W dzisiejszym świecie ORP Pomorzanin (1893) jest istotnym tematem, który przykuł uwagę ogółu społeczeństwa. Wraz z postępem technologii i globalizacją ORP Pomorzanin (1893) stał się tematem dyskusji i debat w różnych obszarach, od polityki po naukę, w tym kulturę i rozrywkę. Ponieważ ORP Pomorzanin (1893) w dalszym ciągu wpływa na nasze życie w nieoczekiwany sposób, niezwykle ważne jest zbadanie jego implikacji i konsekwencji we współczesnym społeczeństwie. W tym artykule przyjrzymy się bliżej zjawisku ORP Pomorzanin (1893) i jego wpływowi na różne aspekty naszego codziennego życia.
Historia | |
Stocznia |
Gebrüder Sachsenberg, Roßlau (Elbe) |
---|---|
Wodowanie |
1893? |
Cesarstwo Niemieckie | |
Nazwa |
Deutschland |
Wejście do służby |
1893 |
Wycofanie ze służby |
grudzień 1919 |
Marynarka Wojenna (II RP) | |
Nazwa |
ORP Pomorzanin |
Wejście do służby |
1 maja 1920 |
Wycofanie ze służby |
25 lutego 1922 |
Polska | |
Nazwa |
Kaszuba |
Los okrętu |
złomowany około 1950 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
220 t |
Długość |
między pionami 36 m |
Szerokość |
3,6 m |
Zanurzenie |
1,9-2,5 m |
Napęd | |
maszyna parowa o mocy 240 KM | |
Prędkość |
8-9 węzłów |
Uzbrojenie | |
stałego brak |
ORP "Pomorzanin" – okręt hydrograficzny Marynarki Wojennej II RP, eks-"Deutschland", niemiecki statek pasażerski zbudowany w 1893, eks "Wotan".
ORP "Pomorzanin" pozostając w służbie od 1920 był pierwszym okrętem polskiej Marynarki Wojennej na Bałtyku i pierwszą jednostką noszącą tę nazwę. W latach 1922-1924 służył jako statek handlowy "Kaszuba". Po wycofaniu ze służby w Marynarce w 1932, używany był do 1939 jako statek towarowy "Pomian".
Został zbudowany w 1893 roku w Niemczech jako mały płaskodenny żelazny parowiec pasażersko-pocztowo-towarowy żeglugi przybrzeżnej, nosił nazwę "Deutschland". Miał pojemność 186 BRT i mógł zabierać 200 pasażerów. Służył do komunikacji między Wyspami Fryzyjskimi, u różnych armatorów. W kwietniu 1914 został sprzedany armatorowi do Stralsundu, na Bałtyk. Według niektórych źródeł, podczas I wojny światowej służył w niemieckiej marynarce wojennej jako pomocniczy patrolowiec pod nazwą "Wotan", lecz jego losy podczas wojny nie są ustalone. W latach 1918-1919 znajdował się w Rostocku, gdzie kupiła go następnie spółka Behnke & Sieg z Hamburga, zmieniając nazwę na "Wotan".
Już w grudniu 1919 roku okręt został zakupiony w Hamburgu przez Polskę (formalnie nabywcą okrętu był kpt. mar. Józef Unrug, gdyż Niemcy nie chcieli sprzedawać statku bezpośrednio rządowi polskiemu). Z dniem 10 lutego jednostka otrzymała nazwę "Pomorzanin" i wcielona została do Marynarki Wojennej. 1 maja 1920, po remoncie i adaptacji na okręt hydrograficzny, przeprowadzonej w stoczni Wojana w Gdańsku, pod nadzorem inż. Aleksandra Rylke, po raz pierwszy podniesiona została bandera wojenna. Dowódcą okrętu został por. mar. Jerzy Rychłowski. Z tym momentem w historii "Pomorzanina" wiąże się ciekawy incydent. Otóż gdy okręcik wychodził z Gdańska, mijał zacumowane w Nowym Porcie trzy krążowniki brytyjskie "Castor", "Delhi" i "Danae". Wymieniono przepisowe honory wojskowe nie wiedząc, że w 24 lata później "Danae" podniesie biało-czerwoną banderę i przyjmie nazwę "Conrad". Tak oto spotkały się dwa okręty II Rzeczypospolitej: pierwszy i ostatni, najmniejszy i największy.
25 lutego 1922 okręt wycofano ze służby w związku z przekazaniem zadań hydrografii władzom cywilnym. Od marca 1922 do stycznia 1924 "Pomorzanin" służył w polskiej marynarce handlowej, pod nazwą "Kaszuba" (eksploatował go Urząd Marynarki Handlowej w Wejherowie). Po krótkim okresie służby jako statku hydrograficznego, wykorzystywano go do wycieczek na Zatoce Gdańskiej i sporadycznie do portów zagranicznych (Szwecja, Dania). Z dniem 11 stycznia 1924 Minister Spraw Wojskowych ponownie wcielił jednostkę do Marynarki Wojennej i przywrócił jej nazwę ORP "Pomorzanin". Okręt poddano wówczas modernizacji wyposażenia i przebudowie i 1 maja rozpoczął czynną kampanię jako okręt hydrograficzny. Został wycofany ze służby 14 lutego 1932. W tym samym czasie trałowiec ORP "Mewa" został przebudowany na okręt hydrograficzny i przemianowany na ORP "Pomorzanin".
Po skreśleniu z listy okrętów MW jednostka zakupiona została przez prywatnego armatora – firmę Wanda i Jerzy Górniccy z Płocka, za 14 000 zł. Do 1939 roku pływał po Wiśle na trasie Tczew-Gdańsk-Gdynia jako statek towarowo-pasażerski "Pomian"; portem macierzystym była Gdynia. Przebudowano go w Stoczni Gdyńskiej, przystosowując go bardziej do przewozu towarów (miał nośność ok. 180 t). Od 1934 eksploatowała go Polska Żegluga Rzeczna "Vistula". Po kampanii wrześniowej został przejęty przez Niemców. W 1945 został zatopiony przez Niemców w stoczni Wojana w Gdańsku. Wydobyto go i przetransportowano do Stoczni Gdańskiej, lecz odbudowa nie była opłacalna i wrak został pocięty na złom w 1950.