Rewa (Polska)

Obecnie Rewa (Polska) to motyw, który przykuł uwagę ludzi na całym świecie. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie, wpływ na życie ludzi, czy też rolę w historii, Rewa (Polska) wywołał ciągłą debatę i wzbudził zainteresowanie badaczy, ekspertów i zwykłych ludzi. W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Rewa (Polska), analizując jego różne aspekty, implikacje dla społeczeństwa i znaczenie w dzisiejszym świecie. Poprzez wzbogacające i szczegółowe podejście będziemy starali się lepiej zrozumieć, czym jest Rewa (Polska), dlaczego jest ważny i jak wpływa na nasze codzienne życie.

Rewa
wieś
Ilustracja
Cypel Rewski
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

pucki

Gmina

Kosakowo

Liczba ludności (2022)

908

Strefa numeracyjna

58

Kod pocztowy

81-198

Tablice rejestracyjne

GPU

SIMC

0164210

Położenie na mapie gminy Kosakowo
Mapa konturowa gminy Kosakowo, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Rewa”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko górnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Rewa”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Rewa”
Położenie na mapie powiatu puckiego
Mapa konturowa powiatu puckiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Rewa”
Ziemia54°37′56″N 18°30′15″E/54,632222 18,504167
Strona internetowa

Rewa (kaszb. Rewa, niem. Rewa)wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie puckim, w gminie Kosakowo, między Gdynią a Puckiem, na Kaszubach. Miejscowość z dwoma letnimi kąpieliskami i dwiema przystaniami morskimi dla rybaków (pasy plaży).

Miejscowość o charakterze rybackim (pierwsze zapisy własnościowe: XVI w.). Wieś duchowna położona była w II połowie XVI w. w powiecie puckim województwa pomorskiego.

W miejscowości znajduje się parafia rzymskokatolicka pw. św. Rocha, należąca do dekanatu Gdynia-Oksywie, archidiecezji gdańskiej.

Położenie

Nazwa miejscowości wzięła się od rewy, piaszczystej mielizny ciągnącej się od czubka cypla, niemal nieprzerwanie, do brzegu Mierzei Helskiej.

Rewa leży u ujścia Mostowych Błot. Miejscowość w całości znajduje się w Nadmorskim Parku Krajobrazowym i jest objęta specjalnym obszarem ochrony siedlisk „Zatoka Pucka i Półwysep Helski”. Za południową zabudową wsi rozciąga się wzdłuż wybrzeża na południe rezerwat przyrody Mechelińskie Łąki wraz z jego otuliną. Tereny wokół Rewy są objęte obszarem specjalnej ochrony ptaków „Zatoka Pucka”.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.

Zachód słońca w Rewie

Turystyka

Ruch turystyczny związany jest z położeniem. Piaszczysty Cypel Rewski, osłaniający niewielką zatoczkę, sprzyja uprawianiu windsurfingu i kitesurfingu. Rewa stanowi alternatywę dla często zatłoczonych miejskich kąpielisk Trójmiasta. Od 1997 r. w sierpniowe noce można obserwować bioluminescencję w wodzie małej zatoki (ruch ryb lub innych przedmiotów powoduje smugi turkusowego światła) pod wpływem obecności bruzdnic (Alexandrium ostenfeldii).

Nad morzem za cyplem w kierunku Pucka wyznaczono letnie kąpielisko Rewa „Północ” o długości 100 m. Natomiast za cyplem w kierunku Gdyni wyznaczono kąpielisko Rewa „Południe” o długości 100 m.

Infrastruktura

W miejscowości zostały ustanowione dwie przystanie morskie dla rybaków:

  • „Rewa I” – pas plaży wschodniej przy zejściu ul. Morskiej
  • „Rewa II” – pas plaży północnej w pobliżu ul. Rybackiej

Rewa posiada połączenie autobusowe komunikacji miejskiej z Gdynią.

Historia

Kalendarium:

  • 1589 – pierwsza wzmianka na temat osady Riffe. Opat Cystersów Dawid Konarski zezwala na wybudowanie szop rybackich, które miały służyć jako czasowe domostwa rybaków w czasie połowów;
  • 1648 – opat Aleksander Kęsowski nadaje przywilej osadniczy dla rewskich rybaków na wieczystą dzierżawę w zamian za ustaloną daninę;
  • 1772 – osada należąca do klasztoru w Oliwie przybiera nazwę Rewa. Mieszka w niej 14 rybaków i liczba ta z roku na rok wzrasta;
  • 1880 – Rewa liczy już 500 mieszkańców. Staje się portem dla statków pełnomorskich. Rozwija się handel i żegluga towarowa.

Badania archeologiczne prowadzone w Rewie w latach 1979-1980 odkryły osadę kultury rzucewskiej, której ludność trudniła się myślistwem i rybołówstwem.

Aleja Zasłużonych Ludzi Morza

Krzyż Morski na Cyplu Rewskim, na końcu Alei Zasłużonych Ludzi Morza

We wsi znajduje się Aleja Zasłużonych Ludzi Morza. Jej geneza sięga 2004 r., kiedy to na Cyplu Rewskim (tzw. Szperku) odsłonięto Krzyż Morski oraz tablice upamiętniające gen. Józefa Hallera, Klemensa Długiego - rewskiego armatora rybackiego oraz Jana Leszczyńskiego - wybitnego wychowawcę kadr morskich. Od tamtej pory każdego roku umieszcza się tu kolejne trzy tablice upamiętniające osoby związane z morzem. Sam krzyż stał się natomiast ważnym znakiem nawigacyjnym. W 2013 r., kosztem 1,5 mln zł, promenada została rozbudowana: wzdłuż ulicy Morskiej powstał ciąg pieszo-jezdny z kostki brukowej, wyposażony w małą architekturę (pergole, ławki, stojaki na rowery).

Zobacz też

Przypisy

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 115415
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1092 .
  3. Friedrich Lorentz, Polskie i kaszubskie nazwy miejscowości na Pomorzu Kaszubskiem (ISBN 83-60437-22-X) (ISBN 978-83-60437-22-3)
  4. Prusy Królewskie w drugiej połowie XVI wieku : suplement. Cz. 1, Mapy, plany, Warszawa 2021, k. 1.
  5. Bałtyk znowu świeci - odkrywcy.pl. .
  6. Uchwała Nr VIII/38/2011 Rady Gminy Kosakowo z dnia 5 kwietnia 2011 r. (Dz. Urz. Woj. Pomorskiego z 2011 r. Nr 75 poz. 1575)
  7. Zarządzenie porządkowe Nr 3 Naczelnego Dyrektora Urzędu Morskiego w Gdyni z 23 września 1991. r. w sprawie ustalenia granic lądowych dla morskich przystani rybackich położonych w obrębie pasa technicznego Urzędu Morskiego w Gdyni. umgdy.gov.pl. . (Dz. Urz. Woj. Pomorskiego Nr 19, poz.133, Dz. Urz. Woj. Warmińsko - Mazurskiego Nr 14, poz. 74)