie na ten fascynujący temat.

Małżowina
Gatunek

dramat filmowy, spektakl telewizyjny

Rok produkcji

1998

Data premiery

9 maja 1999

Kraj produkcji

Polska

Język

polski

Czas trwania

64 min

Reżyseria

Wojciech Smarzowski

Scenariusz

Wojciech Smarzowski

Główne role

Marcin Świetlicki, Maciej Maleńczuk, Marian Dziędziel

Muzyka

Tomasz Wojciechowski

Zdjęcia

Andrzej Szulkowski

Scenografia

Monika Uszyńska

Kostiumy

Agnieszka Kaczyńska

Montaż

Grażyna Gradoń

Produkcja

Telewizja Polska (Teatr Telewizji)

Małżowina – polski dramat filmowy z 1998 roku wyprodukowany przez Teatr Telewizji, zrealizowany w formie spektaklu telewizyjnego. Swoją premierę miał 9 maja 1999 na antenie TVP2 w cyklu Studio Teatralne Dwójki. Główną rolę pisarza, przeprowadzającego się do mieszkania w kamienicy gra Marcin Świetlicki. Zdjęcia kręcone były na warszawskiej Pradze.

Fabuła

Niewyraźnie mówiąca Stara Kobieta wynajmuje pisarzowi M. zaniedbane mieszkanie w kamienicy, gdzie ten chce napisać swoją drugą książkę. Za ścianą słychać odgłosy libacji, agresywne obelgi i wrzaski sąsiadów. M. podsłuchuje część z nich. Szybko też urządza w mieszkaniu parapetówkę. Z czasem narasta jego konflikt z sąsiadem. Mający zamiar napisać książkę M., ogranicza się jednak głównie do picia alkoholu, palenia papierosów i spotkań z prostytutką. Zakończenie nie jest jednoznaczne. Sąsiedzi zostają znalezieni martwi, prawdopodobnie zamordowani siekierą. Po przesłuchaniu M. opuszcza wynajmowane mieszkanie, oddając Starej Kobiecie w zastaw telewizor, a następnie pozbywając się maszyny do pisania.

Obsada

i inni

Ekipa

  • Scenariusz i reżyseria – Wojciech Smarzowski
  • Zdjęcia – Andrzej Szulkowski
  • Scenografia – Monika Uszyńska
  • Muzyka – Tomasz Wojciechowski
  • Dźwięk - Andrzej Stryczek
  • Montaż – Grażyna Gradoń
  • Kostiumy – Agnieszka Kaczyńska
  • Charakteryzacja – Beata Gronek
  • Kierownictwo produkcji – Ewa Jastrzębska, Leszek Pleszko
  • Produkcja – Dariusz Jabłoński, Paweł Konic

Nagrody

  • 1998 - Monika Uszyńska, najlepsza scenografia, Nagrody Indywidualne.
  • 1999 - Wojciech Smarzowski, najlepszy film polski, KSF Młodzi i Film.

Nominacje

Przypisy

Linki zewnętrzne