Rezerwat przyrody Chmielinne

W dzisiejszym świecie Rezerwat przyrody Chmielinne zyskał niespotykane dotąd znaczenie. Od momentu powstania Rezerwat przyrody Chmielinne wpływa na podstawowe aspekty społeczeństwa, gospodarki i kultury. W tym artykule szczegółowo zbadamy rolę Rezerwat przyrody Chmielinne w obecnym kontekście, analizując jego przyczyny, konsekwencje i możliwe rozwiązania. Poprzez różne perspektywy i studia przypadków będziemy starali się zrozumieć zasięg i wpływ Rezerwat przyrody Chmielinne w różnych dziedzinach, a także jego potencjał do przekształcenia świata w przyszłości.

Chmielinne
rezerwat leśny
Typ

fitocenotyczny

Podtyp

zbiorowisk leśnych

Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Położenie

gmina Leśna Podlaska

Mezoregion

Równina Łukowska

Data utworzenia

1967

Akt prawny

M.P. z 1967 r. nr 61, poz. 289

Powierzchnia

69,55 ha

Położenie na mapie gminy Leśna Podlaska
Mapa konturowa gminy Leśna Podlaska, w centrum znajduje się punkt z opisem „Chmielinne”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Chmielinne”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Chmielinne”
Położenie na mapie powiatu bialskiego
Mapa konturowa powiatu bialskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Chmielinne”
Ziemia52°07′15″N 23°02′36″E/52,120833 23,043333

Chmielinneleśny rezerwat przyrody w gminie Leśna Podlaska, w powiecie bialskim, w województwie lubelskim. Leży na terenie Nadleśnictwa Biała Podlaska.

  • powierzchnia według aktu powołującego: 69,55 ha
  • powierzchnia (dane z nadleśnictwa): 67,44 ha, w tym grunty nadleśnictwa 67,07 ha, rzeka Klukówka – 0,37 ha
  • rok utworzenia: 1967
  • dokument powołujący: Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 7 października 1967 roku w sprawie uznania za rezerwaty przyrody (MP nr 61, poz. 289).
  • przedmiot ochrony (według aktu powołującego): zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych lasu łęgowego, a w szczególności jesionowo-olchowego i wiązowego.
  • według głównego przedmiotu ochrony należy do typu rezerwatów fitocenotycznych (Fi) podtypu zbiorowisk leśnych (zl),
  • według głównego typu środowiska jest to rezerwat lasów i borów (L) podtypu lasów nizinnych (lni).

Podstawowym gatunkiem lasotwórczym rezerwatu, pomimo silnego zróżnicowania warunków siedliskowych jest olsza czarna (Alnus glutinosa). Towarzyszy jej jesion (Fraxinus excelesior), rzadziej dąb szypułkowy (Quercus robur) i grab zwyczajny (Carpinus betulus). Z cenniejszych gatunków, niezbyt częstych w lasach Lubelszczyzny występuje wierzba biała (Salix alba).

Przedmiotem ochrony są zespoły leśne położone w szerokiej dolinie rzeki Klukówki: łęg jesionowo-olszowy, łęg jesionowo-wiązowy, grąd, ols. Są tu dobrze zachowane zespoły leśne z licznie występującym chmielem (Humulus lupulus) (stąd nazwa rezerwatu).

Z roślin chronionych na terenie rezerwatu występują: wawrzynek wilczełyko (Daphne mezerum), kruszczyk szerokolistny (Epipactis helleborine), bluszcz pospolity (Hedera helix), wroniec widlasty (Huperzia selago), gnieźnik leśny (Neottia nidus-avis). Do osobliwości należą: zawilec żółty (Anemone ranunculoides), zdrojówka rutewkowata (Isopyrum thalictroides), parzydło leśne (Aruncus sylvestris), kokorycz pusta (Corydalis cava), bez koralowy (Sambucus racemosa).

Przypisy

  1. Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 205. ISBN 83-01-12479-2.
  2. Rezerwat przyrody Chmielinne. Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody . Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. .
  3. Rezerwaty przyrody. Nadleśnictwo Biała Podlaska – Lasy Państwowe. .
  4. a b c d e Program Ochrony Przyrody w Nadleśnictwie Biała Podlaska na okres 1.01.2014 – 31.12.2023 r.. Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Lublinie. .