Przedsiębiorstwo Państwowe Film Polski
Artykuł, który za chwilę przeczytasz, dotyczy Przedsiębiorstwo Państwowe Film Polski, tematu, który ostatnio przykuł uwagę wielu osób. Przedsiębiorstwo Państwowe Film Polski to temat, który wywołał debatę, zainteresowanie i ciekawość w różnych obszarach. Było przedmiotem badań, kontrowersji i spekulacji, a jego wpływ był znaczący w dzisiejszym społeczeństwie. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Przedsiębiorstwo Państwowe Film Polski, od jego pochodzenia po możliwe konsekwencje. Przeanalizujemy jego wpływ na kulturę popularną, politykę, naukę i życie codzienne. Przyjrzymy się także różnym perspektywom na Przedsiębiorstwo Państwowe Film Polski, aby zaoferować wszechstronną i wzbogacającą wizję tego bardzo istotnego tematu. Poprzez głęboką i szczegółową analizę postaramy się rzucić światło na Przedsiębiorstwo Państwowe Film Polski i jego znaczenie w obecnym scenariuszu.
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Data założenia |
13 listopada 1945 |
| Data likwidacji |
1 stycznia 1952 |
| Forma prawna | |
| Dyrektor |
Aleksander Ford (1945–1947) |
.jpg)
Przedsiębiorstwo Państwowe „Film Polski” – polskie przedsiębiorstwo państwowe, istniejące w latach 1945–1952. Jego zadaniem była produkcja i dystrybucja filmów oraz organizacja życia kulturalnego.
Historia i zadania
Przedsiębiorstwo Państwowe Film Polski powstało na mocy dekretu Krajowej Rady Narodowej z 13 listopada 1945 O utworzeniu przedsiębiorstwa państwowego „Film Polski” (Dz.U. z 1945 r. nr 55, poz. 308). Jego siedzibą była Warszawa. Zgodnie z zapisami dekretu do zadań przedsiębiorstwa należały: zakładanie i prowadzenie wytwórni taśmy filmowej, błon i papierów fotograficznych, sprzętu kinotechnicznego, oraz sprzedaż i wynajem filmów polskich w kraju i za granicą, oraz zakup i wynajem filmów zagranicznych na terenie Polski, zakładanie i prowadzenie teatrów świetlnych (kin), oraz publiczne wyświetlanie filmów. Ponadto Film Polski zajmował się działalnością propagandową i kulturotwórczą, szkoleniem kadr oraz współpracą zagraniczną. W zakresie zakładania i prowadzenia wytwórni taśmy filmowej i papierów fotograficznych oraz sprzedaży i wynajmu filmów w kraju i za granicą oraz zakupu i wynajmu filmów zagranicznych przedsiębiorstwo było monopolistą (art. 4 ust 1 dekretu).
W 1945 podjęto decyzję o przejęciu na potrzeby przedsiębiorstwa hali sportowej przy ul. Łąkowej 29 w Łodzi i jej adaptacji na halę zdjęciową. W pomieszczeniach tych zrealizowano pierwszy polski powojenny film fabularny – Zakazane piosenki (reż. Leonard Buczkowski).
W 1952 przedsiębiorstwo zostało przekształcone w Centralny Urząd Kinematografii, a w 1957 w Naczelny Zarząd Kinematografii Ministerstwa Kultury i Sztuki.
Dyrektorzy
- 1945–1947 Aleksander Ford
- 1947–1952 Stanisław Albrecht
Produkcja filmowa
Podczas swojego funkcjonowania Przedsiębiorstwo Państwowe Film Polski wyprodukowało 110 filmów: dokumentalnych, fabularnych oraz animowanych. Pierwszym wyprodukowanym filmem był dokument pt. Wieś i miasto z 1945 (realizacja: Eugeniusz Jaryczewski, zdjęcia: Seweryn Kruszyński).
Filmy fabularne wyprodukowane przez Film Polski
- 1945
- Zakazane piosenki
- 1946
- 1947
- Zdradzieckie serce – film nigdy nie wszedł na ekrany
- Włókiennictwo na Ziemiach Odzyskanych (krótkometrażowy)
- Ruchy ludności na ziemiach polskich (krótkometrażowy)
- Ostatni etap
- Nawrócony – film nigdy nie wszedł na ekrany
- Jasne łany
- Harmonia (krótkometrażowy)
- 1948
- 1949:
- 1950
Przypisy
- ↑ Dekret Krajowej Rady Narodowej z dnia 13 listopada 1945 roku o utworzeniu przedsiębiorstwa państwowego „Film Polski” (Dz.U. z 1945 r. nr 55, poz. 308).
- ↑ Wiesław Stempel: Przemysł filmowy w Polsce Ludowej. „Kino” 1970, nr 7, s. 29–35 . www.akademiapolskiegofilmu.pl. . (pol.).
- ↑ Film Polski, Encyklopedia PWN .
- ↑ Przedsiębiorstwo Państwowe Film Polski. www.filmpolski.pl. .
Bibliografia
- Przedsiębiorstwo Państwowe Film Polski. www.filmpolski.pl. . (pol.).
Linki zewnętrzne
- Filmy wyprodukowane przez PP Film Polski w bazie Repozytorium Cyfrowe. repozytorium.fn.org.pl. .