Torre Agbar
W tym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Torre Agbar, temat, który na przestrzeni dziejów przykuwał uwagę wielu ludzi. Od swoich początków do chwili obecnej Torre Agbar był przedmiotem badań, debat i zainteresowań ekspertów i fanów. Idąc tym tropem, będziemy badać różne aspekty Torre Agbar, jego wpływ na społeczeństwo i różne perspektywy, które się wokół niego rozwinęły. Bez wątpienia Torre Agbar to temat, który nie pozostawia nikogo obojętnym i który zasługuje na dogłębną analizę.
 Torre Glòries, styczeń 2007 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wspólnota autonomiczna | |
| Miejscowość | |
| Typ budynku |
biurowiec |
| Architekt |
Jean Nouvel |
| Wysokość całkowita |
144 m |
| Kondygnacje |
33 |
| Rozpoczęcie budowy |
2001 |
| Ukończenie budowy |
2005 |
| Pierwszy właściciel |
Grupo Agbar |
Położenie na mapie Barcelony  | |
Położenie na mapie Hiszpanii  | |
Położenie na mapie Katalonii  | |
Położenie na mapie prowincji Barcelony  | |
 41°24′12″N 2°11′22″E/41,403333 2,189444
| |
| Strona internetowa | |
Torre Glòries – biurowiec zaprojektowany w 1999 i wzniesiony w latach 2001-2005 na Plaça de les Glòries Catalanes w dzielnicy Poblenou w Barcelonie według projektu francuskiego architekta Jeana Nouvela (Ateliers Jean Nouvel we współpracy z b720 Fermín Vázquez Arquitectos). Oficjalne otwarcie biurowca miało miejsce w czerwcu 2005, zaś 16 września tego samego roku pracę w budynku oficjalnie zainaugurował król Hiszpanii Jan Karol I. Nazwa Torre Agbar wywodzi się od nazwy przedsiębiorstwa będącego właścicielem obiektu, Grupo Agbar.
Cechy budynku
Projektując biurowiec Jean Nouvel był zainspirowany - jak sam stwierdził w wywiadzie - górą Montserrat koło Barcelony i "jej fallicznym kształtem", jak i wyglądem tryskającego w górę gejzera. Kształt obiektu czyni go zresztą jednym z najpopularniejszych budynków w Barcelonie, posiadających wiele potocznych nazw wśród mieszkańców. Torre Agbar posiada łączną powierzchnię 30 tys. m² nadziemnych pomieszczeń biurowych, 3210 m² pomieszczeń technicznych oraz 8351 m² większych sal, w tym jednego audytorium. Obiekt wznosi się na wysokość 144 metrów, posiada 38 kondygnacji, w tym cztery podziemne. Czyni go to trzecim co do wielkości budynkiem w Barcelonie, za Torre Mapfre i Hotelem Arts.
Torre Agbar wzniesiona jest ze zbrojonego betonu z fasadą pokrytą szkłem. W nocy całość jest podświetlona za pomocą 4000 świateł LED. Dodatkową cechą obiektu jest zespół urządzeń mierzących temperaturę i sterujących otwieraniem i zamykaniem okien według wskazań termometrów. Mechanizm ten ma na celu zaoszczędzenie energii potrzebnej normalnie na klimatyzowanie pomieszczeń.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c Bartosz Haduch, Michał Haduch, Hiszpania, Architectourism, Kraków: Wydawnictwo Zoco, 2012, s. 194, ISBN 978-83-933130-0-6 .
- ↑ Structurae
- ↑ http://www.agbar.es/esp/a-9_quienes_somos.asp Agbar corporate Web site
- ↑ a b Notícias Agbar. . .
- ↑ Oficjalna strona. . .