W artykule o Sekstus Empiryk zagłębimy się w temat niezwykle ważny i interesujący dla szerokiego grona odbiorców. W następnych kilku linijkach szczegółowo zbadamy ten temat, analizując jego różne aspekty i przedstawiając pełną i szczegółową wizję. Od wpływu na społeczeństwo po globalne implikacje, Sekstus Empiryk to temat, który nie pozostawia nikogo obojętnym. Mamy nadzieję rzucić światło na ten temat i zapewnić naszym czytelnikom głębokie i wzbogacające zrozumienie poprzez dane, referencje i analizy ekspertów.
Sekstus Empiryk (stgr. Σέξτος ὁ Ἐμπειρικός Sekstos ho Empeirikos) – starożytny lekarz i filozof działający na przełomie II i III wieku n.e. w Atenach i Aleksandrii. Był przedstawicielem sceptycyzmu.
Jako lekarz, Sekstus należał do tak zwanej szkoły "metodycznej". Jej wyznawcy, nie wierząc w poznanie prawdziwych przyczyn chorób, ograniczali swe zainteresowanie do obserwacji ich objawów. Stąd też wziął się jego przydomek "empiryk".
W filozofii Sekstus uznawany jest za najwybitniejszego przedstawiciela późnego sceptycyzmu, przede wszystkim dzięki wyczerpującemu i bezstronnemu opisowi doktryny pyrrońskiej przedstawionej w dziełach: Zarysy pirrońskie (Πυρρώνειοι ὑποτυπώσεις), Przeciw dogmatykom (Πρὸς δογματικούς) – tj. tym, którzy przyjmują pewne zasady bez dowodu, a konkretnie przeciw logikom, fizykom i moralistom – i Przeciw uczonym (Πρὸς μαθηματικούς). Ostatnie dzieło podzielone jest na dwie części, pięć pierwszych ksiąg zwalcza dogmatyzm filozofów, sześć kolejnych zaś skierowanych jest przeciw gramatykom, retorom i matematykom.
Sekstus uzupełnił arsenał znanych przed nim tropów sceptyckich o pięć kolejnych. Stwierdzał mianowicie, że: