Piotr Bratkowski
W tym artykule zagłębimy się w temat Piotr Bratkowski, temat, który wzbudził zainteresowanie wielu ludzi na całym świecie. Piotr Bratkowski to temat obejmujący różne aspekty, a jego implikacje mają znaczący wpływ na nasze społeczeństwo. Idąc tym tropem, zbadamy różne wymiary Piotr Bratkowski, analizując jego obecne znaczenie i jego projekcję na przyszłość. Ponadto zbadamy różne perspektywy i opinie ekspertów w tej dziedzinie, zapewniając pełny i obiektywny pogląd na Piotr Bratkowski. Dlatego też niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie wszechstronnej i aktualnej wizji tematu, który niewątpliwie budzi dziś duże zainteresowanie.
| Data i miejsce urodzenia |
11 kwietnia 1955 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
28 września 2021 |
| Zawód, zajęcie |
dziennikarz, poeta, redaktor, publicysta |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
radny Żoliborza (1990–1993) |
| Pracodawca | |
| Partia | |
| Rodzice |
Jan Bratkowski, Anna z d. Karczewska |
Piotr Bratkowski (ur. 11 kwietnia 1955 w Warszawie, zm. 28 września 2021 tamże) – polski poeta, krytyk literacki i publicysta.
Życiorys
Ukończył V Liceum Ogólnokształcące im. Księcia Józefa Poniatowskiego w Warszawie oraz filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim (1977). Studiował także filozofię. Debiutował na łamach prasy literackiej w 1974. W latach 80. był felietonistą miesięcznika „Literatura”. Publikował w czasopismach drugiego obiegu. Posługiwał się pseudonimami Agnieszka Lwowska; Jan Marcinkowski; Marek Mokotowski, Tadeusz Gaz.
Od 1990 pracował jako dziennikarz, od 1992 w dzienniku „Gazeta Wyborcza”, później w dzienniku „Rzeczpospolita”. Od 2002 był członkiem redakcji tygodnika „Newsweek Polska”, gdzie pełnił m.in. funkcje kierownika działu społecznego i działu kulturalnego.
Członek Związku Literatów Polskich (przewodniczący Koła Młodych w 1980) oraz Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (od 1989).
W latach 1990–1993 z ramienia Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” był radnym Żoliborza. W latach 1990–1991 był członkiem Rady Krajowej Ruchu Obywatelskiego Akcja Demokratyczna (ROAD), a po rozpadzie ROAD członkiem zarządu i rzecznikiem Ruchu Demokratyczno-Społecznego (1991–1992).
Życie prywatne
Syn Jana Bratkowskiego oraz Anny z domu Karczewskiej. Dwukrotnie żonaty: z Ireną Groblewską, menedżerką kultury ma syna Marka (ur. 1982). W 1989 ożenił się z dziennikarką Martą z domu Łataś matką drugiego syna Marcina (ur. 1991). Mieszkał w Warszawie.
Twórczość
- Uniwersytet, 1981 (poezja)
- Strefa skażeń, 1983 (poezja)
- W stanie wolnym, 1983 (powieść)
- Nauka strzelania, 1990 (poezja)
- Wiersze stare i nowe, 2003 (poezja)
- Prywatna taśmoteka czyli Słodkie lata 80, 2003 (felietony)
- Dziwny, dziwny, dziwny (wywiad rzeka z Tomaszem Lipińskim)
Nagrody, wyróżnienia
- Nagroda Artystyczna Młodych im. Stanisława Wyspiańskiego (1989)
- PIK-owy Laur – nagroda za najlepsze prasowe publikacje na temat książek (2010)
Przypisy
- ↑ Łukasz Kamiński, Nie żyje Piotr Bratkowski. Poeta, krytyk literacki, publicysta, miał 66 lat , wyborcza.pl, 28 września 2021 .
- ↑ a b c d e f g Barbara Marzęcka, Piotr BRATKOWSKI – Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku , ppibl.ibl.waw.pl .
- ↑ Piotr Bratkowski. Szef działu Kultura , newsweek.pl .
- ↑ Piotr Bratkowski, Strefa skażeń, wyd. 1, Warszawa: Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, 1983, ISBN 83-203-2052-6, OCLC 11437263 .
- ↑ Piotr Bratkowski, W stanie wolnym, wyd. 1, Kraków: Wydawn. Literackie, 1983, ISBN 83-08-01013-X, OCLC 11047113 .
- ↑ Piotr Bratkowski, Wiersze stare i nowe, Warszawa: Oficyna 21, 2003, ISBN 83-917228-4-8, OCLC 69512824 .
- ↑ Piotr Bratkowski, Prywatna taśmoteka, czyli, Słodkie lata 80., Warszawa: Lampa i Iskra Boża, 2003, ISBN 83-86735-30-9, OCLC 53825653 .