Santiponce
Dziś Santiponce jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu społeczeństwem. Od samego początku Santiponce przyciąga uwagę milionów ludzi na całym świecie, wywołując debaty, dyskusje i refleksje na temat jego znaczenia i wpływu na nasze życie. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na kulturę, technologię, politykę czy jakąkolwiek inną dziedzinę, Santiponce zdołał znaleźć się w centrum uwagi mediów i społeczeństwa, stając się podstawowym elementem konstrukcji naszej teraźniejszości i przyszłości. W tym artykule zbadamy różne perspektywy i podejścia do Santiponce, analizując jego ewolucję, implikacje i dzisiejsze znaczenie.
| |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Wspólnota autonomiczna | |||||
| Prowincja | |||||
| Burmistrz |
José Carbonell Santaren | ||||
| Powierzchnia |
8,38 km² | ||||
| Wysokość |
18 m n.p.m. | ||||
| Populacja (2011) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
| Kod pocztowy |
41970 | ||||
| Tablice rejestracyjne |
SE | ||||
Położenie na mapie Andaluzji  | |||||
Położenie na mapie Hiszpanii  | |||||
 37°26′N 6°02′W/37,433333 -6,033333
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Santiponce – miasto w Hiszpanii, w prowincji Sewilla, we wspólnocie autonomicznej Andaluzja. Na południu miasta znajduje się osiedle przemysłowe Los Olivos, a na północy osiedle przemysłowe Itálica.
Zabytki
- Klasztor San Isidoro del Campo założony przez Alonsa Péreza de Guzmána (zwany również Guzmán el Bueno, tzn. Guzmán Dobry) około 1300 roku jako opactwo cystersów. W 1309 syn Guzmána Dobrego Juan Pérez de Guzmán dobudował drugi, mniejszy kościół. W 1431 klasztor został przekazany zakonowi hieronimitów. Drewniany, barokowy ołtarz główny większego kościoła wykonany został w latach 1609–1613 przez Juana Martíneza Montañésa z rzeźbą św. Hieronima umieszczoną w niszy środkowej ołtarza. Rzeźba ta wyjmowana jest i noszona podczas procesji.
- Itálica, ruiny miasta rzymskiego, m.in. termy i teatr.
Bibliografia
- Brigitte Hintzen-Bohlen: Sztuka i Architektura – Andaluzja. Warszawa: Wydawnictwo Philip Wilson, 2008, s. 148-149. ISBN 978-3-8331-5106-4.
- Praca zbiorowa: Przewodniki Wiedzy i Życia – Sewilla i Andaluzja. Wyd. II. Warszawa: Hachette Livre Polska sp. z o.o., 2008, s. 132. ISBN 978-83-7448-633-0.
