Rozeta (architektura)
Obecnie Rozeta (architektura) to temat, który zyskał duże znaczenie w społeczeństwie. Z biegiem czasu Rozeta (architektura) stał się przedmiotem zainteresowania szerokiego grona osób, czy to ze względu na jego wpływ na życie codzienne, jego znaczenie historyczne, czy też wpływ na różne aspekty kultury. W tym artykule zbadamy różne perspektywy Rozeta (architektura), od jego początków po rolę w teraźniejszości, analizując jego znaczenie i implikacje dla dzisiejszego społeczeństwa. Dodatkowo sprawdzimy, jak Rozeta (architektura) ewoluował na przestrzeni czasu i jak jego zrozumienie może przyczynić się do zrozumienia różnych aspektów naszego codziennego życia.
Rozeta, różyca (fr. rosette – różyczka) – ornament architektoniczny w kształcie rozwiniętej róży.
Opis
W architekturze gotyku rozetą nazywa się okrągły otwór okienny wypełniony witrażem i ornamentem maswerkowym, umieszczony nad głównym portalem kościoła lub w szczycie budynku. Na przykład w Krakowie znajduje się m.in. nad wejściem do Katedry na Wawelu. Występowały także w elewacji transeptu oraz rzadziej w architekturze świeckiej tego okresu.
Mianem rozety określane są również dekoracyjne kompozycje roślinno-kwiatowe w formie stylizowanego kwiatu gwiazdnicy lub róży o koncentrycznie ułożonych płatkach na plafonie lub suficie, malowane lub wykonane w stiuku, charakterystyczne dla wnętrz budowli z XVIII i XIX wieku. Rozeta wykonna w technice malarskiej ma zwykle formę tzw. rozety parasolowej.
Motyw dekoracyjny w formie rozety spotykany był w sztuce babilońskiej i asyryjskiej, a powszechny był w sztuce starożytnej Grecji i Rzymu. Występował tam w dekoracji kapiteli kolumn w porządku doryckim, w dekoracjach metop, pól kasetonów, w starożytnym malarstwie wazowym.
W okresie nowożytnym ornament taki stosowany był we wszystkich stylach wzorujących się na sztuce antycznej, głównie w renesansie i klasycyzmie.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ rozeta, Encyklopedia PWN .
- ↑ Czesław Witkowski Słownik pojęć historycznych, wyd. VIDEOGRAF II Katowice 2008, s. 211
- ↑ a b c Krystyna Kubalska-Sulkiewicz, Monika Bielska-Łach, Anna Manteuffel-Szarota: Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007.
- ↑ a b Witold Szolginia: Architektura i budownictwo. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1982.
- ↑ a b c d Sztuka świata. T. 18. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, ISBN 978-83-213-4726-4.
Bibliografia
- Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 128. ISBN 83-85001-89-1.
