W tym artykule szczegółowo zbadamy Stanisław Frycie i jego wpływ na nasze społeczeństwo. Stanisław Frycie to temat, który w ostatnich latach cieszy się dużym zainteresowaniem, wywołując intensywne debaty i refleksje w różnych obszarach. W całej historii Stanisław Frycie był decydującym czynnikiem w życiu ludzi, wpływając na sposób, w jaki myślą, działają i odnoszą się do otoczenia. W tym sensie kluczowe jest zrozumienie znaczenia Stanisław Frycie dzisiaj, a także konsekwencji, jakie ma on na nasze codzienne życie. W tym artykule staramy się rzucić światło na ten temat i przeanalizować jego różne aspekty, aby przyczynić się do lepszego zrozumienia i podejścia do Stanisław Frycie w obecnym kontekście.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
Stanisław Frycie (ur. 21 kwietnia 1933 w Włyniu koło Warty, zm. 14 maja 2013) – polski profesor nauk humanistycznych (1984), historyk literatury, pedagog, redaktor czasopism społeczno–kulturalnych i oświatowych, badacz twórczości dla dzieci i młodzieży, regionalnej kultury literackiej, wykładowca akademicki, dydaktyk języka polskiego.
W końcu lat pięćdziesiątych i w latach sześćdziesiątych pracował jako nauczyciel polonista, a następnie dyrektor Państwowego Liceum Pedagogicznego w Wolborzu. Praca doktorska na temat „Tygodnia” piotrkowskiego (1873–1906) – jednego z najlepszych periodyków tego czasu na ziemiach polskich. W roku 1958 był współtwórcą „Gazety Ziemi Piotrkowskiej” oraz członkiem jej zespołu redakcyjnego.
W latach 1963–1965 organizator polonistyki w Rzeszowie w ramach Studium Terenowego krakowskiej Wyższej Szkoły Pedagogicznej, w 1965–1972 pracownik Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Rzeszowie (obecnie Uniwersytet Rzeszowski). Kierował Zakładem Literatury Polskiej, a w latach 1968–1970 był dziekanem Wydziału Filologicznego. Założyciel i redaktor naczelny „Kwartalnika Rzeszowskiego”, a później miesięcznika społeczno-kulturalnego „Profile”.
Od roku 1972 w Warszawie: redaktor naczelny „Nowej Szkoły” (w latach 1974–1976), redaktor naczelny „Polonistyki” (w latach 1976–1990). Członek stowarzyszeń naukowych, m.in.: Rzeszowskiego Towarzystwa Naukowego (członek Zarządu i przewodniczący Komisji Historycznoliterackiej, po 1972 r. członek honorowy); Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza (członek Zarządu Oddziału w Rzeszowie 1964–1972, członek Zarządu Głównego 1972–1983); Komisji Historycznoliterackiej Oddziału PAN w Krakowie (członek). Członkostwo w komitetach naukowych PAN: 1972–1990: Komitet Nauki o Literaturze Polskiej PAN (członek, przewodniczący Komisji Dydaktyki Szkolnej 1984).
Od roku 1990 w Piotrkowie Trybunalskim w Filii Akademii Świętokrzyskiej im. Jana Kochanowskiego (obecnie Uniwersytet Jana Kochanowskiego) oraz w Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi. Prezes Piotrkowskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk i redaktor naczelny „Zbliżeń Piotrkowskich”. Opublikował ok. 400 prac naukowych i popularnonaukowych (książek, rozpraw, szkiców, artykułów, recenzji, prac edytorskich i redakcyjnych).