Szprot
W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Szprot, analizując jego pochodzenie, znaczenie dzisiaj i wpływ w różnych obszarach. Od momentu pojawienia się Szprot budzi duże zainteresowanie i jest przedmiotem licznych debat i badań. Na przestrzeni lat Szprot ewoluował i dostosował się do zmian współczesnego świata, zyskując nowe wymiary i znaczenia. W tym artykule zagłębimy się w najważniejsze aspekty Szprot, oferując kompletną i zaktualizowaną wizję, która pozwala czytelnikowi dokładnie zrozumieć to zjawisko i jego konsekwencje dla dzisiejszego społeczeństwa.
| Sprattus sprattus[1] | |||||
| (Linnaeus, 1758) | |||||
| |||||
| Systematyka | |||||
| Domena | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Królestwo | |||||
| Typ | |||||
| Podtyp | |||||
| Gromada | |||||
| Rząd | |||||
| Rodzina | |||||
| Rodzaj | |||||
| Gatunek |
szprot | ||||
| |||||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||||
 | |||||
Szprot[3], sardynka norweska[4] (Sprattus sprattus) – gatunek małej ryby morskiej z rodziny śledziowatych (Clupeidae).
Zasięg występowania
Występuje we wschodniej części Oceanu Atlantyckiego i morzach Europy: Morzu Północnym, Bałtyckim i w północnych rejonach Morza Śródziemnego i Czarnego.
Charakterystyka
Osiąga długość, w zależności od środowiska i podgatunku, od 10 do 20 cm. Wyglądem bardzo przypomina młodego śledzia. Cechą odróżniającą jest szorstka krawędź brzucha. Ciało szprota jest pokryte srebrnymi łuskami, niebieskawymi na grzbiecie. Jako typowa drobna ryba pelagiczna, odżywia się zooplanktonem[5].
Rozmnażanie
Tarło odbywa wiosną i na początku lata. Samica składa do 40 000 ziaren ikry. Młode wykluwają się po 3–4 dniach. Larwy unoszą się w wodach pelagialnych.
Znaczenie gospodarcze
Szprot jest szeroko wykorzystywany w przetwórstwie rybnym. Zawartość tłuszczu w mięsie to około 12%, jest źródłem wielu witamin.
Połowy szprota (obok połowów śledzia i dorsza) należą do największych na Morzu Bałtyckim. Przed przełowieniem sięgały 150 000–250 000 ton rocznie.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Sprattus sprattus, Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Sprattus sprattus, The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Tłum. Franciszek Staff. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970.
- ↑ Krystyna Kowalska, Jan Maciej Rembiszewski, Halina Rolik Mały słownik zoologiczny, Ryby, Wiedza Powszechna, Warszawa 1973.
- ↑ Tomasz Linkowski, Klimat, plankton i zasoby rybackie , „Wiedza i Życie”, nr 9/1998; archiwum.wiz.pl .
Bibliografia
- Sprattus sprattus (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org
- Ludwik Żmudziński: Świat zwierzęcy Bałtyku. Atlas makrofauny. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1990. ISBN 83-02-02374-4.
- Włodzimierz Załachowski: Ryby. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1997. ISBN 83-01-12286-2.