W dzisiejszym świecie Pinakiel stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu różnych osób. Niezależnie od tego, czy mówimy o Pinakiel w kontekście historycznym, społecznym, technologicznym czy naukowym, jego wpływ i znaczenie są niezaprzeczalne. W ostatnich dziesięcioleciach zainteresowanie Pinakiel wzrosło wykładniczo, co doprowadziło do większej analizy i dyskusji na temat jego implikacji i konsekwencji. Od początków po przyszłość Pinakiel jest tematem, który wywołuje żarliwe debaty i sprzeczne opinie, co sprawia, że jego badanie jest niezbędne do zrozumienia otaczającego nas świata. W tym artykule zbadamy różne perspektywy i podejścia do Pinakiel, mając na celu zapewnienie szerokiego i wzbogacającego spojrzenia na ten ważny temat.
Pinakiel (inaczej fiala, sterczyna) – pionowy element dekoracyjny w postaci smukłej kamiennej wieżyczki, zakończonej od góry iglicą, której krawędzie udekorowane są żabkami i która zwieńczona jest kwiatonem. W postaci bardziej ozdobnej miał kształt ażurowej kapliczki z maswerkami. Jest charakterystyczny dla architektury gotyckiej i neogotyckiej.
Pinakiel obok swojej dekoracyjnej roli pełnił też funkcję dociążającą przyporę. Dodatkowe obciążenie pinaklem kierowało wektor ukośnej siły rozporu sklepienia (przenoszonej przez łęk oporowy na przyporę) bardziej w dół. Chroniło to ścianę budynku przed skrzywieniem przez siłę rozporu sklepienia i dzięki temu pozwalało na zachowanie stateczności konstrukcji.
Pinakiel może stanowić zwieńczenie skarpy, naroża wieży, wimpergi, szczytu itp. Wykorzystywany jest również – jako element zdobniczy – w rzemiośle artystycznym (rzeźbiarstwie, snycerstwie i złotnictwie). Wykonywany jest wówczas – poza kamieniem – ze sztukaterii, drewna, metali. Jest częstym elementem zwieńczeń gotyckich nagrobków baldachimowych, gotyckich ołtarzy skrzyniowych i in.