Stanisław Warszycki (1577–1617)
W tym artykule przedstawiamy Stanisław Warszycki (1577–1617) jako centralny element naszej analizy. Stanisław Warszycki (1577–1617) jest dziś tematem niezwykle istotnym i interesującym, ponieważ jego wpływ jest odczuwalny w różnych obszarach społeczeństwa. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Stanisław Warszycki (1577–1617), badając jego ewolucję historyczną, wpływ w różnych kontekstach oraz implikacje, jakie ma dla teraźniejszości i przyszłości. Aby zapewnić kompleksowy pogląd na Stanisław Warszycki (1577–1617), podejdziemy do niego z perspektywy multidyscyplinarnej, oferując w ten sposób kompletną i wzbogacającą analizę dla naszych czytelników.
 Abdank | |
| Data urodzenia |
1577 |
|---|---|
| Data śmierci |
20 września 1617 |
| Ojciec |
Maciej Warszycki |
| Matka |
Anna Romiszewska |
| Żona |
Elżbieta Karśnicka |
Stanisław Warszycki herbu Abdank (ur. 1577, zm. 20 września 1617) – polski magnat, kasztelan warszawski, wojewoda podlaski (1616–1617), senator, podskarbi wielki koronny (1610–1616), starosta czerski w 1593 roku, starosta warszawski, osiecki i kobryński, dworzanin Anny Jagiellonki, elektor Zygmunta III Wazy, poseł na zjazd w Wiślicy (1587), poseł na dwór cara Iwana Wasiliewicza, fundator klasztoru i kościoła Bernardynek w Warszawie.
Życiorys
Syn miecznika łęczyckiego Macieja (Mateusza) i Anny z Romiszewskich herbu Jelita – siostry kasztelana rospierskiego Jana Romiszewskiego.
Miał siostrę Małgorzatę za chorążym łęczyckim Janem Lasockim (wnukiem Stanisława Lasockiego i Jana Leżeńskiego) oraz brata Andrzeja, podkomorzego sieradzkiego, ożenionego z Katarzyną z Rokszyckich.
Stryj wojewody mazowieckiego Stanisława Warszyckiego i wojewody podlaskiego Pawła Warszyckiego oraz Ewy I v. za Gabrielem hr. Tarnowskim (synem Stanisława) II v. za Janem Zebrzydowskim.
W 1609 roku podczas Rokoszu Zebrzydowskiego miał przez trzy miesiące gościć króla Zygmunta III Wazę wraz z dworem w należącym do rodziny Warszyckich Zamku w Dankowie.
Fundator kaplicy (obecnie w kościele św. Anny) w Brzezinach, wybudował pałac barokowy w Mińsku Mazowieckim.
Żonaty z I v. Elżbietą Karśnicką II v. Zofią Zaliwską.
Pochowany w ufundowanym przez siebie kościele Bernardynek w Warszawie. W I poł. XIX w. jego nagrobek przeniesiono do archikatedry św. Jana w Warszawie.
Bibliografia
- K. Niesiecki, Herbarz Polski, t. 9, 1842, s. 238–240
- K. Niesiecki, Herby y familie rycerskie: tak w Koronie jako y Wielkim Xięstwie Litewskim, 1740, Tom 3, s. 879–880
- F.M. Sobieszczański, Kościół Bernardynek w Warszawie, Tygodnik Ilustrowany, 25 stycznia 1862, Nr 122
Przypisy
- ↑ w tym roku uzyskał dożywocie na starostwo czerskie, Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565–1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 352.