Osiedle Słoneczne (Kraków) to temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Na przestrzeni dziejów budziła ogromne zainteresowanie i intrygi, wywołując debaty, dochodzenia i pełne pasji dyskusje. Od swoich początków do dnia dzisiejszego Osiedle Słoneczne (Kraków) odgrywał kluczową rolę w społeczeństwie, wpływając na jednostki, społeczności i kultury we wszystkich zakątkach planety. W miarę jak kontynuujemy eksplorację i odkrywamy więcej na temat Osiedle Słoneczne (Kraków), jego implikacji i wpływu na współczesny świat, konieczne jest zrozumienie jego znaczenia i konsekwencji dla życia codziennego. W tym artykule przyjrzymy się szczegółowo Osiedle Słoneczne (Kraków), badając jego historię, obecne znaczenie i możliwą przyszłość, aby zapewnić całościowy obraz tego zjawiska.
Widok z ul. Żeromskiego | |
Państwo | |
---|---|
Miasto | |
Dzielnica | |
Poprzednia nazwa |
Osiedle B-33 |
Data budowy | |
Położenie na mapie Krakowa | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
50°04′39″N 20°02′30″E/50,077500 20,041667 |
Osiedle Słoneczne (do roku 1958 Osiedle B-33) – osiedle w Krakowie wchodzące w skład Dzielnicy XVIII, w Nowej Hucie, niestanowiące jednostki pomocniczej niższego rzędu w ramach dzielnicy.
Os. Słoneczne powstało w latach 1956–1958, zaprojektowane przez Stanisława Juchnowicza, który w zespole Tadeusza Ptaszyckiego pracował nad ostatecznym kształtem realizowanych zespołów mieszkaniowych. W stylistyce budynków widać wyraźnie odchodzenie od socrealizmu, brak ozdobnych detali, które widać na osiedlach powstałych w pierwszej połowie lat 50. Architektura tej części Nowej Huty jest funkcjonalistyczna. Bloki na zewnątrz osiedla, równolegle do ulic: Al. Róż, ul. Żeromskiego i Struga wybudowano z charakterystycznym, wyeksponowanym parterem, gdzie znajdują się lokale handlowo-usługowe. Te pomieszczenia użytkowe zostały zrealizowane w różny sposób. Do lokali w bloku nr 8 od strony ul. Struga i nr 14 od strony ul. Żeromskiego wchodzi się z poziomu chodnika, do lokali w dwóch blokach od Al. Róż wchodzi się po schodkach, z boku znajdują się kolumny wspierające ryzalitowo wysunięte części budynku z lokalami mieszkalnymi na wyższych kondygnacjach. Podobne rozwiązanie z wejściem po schodkach do lokali użytkowych znajduje się w bloku nr 9 u zbiegu ulic Struga, Żeromskiego i Wojciechowskiego.
Od strony południowej rozwiązanie jest nieco inne. Budynek nr 1 jest budynkiem siedmiokondygnacyjnym, idąc w kierunku wschodnim (do os. Szkolnego) znajdują się cztery budynki niższe, trzypiętrowe przylegające do ul. Rydza Śmigłego. Charakterystycznym elementem tych niższych bloków są umieszczone na bocznych ścianach budynków niewielkie lokale w poziomie piwnicy, skomunikowane z chodnikami pochylnią. Znajdowały się tu np. garaże na motocykle, zakłady usługowe, do dziś w bloku nr 2 działa firma ubezpieczeniowa.
Projekt budynku nr 1 pochodzi z początku 1956 roku i jest dziełem zespołu w składzie: Tadeusz Janowski, Stefan Golonka, Anna Anlauf, Tadeusz Wnuk. Elewacja tego bloku urozmaicona jest po bokach ryzalitami wspartymi w poziomie parteru na sześciu słupach. W całej części parterowej znajdują się lokale handlowo-usługowe z wejściami bezpośrednio z chodnika lub poprzez podcienie pod wysuniętymi ku przodowi częściami budynku. Charakterystyczny neon na dachu budynku – „ZURT” (obecnie nieistniejący) informował o lokalizacji w środkowej części bloku sklepu z artykułami elektronicznymi domowego użytku jak radioodbiorniki, telewizory, magnetofony i gramofony.
Budynki na os. Słonecznym nie są połączone w ciągi jak w typowo socrealistycznych założeniach, lecz rozdzielone uliczkami, chodnikami i zielenią.
Na osiedlu jest 13 budynków mieszkalnych, z czego dwa wewnątrz osiedla – nr 13 ustawiony w kierunku południkowym i nr 17 (za blokiem nr 16), który wybudowano dużo później. Tu też usytuowany jest ogrodzony plac zabaw.
Wokół osiedla na wydzielonych trawnikach oddzielających budynki od ulic w większości znajdują się szpalery drzew.