Muzyka eksperymentalna
W tym artykule przyjrzymy się Muzyka eksperymentalna pod różnymi kątami, aby zapewnić kompleksowe i wzbogacające spojrzenie na ten temat. Od jego powstania po dzisiejsze znaczenie, poprzez jego różnorodne zastosowania i zakres, zanurzymy się w głębokiej i szczegółowej analizie, która pozwoli czytelnikowi zrozumieć znaczenie i wpływ Muzyka eksperymentalna w różnych kontekstach. Poprzez dowody naukowe, zeznania ekspertów i osobiste doświadczenia rzucimy światło na nieznane i fascynujące aspekty Muzyka eksperymentalna, przyczyniając się w ten sposób do zrozumienia i docenienia tego podstawowego elementu naszego społeczeństwa.
Muzyka eksperymentalna – muzyka stosująca nietypowe dla muzyki popularnej rozwiązania stylistyczne, rytmiczne, metryczne, melodyczne, aranżacyjne itd.
Za twórcę ruchu uważany[według kogo?] jest John Cage. Cage był pod wielkim wpływem buddyzmu zen; jego nauczycielem był Daisetz Teitaro Suzuki. Innym źródłem dla jego twórczości (zwłaszcza w początkowym okresie) było dzieło literackie, mianowicie Finnegans Wake Jamesa Joyce’a. Amerykańscy kompozytorzy tej muzyki to: Meredith Monk, Terry Riley, La Monte Young, Harry Partch, Philip Glass i Steve Reich. Europejskimi kompozytorami są: Karlheinz Stockhausen, Pierre Boulez, Iannis Xenakis. Na niektórych z nich wpłynęła muzyka rockowa (np. Meredith Monk, Steve Reich i Pierre Boulez).