W tym artykule zajmiemy się tematem Poganowo z perspektywy multidyscyplinarnej, aby zapewnić czytelnikowi wszechstronną i analityczną wizję tego tematu. W tym celu omówimy różne aspekty związane z Poganowo, takie jak jego pochodzenie, ewolucja, wpływ na obecne społeczeństwo i możliwe scenariusze na przyszłość. Ponadto skupimy się na znaczeniu Poganowo w różnych dziedzinach wiedzy, a także na jego znaczeniu w codziennym życiu ludzi. Poprzez ten artykuł chcemy wywołać głęboką i wzbogacającą refleksję na temat Poganowo, promując w ten sposób większe zrozumienie i uznanie dla tego tematu, który jest dziś tak aktualny.
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Strefa numeracyjna |
89 |
Kod pocztowy | |
Tablice rejestracyjne |
NKE |
SIMC |
0990534 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Kętrzyn | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego | |
Położenie na mapie powiatu kętrzyńskiego | |
54°01′28″N 21°24′03″E/54,024444 21,400833 |
Poganowo (niem. Gross Bürgersdorf) – wieś w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie kętrzyńskim, w gminie Kętrzyn.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Poganowskie lasy należały do miasta Kętrzyna od 1438 roku. Wieś powstała pod koniec XVII w. W roku 1818 we wsi było 16 domów i 113 mieszkańców, a w pobliskim folwarku Małe Poganowo - 3 domy i 24 mieszkańców. W 1939 wieś razem z przysiółkami miała 329 mieszkańców. Przed 1945 we wsi funkcjonowała jednoklasowa szkoła. W kronice szkoły podany był opis miejsca związanego z historią powstania herbu Kętrzyna. Informacje z kroniki szkolnej wykorzystano przy opisie wsi Zalesie Kętrzyńskie.
Wieś wyludniła się po wyjeździe ostatnich Mazurów w drugiej połowie XX w.
W 2007 r. kętrzyńscy archeolodzy odkryli w Poganowie potężny kompleks, położony w lesie i zajmujący powierzchnię ponad pięciu hektarów, składający się z grodziska, kilku osad i miejsca kultu. Grodzisko było zasiedlone już we wczesnej epoce żelaza około IV-III wieku p.n.e.; ponowne zajęcie tego terenu nastąpiło dopiero około X-XI wieku n.e. – co wnoszone jest po odkrytej ceramice. Najciekawszym elementem całego kompleksu jest miejsce, gdzie prawdopodobnie odprawiano kult pogański, w ofierze przypuszczalnie składając konie (świadczą o tym kamienne konstrukcje zawierające wiele końskich kości bez śladów konsumpcji – według badacza Mariusza Wyczółkowskiego były to małe osobniki typu konika polskiego).
Największą sensacją archeologiczną było odkrycie kamiennej baby pruskiej. Obiekt po konserwacji w 2008 znalazł się w Muzeum im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Kętrzynie.