Poprad (rzeka)

W ramach Poprad (rzeka) należy dziś zastanowić się nad znaczeniem tego aspektu. Niezależnie od tego, czy na poziomie osobistym, społecznym czy zawodowym, Poprad (rzeka) odgrywa kluczową rolę w naszym codziennym życiu. Od jego początków po znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie, istotne jest zrozumienie ewolucji Poprad (rzeka) na przestrzeni czasu i jego wpływu na współczesny świat. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Poprad (rzeka), analizując jego wpływ w różnych kontekstach i oferując kompleksowy pogląd na jego dzisiejsze znaczenie.

Poprad
Ilustracja
Poprad w okolicach Starego Sącza
Kontynent

Europa

Państwo

 Słowacja
 Polska

Rzeka
Długość 168,8 km
Powierzchnia zlewni

1889,2 km²

Średni przepływ

22,3 m³/s na granicy

Źródło
Miejsce w słowackiej części Tatr Wysokich
Współrzędne

49°10′34,0″N 20°03′37,4″E/49,176111 20,060389

Ujście
Recypient Dunajec
Miejsce

naprzeciwko wsi Podrzecze

Współrzędne

49°35′20,0″N 20°39′01,1″E/49,588900 20,650300

Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „ujście”

Poprad (słow. Poprad, niem. Popper, węg. Poprád, łem. Попрад) – rzeka we wschodniej Słowacji i w południowo-wschodniej Polsce, w dorzeczu Wisły. W dokumentach źródłowych nazwa Poprad jest jedną z najstarszych na Podtatrzu. W 1244 występowała jako Poprad, ale także Poprat, Popart, Paprad, Poprut itp., jednak etymologia tego słowa jest sporna.

Poprad ma długość 167 km, z czego ponad 100 km na Słowacji. 31,1 km stanowi granicę polsko-słowacką, a 30,7 km leży w Polsce. Powierzchnia zlewni 1889,2 km², z czego 1594,1 km² na Słowacji, 295,1 km² w Polsce. Średni roczny przepływ mierzony na granicy – 22,3 m³/s.

Powstaje w słowackiej części Tatr Wysokich z połączenia Hińczowego Potoku z potokiem Krupa, wypływającym z Popradzkiego Stawu. Najdalej i najwyżej położone źródła ma Hińczowy Potok, wypływający z Wielkiego Stawu Hińczowego na wysokości 1945 m. Potoki łączą się w Dolinie Mięguszowieckiej na wysokości 1302 m. Okrąża Tatry Wysokie od południa i wpływa na Kotlinę Popradzką. Przepływa przez miasta Poprad oraz Kieżmark i po przepłynięciu na północny wschód między Tatrami Wysokimi i Magurą Spiską a Górami Lewockimi wypływa na Kotlinę Lubowelską. Przed barierą Gór Lubowelskich przepływa przez zabytkowe miasto Lubowlę i zatacza łuk na wschód. Koło wsi Pławiec raptownie skręca na północny wschód, przecina granicę Polski we wsi Čirč, a potem skręca na północny zachód. Przełomową doliną płynie przez Beskid Sądecki, oddzielając od siebie dwa jego główne pasma: Pasmo Radziejowej i Pasmo Jaworzyny. Granicę polsko-słowacką stanowi na dwóch odcinkach – najpierw od Leluchowa do Muszyny (5,1 km), a potem od Legnavy do Piwnicznej-Zdroju (26 km). Wpada do Dunajca między Starym a Nowym Sączem.

Na całej długości słowackiego odcinka rzeki doliną Popradu biegną droga i linia kolejowa, stanowiące przedłużenie korytarza komunikacyjnego doliny górnego Wagu na wschód, do Preszowa (E50). Po polskiej stronie granicy wzdłuż rzeki biegnie widokowa droga lokalna z Krynicy-Zdroju do Piwnicznej-Zdroju i linia kolejowa z Nowego Sącza do Preszowa. Obszar doliny Popradu (objęty ochroną krajobrazową jako Popradzki Park Krajobrazowy) obfituje w źródła mineralne, w tym w wody termalne. Na bazie tego naturalnego bogactwa rozwinęło się miejscowe lecznictwo uzdrowiskowe. W górnym i środkowym biegu rzeka tworzy kilka przełomów, z których wykorzystany turystycznie jest przełom między Piwniczną-Zdrojem a Rytrem.

Poprad nie ma większych dopływów – stanowią je górskie rzeczki i potoki. Większe z nich to:

Przypisy

  1. Poprad, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 807.
  2. a b c Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
  3. a b c Pieniny polskie i słowackie. Mapa turystyczna 1:25 000, Piwniczna: Agencja Wydawnicza „WiT” s.c., 2008.
  4. a b c d Turystyczna i satelitarna mapa Słowacji .
  5. Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2.

Linki zewnętrzne