Szczytno (gromada w powiecie płońskim)

W świecie Szczytno (gromada w powiecie płońskim) zawsze było duże zainteresowanie i niekończąca się ciekawość. Od niepamiętnych czasów Szczytno (gromada w powiecie płońskim) przyciąga uwagę ludzkości, czy to ze względu na swoją tajemnicę, znaczenie, wpływ czy transcendencję. Niezależnie od czasu, miejsca czy kultury, Szczytno (gromada w powiecie płońskim) odegrał fundamentalną rolę w życiu ludzi, wpływając na zwyczaje, wierzenia, decyzje i działania. W tym artykule dogłębnie zbadamy fascynujący świat Szczytno (gromada w powiecie płońskim), analizując jego znaczenie, implikacje i wpływ na społeczeństwo. Dzięki głębokiej analizie odkryjemy wiele aspektów Szczytno (gromada w powiecie płońskim), rozwikłamy zagadki, wyjaśnimy koncepcje i podzielimy się nowymi perspektywami, które pomogą nam lepiej zrozumieć ten ekscytujący temat.

Szczytno
gromada
1954–1973
Państwo

 Polska

Województwo

warszawskie

Powiat

płoński

Data powstania

5 października 1954

Data likwidacji

1 stycznia 1973

Siedziba

Szczytno

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

6

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

13

brak współrzędnych

Szczytno – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954 do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973, tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972.

Gromadę Szczytno z siedzibą GRN w Szczytnie utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski – w powiecie płońskim w woj. warszawskim, na mocy uchwały nr VI/10/14/54 WRN w Warszawie z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad Przyborowice Dolne, Przyborowice Górne, Słotwin, Szczytniki, Szczytno i Wrońska ze zniesionej gminy Załuski w tymże powiecie. Dla gromady ustalono 13 członków gromadzkiej rady narodowej.

Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej.

Przypisy

  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Uchwała Nr VI/10/14/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu płońskiego; w ramach Zarządzenia Nr Or. V-0/1/54 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 29 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 4 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 1 grudnia 1954 r., Nr. 11, Poz. 67)
  7. Uchwała Nr L/216 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Płońsku z dnia 4 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 7 października 1954 r., Nr. 9, Poz. 53)
  8. Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 1 I 1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971.