Piotr Krasny

W dzisiejszym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Piotr Krasny. Niezależnie od tego, czy jesteś ekspertem w danej dziedzinie, czy też szukasz informacji po raz pierwszy, ten artykuł ma na celu dostarczenie Ci głębszej wiedzy na ten temat. Od wpływu na społeczeństwo po zastosowania w świecie rzeczywistym – zbadamy wszystkie istotne aspekty, które sprawiają, że Piotr Krasny jest tematem interesującym osoby w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. Przygotuj się na pełną i szczegółową analizę, która pozwoli Ci lepiej zrozumieć Piotr Krasny.

Piotr Paweł Krasny
Profesor zwyczajny nauk humanistycznych
Specjalność: historia sztuki nowożytnej
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Doktorat

1998

Habilitacja

2004

Profesura

2011

Dyrektor Instytutu Historii Sztuki UJ
Okres spraw.

2008–2012

Poprzednik

Wojciech Bałus

Następca

Andrzej Betlej

Piotr Paweł Krasny (ur. 29 czerwca 1966 w Szczebrzeszynie) – polski historyk sztuki, nauczyciel akademicki.

Życiorys

Absolwent historii sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1994 uzyskał tytuł doktora, a w 2004 habilitował się. W 2011 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych. Interesuje się głównie dziejami sztuki nowożytnej na ziemiach polskich oraz sztuką środowiska lwowskiego w wiekach XVII–XIX. W latach 2008–2012 dyrektor Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego. W latach 2012–2014 redaktor naczelny czasopisma „Folia Historiae Artium” i przewodniczący rady naukowej Muzeum Narodowego w Krakowie.

Za pracę naukową został uhonorowany Nagrodą Prezesa Rady Ministrów za Wyróżniającą się Rozprawę Doktorską (1995), Nagrodą Ministra Edukacji Narodowej (2004) i Nagrodą Krakowska Książka Miesiąca (maj 2004 za książkę Architektura cerkiewna na ziemiach ruskich Rzeczypospolitej 1594–1914). W 2022 roku uhonorowany został Srebrnym Medalem „Plus ratio quam vis” UJ.

Czterokrotnie wyróżniony za wysoką jakość pracy dydaktycznej na UJ.

Wybrane publikacje

  • Kościoły i klasztory rzymskokatolickie dawnego województwa ruskiego. T. 1-16, 1992-2008 (praca zbiorowa pod red. Jana K. Ostrowskiego).
  • Renesansowy kościół w Dobromilu i jego związki z architektura mazowiecka, Biuletyn Historii Sztuki, 57 (1995), nr 3-4, s. 271-282 (artykuł dostępny na: ART-Dok).
  • Przyczynek do biografii Jana de Witte, Biuletyn Historii Sztuki, 57 (1995), nr 3-4, s. 295-297 (artykuł dostępny na: ART-Dok).
  • Architektura unicka Galicji po I rozbiorze Rzeczypospolitej. (artykuł dostępny na: ART-Dok).
  • Architektura cerkiewna na ziemiach ruskich Rzeczyspospolitej 1594-1914, 2003.
  • "Pan Piotr Polejowski snycyrz lwowski" i jego dzieła w kościele Franciszkanów w Przemyślu Sztuka Kresów Wschodnich: materiały sesji naukowej, 2003, nr 5, s. 175-202 (wraz z Jakubem Sito).
  • Katalog Zabytków Sztuki w Polsce. Przemyśl. Zespoły Sakralne, 2004.
  • Kościół i klasztor Dominikanów w Podkamieniu Kościoły i klasztory rzymskokatolickie dawnego województwa ruskiego, Kraków 2005, t. 13.
  • Lwowskie środowisko artystyczne wobec idei symbiozy sztuk w wystroju i wyposażeniu wnętrz sakralnych (1730-1780) Rocznik Historii Sztuki, t. XXX, Wydawnictwo Neriton, 2005, s. 147-189 (w jęz. ukr.)
  • Visibilia signa ad pietatem excitantes. Teoria sztuki sakralnej pisarzy kościelnych epoki nowożytnej, 2010.
  • Fabrica Ecclesiae Ruthenorum. Dzieje cerkwi w Szczebrzeszynie i jej rozbudowy w latach 1777-1789 w świetle kroniki ks. Jana Karola Lipowieckiego, 2010.

Przypisy

  1. Prof. dr hab. Piotr Paweł Krasny, baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) .
  2. Medal "Plus ratio quam vis". uj.edu.pl. . (pol.).
  3. Wyróżnienia za wysoką jakość pracy dydaktycznej. uj.edu.pl. .

Linki zewnętrzne