Transept
W dzisiejszym świecie Transept stał się tematem niezwykle ważnym i interesującym. Od momentu pojawienia się Transept przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie, wywołując debaty, dyskusje, a w wielu przypadkach konkretne działania. Jego wpływ przekroczył granice, kultury i pokolenia, stając się centralnym punktem uwagi ekspertów, badaczy, specjalistów i ogółu społeczeństwa. W tym artykule przeanalizujemy różne aspekty związane ze Transept, badając jego pochodzenie, ewolucję, implikacje i możliwe scenariusze na przyszłość. Na tych stronach będziemy odkrywać tajemnice otaczające Transept, analizując jego znaczenie i znaczenie w bieżącym kontekście, zapewniając kompleksową i aktualną wizję tego tematu, który tak bardzo nas niepokoi.
Transept, nawa poprzeczna, część kościoła, nawa prostopadła do osi kościoła, położona pomiędzy prezbiterium a resztą jego budynku. Transept może być jedno- lub wielonawowy.
W romańskich bazylikach dwuchórowych występują dwa transepty – wschodni (przy prezbiterium) i zachodni (związany z westwerkiem). Natomiast w gotyckich katedrach angielskich również mogą być dwa transepty (obydwa od wschodu). W dachu nad skrzyżowaniem transeptu i nawy głównej może występować niewielka wieża (tzw. sygnaturka).
W kościołach o układzie bazylikowym spotyka się tzw. pseudotransept, niewyodrębniony w rzucie kościoła, stanowiący jedynie element jego bryły. Pseudotransept powstaje poprzez nadanie odcinkowi naw bocznych wysokości nawy głównej z ewentualnym dodatkowym zaznaczeniem w architekturze zewnętrznej przy pomocy szczytów.
Przypisy
- ↑ Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996, s. 275-276. ISBN 83-01-12365-6.
- ↑ Witold Szolginia: Ilustrowana encyklopedia dla wszystkich. Architektura i Budownictwo. Warszawa: Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, 1975, s. 247.
- ↑ Wojciech Skowroński: Ilustrowany leksykon architektoniczno-budowlany. Warszawa: Arkady, 2008, s. 353. ISBN 978-83-213-4515-4.
- ↑ a b Sztuka świata. Słownik terminów L-Ż. tom 18. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, s. 256=257, 302. ISBN 978-83-213-4727-1.
- ↑ Wilfried Koch: Style w architekturze. Warszawa: GeoCenter, 1996, s. 489. ISBN 83-7129-288-0.
Bibliografia
- Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 161. ISBN 83-85001-89-1.