Dziś chcemy poruszyć temat, który w ostatnich latach zyskał ogromne znaczenie. Pu Songling to temat, który wywołał debatę i kontrowersje w różnych obszarach, od polityki po naukę. Aby w pełni zbadać ten problem, zagłębimy się w jego genezę, wpływ na dzisiejsze społeczeństwo i możliwe rozwiązania, które są proponowane. Pu Songling to temat, który dotyczy nas wszystkich, ponieważ jego wpływ dociera do różnych aspektów naszego codziennego życia. W tym artykule zamierzamy przeanalizować i zastanowić się nad Pu Songling, aby mieć jaśniejszą i bardziej świadomą wizję tego tematu, który jest dziś tak istotny.
Nazwisko chińskie | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||
Pu Songling (ur. 5 czerwca 1640 w Zichuan w prow. Shandong, zm. 25 lutego 1715) – chiński pisarz z czasów dynastii Qing.
Pochodził z ubogiej rodziny ziemiańsko-kupieckiej, która mogła mieć perskie, arabskie, lub tureckie korzenie. W wieku 19 lat zdał egzamin na stopień xiucai, lecz nie udało mu się zdać na wyższe stopnie przez resztę życia.
Tytuł urzędniczy otrzymał dopiero w wieku 72 lat, a przez prawie całe życie pracował jako prywatny nauczyciel, zbierając opowieści, które stały się podstawą dla Liaozhai Zhiyi (聊斋志异; Dziwnych opowieści zebranych w studiu Liaozhai).
Opowieści to kolekcja 431 fantastycznych nowelek, w których świat duchów, bóstw, kobiet-lisów płynnie łączy się z rzeczywistością ówczesnych Chin; są szczytowym osiągnięciem gatunku „opowieści niesamowitych”, rozwijanego od czasów dynastii Tang, wywodzącego się z tradycji ustnych opowiadań, ale pisanego w języku klasycznym; bardzo zwarte (najkrótsze mają poniżej strony), kombinują element fantastyczny z ostrą satyrą społeczną i krytyką korupcji i upadku obyczajów warstwy urzędniczej.
Łącznie Pu Songling pozostawił po sobie 4 tomy poezji, 6 tomów esejów, kilka rozpraw językoznawczych i rolniczych i przede wszystkim – 8 tomów Opowieści; przypisuje się mu też autorstwo powieści Xingshi yinyuan.