Sasafras
Dziś Sasafras to temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od momentu pojawienia się Sasafras był przedmiotem debaty, analiz i eksploracji w różnych obszarach. Niezależnie od tego, czy chodzi o politykę, naukę, rozrywkę czy kulturę popularną, Sasafras okazał się istotnym tematem zainteresowania ogółu. Z biegiem czasu jego wpływ i znaczenie wzrastały, generując niekończące się opinie, badania i dyskusje mające na celu zrozumienie jego wpływu na współczesne społeczeństwo. W tym artykule szczegółowo przeanalizujemy znaczenie i znaczenie Sasafras, badając jego różne wymiary i aspekty, które sprawiają, że jest to temat interesujący dla wszystkich.
 Sasafras lekarski | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | |||
| Klasa | |||
| Nadrząd | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj |
sasafras | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Sassafras J. Presl in Berchtold & J. Presl Prir. Rostlin. 2(2): 30. 1825 | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
Sasafras, sasafran, sasafrzan, sassafras (Sassafras Nees) – rodzaj drzew z rodziny wawrzynowatych (Lauraceae). Rodzaj obejmuje trzy gatunki. Jeden z nich – sasafras lekarski S. albidum rośnie we wschodniej części Ameryki Północnej, a pozostałe dwa są endemitami Chin. Za młodu bardzo szybko rosną, występują w miejscach wilgotnych, w lasach, zaroślach i żywopłotach, w miejscach zaburzonych i na odłogach.
Morfologia
- Pokrój
- Krzewy i drzewa osiągające do 35 m wysokości, z czerwonobrązową korą, grubą i silnie spękaną na starych drzewach oraz zielonymi pędami.
- Liście
- Skrętoległe, aromatyczne, opadające zimą lub w porze suchej, przy czym przebarwiają się na intensywnie pomarańczowy i czerwony kolor. Blaszka pojedyncza lub trójklapowa, z użyłkowaniem pierzastym. Liście są dość cienkie, nagie do owłosionych, osiągają na silnych pędach do 20 cm długości.
- Kwiaty
- Jednopłciowe (u gatunku północnoamerykańskiego, u którego rośliny są dwupienne) i obupłciowe (u gatunków azjatyckich). Kwiaty są drobne i zebrane w niewielkie grona, pojawiające się zwykle wiosną. Okwiat złożony jest z 6 listków wyrastających parami w dwóch okółkach. W kwiatach męskich i obupłciowych jest 9 pręcików w trzech okółkach. W kwiatach żeńskich i obupłciowych znajduje się zalążnia z cienką szyjką i główkowatym znamieniem.
- Owoce
- Mięsiste pestkowce, po dojrzeniu ciemnoniebieskie, osadzone w miseczce z trwałego okwiatu i w mięśniejącym i czerwieniejącym dnie kwiatowym i szypułce.
Systematyka
- Pozycja systematyczna
Jeden z około 50 rodzajów zaliczanych do rodziny wawrzynowatych (Lauraceae), wchodzącej w skład rzędu wawrzynowców (Laurales). Spokrewniony z Sassafrasoxylon znanym z kredowych skamieniałości z Antarktydy. Ze względu na to, że gatunki azjatyckie są siostrzane względem gatunku północnoamerykańskiego i różnią się istotnie, choćby obupłciowymi kwiatami, z taksonomicznego punktu widzenia poprawne jest rozdzielanie rodzaju na dwa.
- Sassafras albidum (Nutt.) Nees – sasafras lekarski
- Sassafras randaiense (Hayata) Rehder – sasafras tajwański
- Sassafras tzumu (Hemsl.) Hemsl.
Zastosowanie
Z kory i z korzeni sasafrasu lekarskiego otrzymuje się aromatyczny olejek eteryczny (sasafrzanowy). Wyciąg z tej rośliny ma również zastosowanie przy produkcji MDMA (ecstasy). Stosowano napary spożywane na podobieństwo herbaty i sporządzano z nich napój zwany Root Beer. Napary wykorzystywano jako lek przeciwszkorbutowy. W XVII wieku sasafras był sprowadzany z Ameryki do Europy i wykorzystywany jako lekarstwo na syfilis i reumatyzm. Olej sasafrzanowy wykorzystywany był i jest do zwalczania wszy i stosowany jest przy ukąszeniach przez owady. Wykorzystywane jest też lekkie drewno roślin z tego rodzaju i sadzone są one jako rośliny ozdobne.
Współcześnie preparaty z sasafrasu są niedozwolone do wykorzystania leczniczego ze względu na wywoływanie poronień i zwiększanie prawdopodobieństwa zachorowania na nowotwory wątroby.
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 (ang.).
- ↑ a b Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– (ang.).
- ↑ a b c d e f g h Xi-wen Li, Jie Li, Henk van der Werff: Sassafras J. Presl. Flora of China . eFloras.org. .
- ↑ a b c Sassafras L. ex Nees. Plants of the World online . Royal Botanic Gardens, Kew. .
- ↑ a b c d e f g h i j Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. I. Trees and shrubs. London: Macmillan, 1988, s. 71. ISBN 0-333-73003-8.
- ↑ a b c Henk van der Werff: Sassafras J. Presl. Flora of North America . eFloras.org. .
- ↑ a b c d e David J. Mabberley, Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 829, DOI: 10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200.
- ↑ World Drug Report 2014. United Nations Office on Drugs and Crime, Vienna, 2014. s. 77. .
- ↑ Nathaniel Philbrick: Mayflower. Opowieść o początkach Ameryki. Jan Szkudliński (tłum.). Wydawnictwo Poznańskie, 2018. ISBN 978-83-7976-012-1.