Rezerwat przyrody Łąki Ślesińskie

W tym artykule poruszony zostanie temat Rezerwat przyrody Łąki Ślesińskie, który przykuł uwagę badaczy, ekspertów i ogółu społeczeństwa. Rezerwat przyrody Łąki Ślesińskie to temat, który wzbudził zainteresowanie ze względu na jego znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie, jego implikacje w różnych obszarach i wpływ na codzienne życie ludzi. W tym kontekście zbadane zostaną różne aspekty związane ze zmienną Rezerwat przyrody Łąki Ślesińskie, uwzględniając jej pochodzenie, ewolucję, cechy charakterystyczne, konsekwencje i możliwe rozwiązania. Ponadto zaprezentowane zostaną najnowsze badania, opinie ekspertów i doświadczenia związane z Rezerwat przyrody Łąki Ślesińskie, w celu przedstawienia kompleksowej i wzbogacającej wizji na ten temat.

Łąki Ślesińskie
Ilustracja
rezerwat florystyczny
Typ

florystyczny

Podtyp

krzewów i drzew

Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Mezoregion

Kotlina Toruńska

Data utworzenia

1975

Akt prawny

M.P. z 1975 r. nr 11, poz. 64

Powierzchnia

43,62 ha

Ochrona

ścisła

Położenie na mapie gminy Nakło nad Notecią
Mapa konturowa gminy Nakło nad Notecią, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Łąki Ślesińskie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Łąki Ślesińskie”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Łąki Ślesińskie”
Położenie na mapie powiatu nakielskiego
Mapa konturowa powiatu nakielskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Łąki Ślesińskie”
Ziemia53°08′06″N 17°40′48″E/53,135000 17,680000
Multimedia w Wikimedia Commons

Rezerwat przyrody Łąki Ślesińskie – rezerwat florystyczny o powierzchni 43,62 ha, położony w województwie kujawsko-pomorskim, powiecie nakielskim, gminie Nakło nad Notecią.

Obszar rezerwatu podlega ochronie ścisłej.

Lokalizacja

Pod względem fizycznogeograficznym rezerwat znajduje się w mezoregionie Kotlina Toruńska (315.25) i mikroregionie Dolina Kanału Bydgoskiego (315.351). Zajmuje on zatorfione dno Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej, w sąsiedztwie Kanału Bydgoskiego. Znajduje się ok. 1 km na północ od drogi wojewódzkiej Nakło-Bydgoszcz, niedaleko miejscowości Potulice.

Rezerwat jest położony w obrębie korytarza ekologicznego włączonego do sieci Natura 2000: Doliny Noteci (OZW) oraz Doliny Środkowej Noteci i Kanału Bydgoskiego (SOO).

Obszar rezerwatu zlokalizowano w pradolinie, w otoczeniu łąk, terenów podmokłych i licznych stawów rybnych.

Historia

Rezerwat został utworzony w 1975 r. w celu zachowania stanowiska reliktowej brzozy niskiej.

Charakterystyka

Rezerwat chroni stanowisko rzadkiego gatunku brzozy niskiej. Jest to relikt polodowcowy, tworzący niskie zarośla na glebach torfowych, które to układy należą do rzadszych składników roślinności w Polsce. Poprzez ochronę gatunków i zbiorowisk roślinnych ochronie podlegają również bardzo wrażliwe na agrotechnikę rolniczą gleby murszowe.

W sąsiedztwie rezerwatu zlokalizowane są zbiorniki wodne, przede wszystkim stawy rybne, będące obiektem hodowli karpia, amura białego i tołpygi białej. Łącznie zajmują one 179 ha. Największy Staw Kardynalski ma powierzchnię 130 ha.

Położenie w obrębie międzynarodowego korytarza ekologicznego, niewielka antropopresja oraz sąsiedztwo stawów i terenów podmokłych spowodowało, że siedliska lęgowe znalazło tu wiele gatunków ptaków.

Stwierdzono gnieżdżenie się na tym obszarze 78 gatunków ptaków, z czego ponad 1/3 ekologicznie związana jest z biotopami wodnymi i podmokłymi. W rozległych trzcinowiskach gnieździ się m.in. bąk, żuraw, błotniak stawowy, wodnik i zielonka. Na przelotach stwierdza się corocznie ok. 60 gatunków ptaków wodnych i błotnych. Regularnie przylatuje tu: łabędź czarnodzioby, gęś białoczelna, siewka złota, batalion, rycyk, kulik wielki i rybitwa. Z rzadkich drapieżników pojawiają się: rybołowy, bieliki, orliki krzykliwe i błotniaki zbożowe. Licznie występuje łabędź niemy (do 360 osobników), łyska (3–4 tys. osobników), kaczka krzyżówka (500–600 osobników).

Szlak rezerwatów

Wzdłuż Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej, a zwłaszcza jej północnej krawędzi, między Bydgoszczą a Wyrzyskiem, znajduje się ciąg rezerwatów nadnoteckich. Począwszy od Bydgoszczy, można zwiedzić następujące rezerwaty:

  1. Kruszyn (leśny),
  2. Hedera (florystyczny),
  3. Las Minikowski (leśny),
  4. Łąki Ślesińskie,
  5. Skarpy Ślesińskie (florystyczny),
  6. Borek (leśny),
  7. Zielona Góra (leśny).

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b c Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Bydgoszczy z dnia 20 czerwca 2016 r. w sprawie rezerwatu przyrody „Łąki Ślesińskie”. Dz. Urz. Województwa Kujawsko-Pomorskiego poz. 2116 . 2016-06-23. .
  2. ↑ a b Rezerwat przyrody Łąki Ślesińskie. Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody . Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. .
  3. ↑ a b c d Marcysiak Katarzyna: Ochrona przyrody – Bydgoszcz i okolice. Banaszak Józef red.: Przyroda Bydgoszczy. Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej im. Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz 2004. ISBN 83-7096-531-8
  4. ↑ Program ochrony środowiska dla miasta i gminy Nakło nad Notecią na lata 2002-2015
Panorama Stawu Kardynalskiego
Panorama Stawu Kardynalskiego
Rezerwaty przyrody w województwie kujawsko-pomorskim
faunistyczne
florystyczne
krajobrazowe
leśne
przyrody nieożywionej
stepowe
słonoroślowe
torfowiskowe
wodne
projektowane
zlikwidowane

herb województwa kujawsko-pomorskiego

  1. ↑ Częściowo położony na terenie województwa warmińsko-mazurskiego.
  2. ↑ Częściowo położony na terenie województwa pomorskiego.
  3. ↑ Częściowo położony na terenie województwa warmińsko-mazurskiego.
Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot