W tym artykule poruszymy kwestię Potyczka pod Skroniowem, która w ostatnim czasie zyskała duże znaczenie. Potyczka pod Skroniowem stał się tematem zainteresowania szerokiego spektrum ludzi, ponieważ jego wpływ rozciąga się na różne obszary codziennego życia. Od poziomu osobistego po profesjonalny, Potyczka pod Skroniowem stał się punktem dyskusji i refleksji w różnych sferach. W tym artykule przeanalizowane zostaną różne aspekty związane z Potyczka pod Skroniowem, w celu przedstawienia kompleksowej i wzbogacającej wizji tego aktualnego problemu.
II wojna światowa | |||
Czas |
21 lipca 1944 | ||
---|---|---|---|
Miejsce |
Skroniów i teren wokół miejscowości | ||
Terytorium | |||
Wynik |
zwycięstwo oddziałów BCh i AK | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Polski w 1939 | |||
50°37′41″N 20°15′41″E/50,628056 20,261389 |
Potyczka pod Skroniowem – potyczka partyzancka stoczona 21 lipca 1944 w Skroniowie przez oddziały partyzanckie Batalionów Chłopskich i Armii Krajowej przeciw oddziałom Wehrmachtu.
Plan rozbrojenia bez walki oddziału Wehrmachtu kwaterującego w Skroniowie nie powiódł się, w związku z czym doszło do starcia zbrojnego. Potyczkę rozpoczęły oddziały Armii Krajowej i Batalionów Chłopskich. Oddziałami AK dowodził Kacper Niemirski, a całością Stanisław Gryń ps. Nałęcz.
W trakcie ataku niespodziewanie nadjechał pociąg z żołnierzami niemieckimi, którzy wsparli oddział walczący we wsi. Było to dla partyzantów zaskoczeniem, ponieważ w ostatnich dniach czerwca zniszczyli urządzenia bloków kolejowych oraz rozkręcili szyny kolejowe na dość znacznym odcinku. W czasie wymiany ognia poległ podchorąży Adolf Prusek, a ranni zostali: Stanisław Gryń, dowódca oddziału BCh, i Tadeusz Radwan. Straty w Wehrmachcie szacowane były na 7 zabitych i kilku rannych.