Potyczka pod Skroniowem

W tym artykule poruszymy kwestię Potyczka pod Skroniowem, która w ostatnim czasie zyskała duże znaczenie. Potyczka pod Skroniowem stał się tematem zainteresowania szerokiego spektrum ludzi, ponieważ jego wpływ rozciąga się na różne obszary codziennego życia. Od poziomu osobistego po profesjonalny, Potyczka pod Skroniowem stał się punktem dyskusji i refleksji w różnych sferach. W tym artykule przeanalizowane zostaną różne aspekty związane z Potyczka pod Skroniowem, w celu przedstawienia kompleksowej i wzbogacającej wizji tego aktualnego problemu.

Potyczka pod Skroniowem
II wojna światowa
Czas

21 lipca 1944

Miejsce

Skroniów i teren wokół miejscowości

Terytorium

Polska pod okupacją III Rzeszy (Generalne Gubernatorstwo)

Wynik

zwycięstwo oddziałów BCh i AK

Strony konfliktu
Polskie Państwo Podziemne Armia Krajowa
Bataliony Chłopskie
 III Rzesza
Dowódcy
Stanisław Gryń
Kacper Niemirski
Siły
oddział Batalionów Chłopskich w sile 30 ludzi i oddziały Armii Krajowej oddział Wehrmachtu.
Straty
1 zabity, 2 rannych 7 zabitych, kilku rannych
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Ziemia50°37′41″N 20°15′41″E/50,628056 20,261389

Potyczka pod Skroniowem – potyczka partyzancka stoczona 21 lipca 1944 w Skroniowie przez oddziały partyzanckie Batalionów Chłopskich i Armii Krajowej przeciw oddziałom Wehrmachtu.

Przebieg

Plan rozbrojenia bez walki oddziału Wehrmachtu kwaterującego w Skroniowie nie powiódł się, w związku z czym doszło do starcia zbrojnego. Potyczkę rozpoczęły oddziały Armii Krajowej i Batalionów Chłopskich. Oddziałami AK dowodził Kacper Niemirski, a całością Stanisław Gryń ps. Nałęcz.

W trakcie ataku niespodziewanie nadjechał pociąg z żołnierzami niemieckimi, którzy wsparli oddział walczący we wsi. Było to dla partyzantów zaskoczeniem, ponieważ w ostatnich dniach czerwca zniszczyli urządzenia bloków kolejowych oraz rozkręcili szyny kolejowe na dość znacznym odcinku. W czasie wymiany ognia poległ podchorąży Adolf Prusek, a ranni zostali: Stanisław Gryń, dowódca oddziału BCh, i Tadeusz Radwan. Straty w Wehrmachcie szacowane były na 7 zabitych i kilku rannych.

Przypisy

Bibliografia

  • Bogdan Hillebrandt: Partyzantka na Kielecczyźnie 1939-1945. Warszawa: WIH, 1967.
  • Janusz Gmitruk, Piotr Matusak, Jan Nowak: Kalendarium działalności bojowej Batalionów Chłopskich 1940-1945. Warszawa: LSW, 1983.