Michael Franti

W dzisiejszym świecie Michael Franti zyskał duże znaczenie w różnych obszarach. Niezależnie od tego, czy na poziomie osobistym, zawodowym czy społecznym, Michael Franti stał się tematem ciągłego zainteresowania i dyskusji. Jego wpływ jest zauważalny w różnych obszarach, od technologii po politykę, w tym kulturę i relacje międzyludzkie. Dlatego tak istotne jest przeanalizowanie i zrozumienie wpływu, jaki Michael Franti ma na nasze obecne społeczeństwo. W tym artykule zbadamy różne perspektywy i aspekty związane z Michael Franti, aby rzucić światło na jego znaczenie i rolę, jaką odgrywa w naszym codziennym życiu.

Michael Franti
Ilustracja
Franti, Fremantle Park, 2011
Data i miejsce urodzenia

21 kwietnia 1966
Oakland

Instrumenty

gitara akustyczna

Gatunki

hip-hop, reggae, R'n'B, funk

Wydawnictwo

ANTI-

Zespoły
The Disposable Heroes of Hiphoprisy, Spearhead
Strona internetowa

Michael Franti (ur. 21 kwietnia 1966 w Oakland) – amerykański muzyk, piosenkarz i raper. Charakterystyczną cechą jego twórczości jest silne zaangażowanie społeczno-polityczne jego tekstów. Był z tego powodu porównywany z Gilem Scottem-Heronem i Marvinem Gaye. Lider grup The Beatnigs, The Disposable Heroes of Hiphoprisy oraz Michael Franti and Spearhead.

Życiorys

Franti urodził się w 1966 roku w kalifornijskim Oakland. Jego matka była Amerykanką pochodzenia niemiecko-irlandzkiego, ojciec był Afroamerykaninem o indyjskich korzeniach. Tuż po urodzeniu adoptowała go jednak para pochodzenia fińskiego, wychowująca dodatkowo troje własnych dzieci oraz jeszcze jednego afroamerykańskiego chłopca. Ta nietypowa sytuacja rodzinna była źródłem wielu napięć, co Franti wyraził m.in. w utworze „Socio-Genetic Experiment” z albumu Hypocrisy Is the Greatest Luxury The Disposable Heroes of Hiphoprisy.

Franti studiował na University of San Francisco.

Jego kariera muzyczna zaczęła się w trakcie studiów – w 1986 roku założył z Rono Tse zespół The Beatnigs, tworzący muzykę z pogranicza punku i industrialu. Po wydaniu jednego albumu zespół przerodził się w The Disposable Heroes of Hiphoprisy, charakteryzujący się znacznie bardziej hip-hopowym brzmieniem. Po wydaniu Hypocrisy Is the Greatest Luxury i Spare Ass Annie z Williamem Burroughsem zespół się rozpadł.

W połowie lat 90. Franti założył zespół Spearhead. Jego muzyka, wydawana zarówno pod nazwą nowej grupy, jak i jako wydawnictwa solowe, oddaliła się od brzmienia Beatnigs i Heroes w kierunku „lżejszej”, bardziej przystępnej mieszanki elementów reggae, rhythm and bluesa, funku i muzyki akustycznej. Franti przestał rapować, a zaczął śpiewać i grać na gitarze akustycznej. Jego Spearhead współpracowali m.in. z Pink, Gentlemanem, Sly & Robbie.

Franti znany jest z tego, że preferuje chodzenie boso. Jest weganinem.

Zaangażowanie polityczne

Franti jest zaangażowany społeczno-politycznie nie tylko przez swoją muzykę. Album Yell Fire! powstał, razem z filmem I Know I'm Not Alone, w wyniku podróży artysty w 2004 roku po Bliskim Wschodzie.

W czasie kampanii wyborczej Baracka Obamy w 2008 roku Franti skomponował i opublikował na YouTube utwór będący wyrazem poparcia dla kandydata Demokratów.

W 2011 Franti odwiedził demonstrantów okupujących w ramach Occupy Wall Street Zuccotti Park w Nowym Jorku, gdzie zaśpiewał kilka piosenek i rozmawiał z uczestnikami protestów.

W 2012 roku jego interpretacja utworu „Subterranean Homesick Blues” Boba Dylana ukazała się na kompilacji Chimes of Freedom: The Songs of Bob Dylan, nagranej i wydanej specjalnie z okazji 50-lecia istnienia Amnesty International.

Dyskografia

Przypisy

  1. a b c Travis Drageset: Michael Franti Biography. AllMusic. . (ang.).
  2. Michael Franti What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. . (ang.).
  3. a b Meet Michael. michaelfranti.com. . . (ang.).
  4. a b Jon Behm: Nine questions for Michael Franti. Twin Cities Daily Planet, 2009-02-07. . (ang.).
  5. Michael Franti: Charity Work & Causes. Look to the Stars. . (ang.).
  6. Jeff Tamarkin: Yell Fire! Live – Michael Franti and Spearhead. AllMusic.com. . (ang.).
  7. Nick Pinto: Jeff Magnum and Michael Franti Play Occupy Wall Street. The Village Voice, 2011-10-05. . . (ang.).