Tyszkiewiczowie herbu Leliwa

Tyszkiewiczowie herbu Leliwa to temat, który od lat przyciąga uwagę wielu osób. Jego znaczenie i aktualność znajduje odzwierciedlenie w liczbie opinii i badań, które przeprowadzono w tej sprawie. Od swoich początków do chwili obecnej Tyszkiewiczowie herbu Leliwa był przedmiotem debat i analiz, otwierając drzwi do niekończących się refleksji i odkryć. W tym artykule zbadamy różne aspekty i perspektywy Tyszkiewiczowie herbu Leliwa, badając jego wpływ w różnych kontekstach i jego ewolucję w czasie. Od swoich początków do chwili obecnej Tyszkiewiczowie herbu Leliwa był przedmiotem debat i analiz, otwierając drzwi do niekończących się refleksji i odkryć. W tym artykule zbadamy różne aspekty i perspektywy Tyszkiewiczowie herbu Leliwa, badając jego wpływ w różnych kontekstach i jego ewolucję w czasie.

Leliwa II - herb szlachecki rodu Tyszkiewiczów
Herb hrabiów Tyszkiewiczów

Tyszkiewiczowie herbu Leliwa – polska rodzina arystokratyczna, pochodząca z Wielkiego Księstwa Litewskiego. Posiadają tytuł hrabiowski.

Forma żeńska Tyszkiewicz/Tyszkiewiczowa, panna Tyszkiewiczówna, w liczbie mnogiej Tyszkiewiczowie. Niektórzy członkowie rodziny byli znani także pod litewską formą nazwiska Tiškevičius.

Historia rodu

Wywodzą się od ruskiego bojara Kalenika Miszkowicza, posiadacza w XV wieku z nadania księcia wołyńskiego Świdrygiełły dóbr w ziemi kijowskiej. W XVI wieku potomkowie Kalenika – Wasyl (syn Tyszki), Gawryło i Michaił, wówczas dworzanie hospodara litewskiego, stali się posiadaczami majątków w powiecie słonimskim na Litwie. Wasyl, który pełnił urząd wojewody podlaskiego, a potem smoleńskiego, w 1569 roku stał się hrabią z nadania Zygmunta Augusta. Z kolei Gawryło (Gabriel) miał potomka Szczęsnego Tyszkiewicza, stolnika derpskiego i powiatowego rotmistrza grodzieńskiego pospolitego ruszenia, męża Eufrazyny z Tyszkiewiczów, stolnikówny słonimskiej. W połowie XVII wieku stał się on właścicielem Krzywego Stoku (Tabeńszczyzny, później Różanegostoku), założenia dworsko-ogrodowego istniejącego od lat 80. XVI wieku, należącego przedtem do spadkobierców kawalkatora Zygmunta Augusta Scipiona del Campo. Szczęsny i Eufrozyna byli fundatorami kościoła i klasztoru dominikanów w folwarku Różanystok w ich posiadłościach.

Tyszkiewiczowie gałęzi litewskiej i ruskiej

Osoby skoligacone

Pałace

Inne pałace Tyszkiewiczów:

  • Pałac w Średnikach (lit. Seredžius) - tzw. Belweder
  • Pałac w Pogorzeli
  • Pałac w Weryni z roku 1900, projektu krakowskiego architekta Tadeusza Stryjeńskiego
  • Pałacyk w Dubinkach

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Joachim de Hirtenberg Pastorius, Joachimi Pastorii ab Hirtenberg Historiae Polonae plenioris partes duae: Ejusdemque dissertatio pholologica de originibus sarmaticis. P.1. Historiae Polonae de bellis novissimis pars prior, 1685, s. 86 (pol.).
  2. ↑ Piotr Łossowski, Konflikt polsko-litewski 1918-1920, Książka i Wiedza, 1995, s. 111, 193, ISBN 978-83-05-12769-1 (pol.).
  3. ↑ Ulisse Alessio Floridi, San Casimiro e la Lituania, „La Civiltà cattolica”, 1959, s. 473 (wł.).
  4. ↑ Aneta Kułak. Zespół ołtarzowy w kościele parafialnym w Różanymstoku – historia i ikonografia. „Biuletyn Konserwatorski Województwa Podlaskiego”. 2004 z. 10, s. 159–188. Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Białymstoku. ISSN 1509-071X. 

Linki zewnętrzne

Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot