Temat Paul von Klenau wzbudził ostatnio duże zainteresowanie. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne czy wpływ na różne sektory, Paul von Klenau to temat, który nie pozostawia nikogo obojętnym. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Paul von Klenau, od jego początków po obecną ewolucję. Przeanalizujemy jego wpływ w różnych obszarach i przedstawimy różne spojrzenia na tę kwestię. Bez wątpienia Paul von Klenau to fascynujący temat, który zasługuje na dogłębne zbadanie.
Imię i nazwisko |
Paul August von Klenau |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Gatunki | |
Zawód |
Paul August von Klenau (ur. 11 lutego 1883 w Kopenhadze, zm. 31 sierpnia 1946 tamże) – duński kompozytor i dyrygent.
Studiował w konserwatorium w Kopenhadze u Otto Mallinga i Frederika Hillmera, następnie wyjechał do Berlina, gdzie w latach 1902–1904 uczył się Hochschule für Musik u Maxa Brucha (kompozycja) i Karela Halířa (skrzypce). W 1904 roku przeniósł się do Monachium, gdzie pobierał prywatnie lekcje u Ludwiga Thuillego. W 1907 roku został dyrygentem opery we Fryburgu Bryzgowijskim. Od 1908 roku przebywał w Stuttgarcie, gdzie był uczniem Maxa von Schillinga, a w latach 1909–1912 pełnił funkcję korepetytora opery dworskiej. W 1912 roku został dyrygentem Bach-Verein we Frankfurcie nad Menem. Od 1913 roku ponownie był dyrygentem opery we Fryburgu Bryzgowijskim. Po wybuchu I wojny światowej wrócił do Danii W latach 1920–1926 był dyrygentem Dansk Filharmonisk Selksab. Od 1922 do 1930 dyrygował także Konzerthausgesellschaft w Wiedniu.
Twórczość Klenaua należy do niemieckiego kręgu kultury muzycznej, wykazując niewielki związek z muzyką duńską. W swoich kompozycjach mieszał rozmaite konwencje artystyczne, nie wypracowując własnego stylu. W okresie po I wojnie światowej pod wpływem zetknięcia się z Arnoldem Schönbergiem i ekspresjonizmem przejściowo eksperymentował z awangardą, spotkawszy się jednak z niezrozumieniem powrócił do bardziej konwencjonalnej stylistyki.
(na podstawie materiałów źródłowych)