We współczesnym świecie Mars 7 stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum społeczeństwa. Niezależnie od tego, czy chodzi o wpływ na zdrowie, gospodarkę, środowisko czy kulturę, Mars 7 przyciągnął uwagę zarówno ekspertów, jak i obywateli. W miarę jak wkraczamy w XXI wiek, znaczenie zrozumienia i zajęcia się Mars 7 staje się coraz bardziej naglące. W tym artykule podjęto próbę zbadania różnych aspektów Mars 7, przeanalizowania jego przyczyn, konsekwencji i możliwych rozwiązań. Poprzez podejście multidyscyplinarne ma na celu rzucić światło na kwestię, która nie tylko wpływa na nasze życie na poziomie indywidualnym, ale ma także reperkusje na dużą skalę dla społeczeństwa jako całości.
Mars 6 – bliźniacza sonda Marsa 7 | |
Inne nazwy |
M-73 No.51P |
---|---|
Zaangażowani | |
Indeks COSPAR |
1973-053A |
Rakieta nośna | |
Miejsce startu | |
Cel misji | |
Orbita (docelowa, początkowa) | |
Okrążane ciało niebieskie | |
Perycentrum |
1,01 au |
Apocentrum | |
Okres obiegu | |
Nachylenie |
2,2° |
Mimośród | |
Czas trwania | |
Początek misji |
9 sierpnia 1973 (17:00:17 UTC) |
Wymiary | |
Masa całkowita | |
Masa aparatury naukowej |
Mars 7 (ros. Марс 7) – czwarta i ostatnia radziecka sonda kosmiczna typu M-73 wystrzelona w 1973 roku w kierunku Marsa w ramach programu Mars.
Dostarczenie w pobliże Marsa lądownika i łagodne osadzenie go na powierzchni planety.
Sonda została wystrzelona cztery dni po próbniku Mars 6 9 sierpnia 1973, w dniu 9 marca 1974 roku dotarła w pobliże Marsa. Wskutek błędu w działaniu przelicznika pokładowego z próbnika został przedwcześnie wyrzucony lądownik. Nie dotarł on na powierzchnię planety, lecz minął Marsa w odległości około 1300 km. Sonda i lądownik weszły na orbitę heliocentryczną.
W próbniku Mars 7 zrealizowano m.in. dwa eksperymenty francuskie: Gémeaux S i Gémeaux T. Pierwszy eksperyment, oznaczony symbolem S, miał na celu zbadanie, jak się zmienia strumień promieniowania kosmicznego i energia jego cząstek w zależności od odległości od Słońca. Gémeaux T dotyczył wiatru słonecznego. Doświadczenia te zostały opracowane w dwóch placówkach: jedno w Ośrodku Energii Atomowej w Saclay (Gémeaux S), drugi zaś w Ośrodku Kosmicznych Badań Promieniowań w Tuluzie (Gémeaux T) .