Prefektura Wakayama

Temat Prefektura Wakayama jest tematem debat i dyskusji na przestrzeni lat. Dzięki różnym punktom widzenia i sprzecznym opiniom Prefektura Wakayama przyciągnął uwagę wielu osób, wywołując zainteresowanie i ciekawość jego implikacji i reperkusji. Od jego początków po znaczenie we współczesnym społeczeństwie, Prefektura Wakayama reprezentuje temat, który nie pozostawia nikogo obojętnym. W tym artykule zbadamy różne aspekty i perspektywy związane z Prefektura Wakayama, aby przedstawić kompleksowy i szczegółowy obraz jego znaczenia i zakresu.

Prefektura Wakayama
prefektura
Ilustracja
Świątynia buddyjska Negoro-ji w Iwade
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Japonia

Wyspa

Honsiu

Region

Kinki

Siedziba

Wakayama

Kod ISO 3166-2

JP-30

Gubernator

Yoshinobu Nisaka

Powierzchnia

4 725 km²

Populacja (2018)
• liczba ludności


985 000

• gęstość

208 os./km²

Kod pocztowy

〒640-8585

Adres urzędu:
1-1 Komatsubara-dōri, Wakayama-shi
Plan
Plan
Symbole japońskie
Drzewo

dąb ubame (Quercus phillyraeoides)

Kwiat

morela japońska (Prunus mume)

Ptak

szlarnik japoński (Zosterops japonicus)

Położenie na mapie
Położenie na mapie
Strona internetowa

Prefektura Wakayama (jap. 和歌山県 Wakayama-ken)prefektura znajdująca się w regionie Kinki (Kansai) Japonii na wyspie Honsiu (Honshū). Jej stolicą jest miasto Wakayama.

Położenie

Prefektura leży w zachodniej części wyspy Honsiu w regionie Kinki nad Oceanem Spokojnym. Graniczy z prefekturami: Osaka, Nara i Mie.

Miasta

Miasta prefektury Wakayama:

Historia

Prefektura Wakayama powstała w 1871 roku po obaleniu systemu feudalnego. W okresie wcześniejszym region obecnej prefektury Wakayama i południowej części prefektury Mie stanowiła prowincja Kii (lub inaczej Kishū). Półwysep Kii wziął swoją nazwę od tej prowincji.

Miejsca godne zwiedzenia

Góra Kōya

Góra Kōya (Kōya-san) stanowi centrum buddyzmu Shingon (Shingon-shū), ważnej sekty-szkoły buddyjskiej, która została stworzona w Japonii w 805 roku przez Kūkaia (774–835), mnicha, uczonego, architekta, kaligrafa, poetę, jedną z najważniejszych postaci religijnych. Jest to kompleks skupiający ponad sto świątyń na terenie płaskowyżu na wysokości ok. 800 m n.p.m., otoczonego ośmioma górami o wysokości ok. 1000 m n.p.m. Najważniejszą z nich jest Kōya-san Kongōbu-ji.

Osoby zainteresowane i pielgrzymi mogą spędzić nocleg w pomieszczeniach gościnnych świątyń (shukubō), poznając stylu życia mnichów, spożywając potrawy kuchni wegetariańskiej (shōjin-ryōri) i uczestnicząc w porannych modlitwach. Około pięćdziesiąt świątyń oferuje tę usługę.

Kumano

Obszar Kumano znajduje się na południowym krańcu półwyspu Kii (Kii-hantō), około 100 km na południe od Osaki i Kioto. Obejmuje prefektury Wakayama i Mie, ale większość atrakcji i miejsc kultu religijnego znajduje się w Wakayamie.

Centrum kultowe Kumano stanowią trzy chramy: Kumano Nachi-taisha, Kumano Hongū-taisha i Kumano Hayatama-taisha, znane pod wspólną nazwą Kumano Sanzan. Szlaki pielgrzymkowe na półwyspie Kii noszą łączną nazwę Kumano Kodō.

Region nasycony jest wartościami religijnymi i historycznymi. Prawnuk bogini Amaterasu, Jimmu (panował w latach 660–585 p.n.e.), przybył do Kumano, aby zjednoczyć kraj jako pierwszy cesarz Japonii. Kumano jest również nazywane „Krainą Umarłych” w odniesieniu do przekonania, że ​​duchy i przodkowie rodzin mieszkają tu po śmierci.

W 2004 roku religijne skarby, sanktuaria i szlaki pielgrzymkowe Kumano zostały wpisane na Listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Zamek Wakayama

Zamek został zbudowany w 1585 roku na polecenie Hideyoshiego Toyotomi (1536–1598). W późniejszym okresie był rezydencją gałęzi rodu Tokugawa, władającej domeną Kishū (Kishū-han; także Kii-han). Hideyoshi nazwał go Wakayama, będąc pod wrażeniem piękna pobliskiej zatoki Wakanoura (lub Wakaura). Przyjęta przez niego nazwa pozostała w nazwie prefektury.

Shirahama

Shirahama to dobrze rozwinięty kurort z długą, piaszczystą plażą, bliskimi brzegu hotelami i gorącymi źródłami (onsen). Jego popularność i bliskość Osaki sprawiły, że stał się jednym z trzech największych tego rodzaju kurortów, obok Beppu na Kiusiu i Atami na półwyspie Izu.

Nachi-Katsuura

Nachi-Katsuura jest usytuowane na południowo-wschodnim wybrzeżu półwyspu Kii. Znane jest z gorących źródeł i przemysłu rybnego, a zwłaszcza z targu tuńczykami. Turyści mogą obserwować aukcje z tarasu widokowego. Tuńczyki są sprzedawane w sposób podobny do targu Toyosu w Tokio.

Nachi-Katsuura i półwysep Kii są również znane ze swojej kultury wielorybniczej. W pobliskim Taiji znajduje się muzeum wielorybnictwa (Taiji Whale Museum) oferujące informacje na temat wielorybów i wielorybnictwa z historycznego i współczesnego punktu widzenia. Jest to duży kompleks, który obejmuje także baseny dla delfinów i wielorybów. Odbywają się pokazy, można rezerwować pływanie z delfinami.

Galeria

Zobacz też

Uwagi

  1. Kōya-san jako nazwa góry w sensie geograficznym nie istnieje. Jest to bowiem tzw. „górska nazwa” (sangō), czyli honoryfikatywny przedrostek nazwy świątyni; tu: świątyni Kongōbu-ji, której pełna nazwa brzmi Kōya-san Kongōbu-ji.

Przypisy

  1. a b c 日本地図. Tokyo: Seibido Shuppan, 2018, s. 134, 192, 193. ISBN 978-4-415-11272-5.
  2. 新明解国語辞典. Tokyo: Sanseido Co., Ltd., 2018, s. 597. ISBN 978-4-385-13107-8.
  3. a b Mount Koya. japan-guide.com, 2022. . (ang.).
  4. a b c Kumano. japan-guide.com, 2022. . (ang.).
  5. Wakanoura Bay ~ A Treasure House of Scenic Beauty. Japan National Tourism Organization. . (ang.).
  6. Shirahama. japan-guide.com, 2022. . (ang.).
  7. a b Nachi-Katsuura. japan-guide.com, 2022. . (ang.).
  8. Taiji Whale Museum. Wakayama Prefectural Government. . (ang.).

Linki zewnętrzne