Siarczek molibdenu(IV)

W następnym artykule przyjrzymy się Siarczek molibdenu(IV) z głębokiej i szczegółowej perspektywy, obejmując wszystkie istotne aspekty związane z tym tematem. Od historii i ewolucji po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo – przeanalizujemy różne punkty widzenia i opinie ekspertów w tej dziedzinie. Dodatkowo przeanalizujemy studia przypadków i konkretne przykłady, aby zilustrować ich znaczenie i znaczenie dzisiaj. Dzięki zaktualizowanym informacjom i odpowiednim danym artykuł ten ma na celu przedstawienie kompletnej i wzbogacającej wizji Siarczek molibdenu(IV) w celu informowania i edukowania naszych czytelników na ten temat, który jest dziś tak aktualny.

Disiarczek molibdenu
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

MoS2

Masa molowa

160,07 g/mol

Wygląd

czarny bezwonny proszek

Identyfikacja
Numer CAS

1317-33-5

PubChem

14823

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Disiarczek molibdenunieorganiczny związek chemiczny z grupy siarczków, sól kwasu siarkowodorowego i molibdenu na IV stopniu utlenienia. Występuje w dwóch odmianach – heksagonalnej, w postaci minerału molibdenitu, najważniejszej rudy, z której otrzymuje się molibden, i trygonalnej. Jest diamagnetykiem i półprzewodnikiem. Pod potoczną nazwą molikot stosowany jest także jako smar stały, dodatek do smarów i katalizator. Znalazł również zastosowanie jako pokrycie pocisków, jako środek zmniejszający tarcie o lufę. Podobne zastosowanie ma disiarczek wolframu i heksagonalny azotek boru.

Otrzymywanie

Głównym sposobem otrzymywania disiarczku molibdenu jest jego wydobywanie z naturalnych złóż molibdenitu. Może zostać także otrzymany bezpośrednio z molibdenu i siarki w wysokiej temperaturze i przy zmniejszonym ciśnieniu. W takich warunkach, mogą powstawać inne siarczki molibdenu, które jednak przekształcają się w bardziej stabilny disiarczek.

Disiarczek molibdenu można także otrzymać poprzez ogrzewanie tritlenku molibdenu z siarkowodorem lub siarką. Innym sposobem jest reakcja pentachlorku molibdenu z roztworem siarczku sodu:

2MoCl5 + 5Na2S2MoS2 + 10NaCl + S

Powstaje także w reakcji molibdenu z tetratiomolibdenianem amonu lub trisiarczkiem molibdenu w temperaturze 1100 °C.

Związek o strukturze trygonalnej otrzymuje się poprzez ogrzewanie w temperaturze 1200 °C heksagonalnego disiarczku molibdenu pod ciśnieniem 7,5 GPa lub w reakcji tritlenku molibdenu z siarką i węglanem potasu.

Właściwości

Disiarczek molibdenu występuje w postaci czarnego proszku lub kryształów. Twardość w skali Mohsa wynosi 1,3. Jest nierozpuszczalny w wodzie i rozcieńczonych kwasach. Rozpuszcza się natomiast w stężonych kwasach utleniających, m.in. wodzie królewskiej i gorącym kwasie siarkowym, dając odpowiednie związki molibdenu(IV). W temperaturze 250–400 °C ma postać amorficzną. Krystalizacja wymaga dłuższego ogrzewania w 1100 °C.

Związek ten jest stabilny i nie reaguje z tlenem z powietrza w normalnych temperaturach. W 500 °C, tworzy tritlenek molibdenu:

2MoS2 + 9O22MoO3 + 4SO3

Podobnie zachowuje się w stosunku do chloru:

2MoS2 + 7Cl2 → 2MoCl5 + 2S2Cl2

Ogrzewanie w 1200 °C i pod zmniejszonym ciśnieniem powoduje rozkład do molibdenu i trisiarczku molibdenu. W wyniku redukcji disiarczku molibdenu wodorem w temperaturach 1100 °C lub powyżej 1500 °C powstaje odpowiednio trisiarczek molibdenu lub molibden

Disiarczek molibdenu reaguje w odpowiednich warunkach z alkilolitami tworząc związki interkalacyjne o wzorze ogólnym LixMoS2.

Właściwości smarne disiarczku molibdenu wynikają z jego warstwowej budowy krystalicznej (zobacz też: grafit). Słabe siły van der Waalsa pomiędzy warstwami atomów siarki umożliwiają łatwe przemieszczanie się tych warstw względem siebie, zmniejszając tarcie przesuwanych elementów. Natomiast silne spolaryzowane wiązania kowalencyjne pomiędzy atomami molibdenu i siarki zwiększają wytrzymałość na czynniki mechaniczne.

Przypisy

  1. a b c d Molybdenum(IV) sulfide, GESTIS-Stoffdatenbank, Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 570192 (niem. • ang.).
  2. a b c d e f g h i j k Pradyot Patnaik: Handbook of Inorganic Chemicals. McGraw-Hill, 2003, s. 587–588. ISBN 0-07-049439-8.
  3. a b c David R. Lide (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, s. 4-76, ISBN 978-1-4200-9084-0 (ang.).
  4. a b c Molybdenum(IV) sulfide (nr 234842) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  5. Molybdenum disulfide, ChemIDplus, United States National Library of Medicine (ang.).
  6. Siarczek molibdenu(IV) (nr 234842) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  7. a b c d e f g Roger F. Sebenik i inni, Molybdenum and Molybdenium Compounds, Ullmann’s Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim: Wiley‐VCH, 2005, s. 26, DOI10.1002/14356007.a16_655 (ang.).
  8. Jan Lipski: Napędy i sterowania hydrauliczne. Warszawa: Wydaw. Komun. i Łączn., 1981.
  9. Jerzy Ejsmont: Komponenty amunicji strzeleckiej. W: Amunicja i jej elaboracja. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 2010, s. 43–45. ISBN 978-83-204-3565-8.
  10. Thorsten Bartels i inni, Lubricants and Lubrication, Ullmann’s Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim: Wiley‐VCH, 2005, s. 158–159, DOI10.1002/14356007.a15_423 (ang.).