Obecnie Mewa popielata to temat obejmujący szeroki zakres zainteresowań i obaw ludzi na całym świecie. Od kwestii politycznych po postęp technologiczny, Mewa popielata to temat, który stał się podstawową częścią współczesnego społeczeństwa. Wraz z szybkimi zmianami dynamiki społecznej i kulturowej Mewa popielata zyskał większą rolę w codziennych rozmowach, a także w podejmowaniu decyzji na poziomie osobistym i zbiorowym. Dlatego ważne jest zbadanie różnych aspektów i wymiarów Mewa popielata, a także zrozumienie jego wpływu na nasze życie i otaczający nas świat. W tym artykule zbadamy niektóre z wielu wymiarów Mewa popielata i zastanowimy się nad jego znaczeniem w bieżącym kontekście.
Larus smithsonianus | |||
Coues, 1862 | |||
Szata godowa | |||
Szata spoczynkowa | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
mewa popielata | ||
Synonimy | |||
| |||
Podgatunki | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ) | |||
Zasięg występowania | |||
w sezonie lęgowym obecne przez cały rok zimowiska |
Mewa popielata (Larus smithsonianus) – gatunek dużego wędrownego ptaka wodnego z rodziny mewowatych (Laridae), występującego w Ameryce Północnej i Azji. Corocznie zalatuje do Europy Zachodniej (Irlandia, Francja, Wielka Brytania). Po raz pierwszy stwierdzona w Polsce w styczniu 2018 roku. Długość ciała 52–58 cm, rozpiętość skrzydeł 120–144 cm.
Wydzielona jako oddzielny gatunek z mewy srebrzystej (Larus argentatus) ze względu na charakterystyczną szatę w 1. roku i pewne różnice genetyczne.
Obecnie zwykle wyróżnia się trzy podgatunki L. smithsonianus:
Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) wydziela wschodnioazjatyckie podgatunki vegae i mongolicus do osobnego gatunku o nazwie Larus vegae, a tym samym uznaje mewę popielatą za gatunek monotypowy.
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje mewę popielatą za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) od 2014 roku, kiedy to uznała ją za odrębny gatunek. W 2014 roku organizacja Wetlands International szacowała liczebność populacji na około 430–520 tysięcy osobników. Ogólny trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy.