Patres Ecclesiae
W dzisiejszym świecie Patres Ecclesiae stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum osób, firm i organizacji. Od momentu pojawienia się Patres Ecclesiae przykuł uwagę społeczeństwa i wywołał niekończące się debaty, dyskusje i refleksje na temat jego znaczenia, wpływu i ewolucji. Niezależnie od tego, czy na poziomie osobistym, zawodowym, społecznym czy kulturowym, Patres Ecclesiae zdołał przekroczyć granice i dziś stał się kluczowym punktem odniesienia. Z tego powodu niezbędna jest dogłębna i szczegółowa analiza i odniesienie się do wszystkich aspektów związanych z Patres Ecclesiae, aby lepiej zrozumieć jego wpływ i znaczenie w naszym codziennym życiu.
| |||
| Autor | |||
|---|---|---|---|
| Tematyka | |||
| Typ utworu | |||
| Wydanie oryginalne | |||
| Miejsce wydania | |||
| Język | |||
| Data wydania | |||
| Wydawca |
Libreria Editrice Vaticana | ||
| |||
Patres Ecclesiae (łac. Ojcowie Kościoła) − list apostolski papieża Jana Pawła II ogłoszony 2 stycznia 1980 z okazji tysiąc sześćsetnej rocznicy śmierci św. Bazylego.
List podzielony został na cztery części. W pierwszej części papież przypomniał rolę, jaką dla Kościoła powszechnego, zarówno w sensie historycznym jak i doktrynalnym odgrywają Ojcowie Kościoła. W części drugiej autor przedstawił życie i pracę duszpaterską św. Bazylego Wielkiego. Odnosząc się do wielu pism świętego biskupa, papież nazwał go jednym z wielkich mnichów-pasterzy. Bazyli, zatroskany o dobro Kościoła, przyczynił się do rozwoju monastycyzmu, reformy liturgii i czystości doktryny. Święty bronił wolności Kościoła, wzywał do prostoty, miłości ubogich i jedności w wierze. Trzecia część listu jest prezentacją nauczania św. Bazylego. Papież przypomniał nauczanie dotyczące Objawienia, Trójcy Świętej i uprzywilejowanej pozycji człowieka w planach Bożych (godność dziecka Bożego; zanurzenie w misterium Chrystusa, w męce i zmartwychwstaniu, poprzez sakrament chrztu św.). Poprzez chrzest człowiek rozpoczyna życie w jedności z Trójcą Świętą, w zjednoczeniu z Bogiem. Dzięki odrodzeniu w wodzie i Duchu Św. człowiek nareszcie może stać się tym, czym jest w zamierzeniu Boga Ojca: nowym stworzeniem, synem w Synu. Pokarmem nowego życia w chrześcijaninie jest eucharystia. Nowe życie musi być wcieleniem Ewangelii, stąd potrzeba życia Słowem Bożym. Ważne miejsce w doktrynie prezentowanej przez Bazylego w jego pismach zajmuje Maryja. Święty biskup nazywa ją prorokinią. W zakończeniu Jan Paweł II zachęcił do lektury listu zakony żeńskie i męskie, żyjące w jakiś sposób charyzmatem św. Bazylego Wielkiego.
Przypisy
- ↑ Jan Paweł II: Patres Ecclesiae. Watykan: Libreria Editrice Vaticana, 1980. (wł.).