Ras il-Wardija
W dzisiejszym świecie Ras il-Wardija stał się istotnym tematem i dyskusją w społeczeństwie. Z biegiem czasu Ras il-Wardija zyskał na znaczeniu i spowodował zmianę sposobu, w jaki ludzie postrzegają i podchodzą do tego tematu. W miarę rozwoju społeczeństwa Ras il-Wardija staje się coraz bardziej istotny w różnych obszarach, wywołując debaty, rozbieżne opinie, a w niektórych przypadkach konkretne działania. Na przestrzeni dziejów Ras il-Wardija wywierał wpływ na życie ludzi na różne sposoby, a jego wpływ jest nadal zauważalny. W tym artykule zostaną omówione różne perspektywy i podejścia do Ras il-Wardija w celu analizy jego wpływu i zakresu we współczesnym społeczeństwie.
 nr rej. 00002 (NICPMI)
| |
 Wykuta w skale sala w Ras il-Wardija | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Wyznanie |
świątynia punicka |
| Rodzaj |
kompleks religijny, prawdopodobnie nimfeum |
| Historia | |
| Data budowy |
III wiek p.n.e. |
| Data likwidacji |
IV w. |
| Dane świątyni | |
| Budulec | |
| Stan obecny |
zaniedbany |
Położenie na mapie Malty  | |
Położenie na mapie Morza Śródziemnego  | |
 36°02′11,8″N 14°11′13,3″E/36,036611 14,187028
| |
Ras il-Wardija – przylądek w granicach San Lawrenz, na południowo-zachodnim wybrzeżu Gozo, Malta. Znajdują się tam pozostałości punicko-rzymskiego sanktuarium, odkrytego przez włoskich archeologów w latach sześćdziesiątych XX wieku. Teren ma prywatnego właściciela, jest w stanie podupadłym.
Stanowisko
Ras il-Wardija było prawdopodobnie zamieszkałe po raz pierwszy w epoce brązu, około roku 1500 p.n.e. Około III wieku p.n.e., podczas okresu punickiego powstał na tym terenie kompleks religijny, prawdopodobnie nimfeum. Ponieważ miejsce jest dobrze widoczne z morza, mogło też pełnić rolę latarni morskiej dla statków pływających pomiędzy wyspami maltańskimi a północną Afryką.
Miejsce pozostawało w użytkowaniu przez cały okres rzymski. Wydrapane krzyże na ścianach mogą sugerować, że ostatecznie zostało chrześcijańskim miejscem odprawiania obrządków religijnych. Tak było do około IV wieku. W okresie średniowiecznym mogła tutaj istnieć pustelnia.
Głównymi elementami strukturalnymi tego miejsca są:
- wykuta w skale prostokątna komnata, z niszami w ścianach
- wykuty w skale korytarz w kształcie litery T, wiodący do komnaty
- cysterna na wodę i studnia w kształcie dzwonu, obie wykute w skale
- pozostałości zewnętrznych struktur kamiennych, w tym ołtarza
Wspomniana kamienna struktura ma pewne podobieństwa do pozostałości punicko-rzymskiego sanktuarium w Tas-Silġ w Marsaxlokk.
Wykopaliska i historia współczesna
Teren wokół Ras il-Wardija podczas II wojny światowej był wykorzystywany w celach obronnych. Po raz pierwszy miejsce to było przeszukiwane pod względem archeologicznym przez Missione Archaeologica Italiana a Malta w latach 1964–1967. Do czasów wykopalisk świątynia była dobrze zachowana, lecz od tamtego czasu popada w ruinę.
30 marca 1988 roku odkryto, że skaradzione zostało antyczne graffito wyryte na jednej ze ścian świątyni. Przedstawia ono ludzką postać z ramionami wyciągniętymi w kształcie krzyża. Sugerowano, że postać ta symbolizuje punicką boginię Tanit, lecz może to być również średniowieczne przedstawienie chrześcijańskiego krzyża. Skradzione graffito zostało odzyskane w czerwcu 2011 roku, jest teraz wystawiane w Muzeum Archeologii Gozo w Cittadelli.
Teren, na którym znajduje się sanktuarium, jest w rękach prywatnego właściciela, George’a Spiteri, i może być potrzebne jego zezwolenie na wejście na ten teren.
Sanktuarium umieszczone jest na liście National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands.
Przypisy
- ↑ a b c d Ras il-Wardija. National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands, 2011-12-16. . (ang.).
- ↑ a b c d e Ras il-Wardija – the return of the lost graffito. Superintendence of Cultural Heritage, 2011-06-03. . . (ang.).
- ↑ Lino Bugeja: Gozo – a historical and scenic cornucopia. Times of Malta . 2016-01-10. . (ang.).
- ↑ a b Duncan Barry: Sanctuary advertised on Visit Gozo site but owner of land where temple stands has 'reservations'. The Malta Independent . 2015-05-25. . (ang.).
