W artykule przedstawionym poniżej temat Uzdrowienie niewidomego w Betsaidzie zostanie omówiony z różnych perspektyw i podejść. Przeanalizowane zostaną jego pochodzenie, ewolucja w czasie i jego dzisiejsze znaczenie. Ponadto omówione zostaną jego implikacje w różnych obszarach, od społecznego po naukowy, w tym aspekty kulturowe i gospodarcze. Postaramy się przedstawić wszechstronną i globalną wizję Uzdrowienie niewidomego w Betsaidzie, aby czytelnik mógł zrozumieć jego znaczenie i wpływ na dzisiejszy świat. Poprzez multidyscyplinarne podejście staramy się zagłębić w różne aspekty definiujące Uzdrowienie niewidomego w Betsaidzie, dostarczając szczegółowych i aktualnych informacji na ten szeroki i zróżnicowany temat.
Uzdrowienie niewidomego w Betsaidzie – cud Jezusa dokonany podczas jego publicznej działalności w Galilei w okolicach Betsaidy, opisany w Ewangelii Marka.
Ewangelista Marek umieszcza opis cudu uzdrowienia niewidomego po drugim rozmnożeniu chleba, ponownym żądaniu znaku i dialogu z uczniami dotyczącego przebiegłości faryzeuszy. W Betsaidzie przyprowadzono do Jezusa niewidomego i poproszono o uzdrowienie go. Jezus wyprowadził go poza zabudowania, namaścił jego oczy własną śliną i włożył na niego ręce. Po ponownym nałożeniu rąk niewidomy zaczął widzieć.
Tekst w tabeli został zaczerpnięty z Biblii Tysiąclecia.
Ewangelia wg św. Marka rozdz. 8 |
---|
22Potem przyszli do Betsaidy. Tam przyprowadzili Mu niewidomego i prosili, żeby się go dotknął. 23On ujął niewidomego za rękę i wyprowadził go poza wieś. Zwilżył mu oczy śliną, położył na niego ręce i zapytał: «Czy widzisz co?» 24A gdy przejrzał, powiedział: «Widzę ludzi, bo gdy chodzą, dostrzegam ich niby drzewa». 25Potem znowu położył ręce na jego oczy. I przejrzał on zupełnie, i został uzdrowiony; wszystko widział teraz jasno i wyraźnie. 26Jezus odesłał go do domu ze słowami: «Tylko do wsi nie wstępuj!». |
W Ewangelii Marka zachowały się najstarsze ślady tradycji dwóch charakterystycznych gestów Jezusa: użycie śliny i nałożenie rąk. W obu przypadkach Chrystus wykorzystał elementy materialne, jak ślina i błoto. Dwuetapowość uzdrowienia miała sens katechetyczny w toku redakcji Marka. Podobnie jak uczniowie nie od razu zrozumieli i pojęli kim jest Mistrz z Nazaretu, podobnie niewidomy najpierw zobaczył jakby w zarysie, a dopiero po powtórnym nałożeniu rąk z całą wyrazistością. Sens redakcyjny umieszczenia opisu w tym konkretnym miejscu w ewangelii, tuż przed wyznaniem wiary Szymona Piotra, nie przeczy historyczności wydarzenia.
Betsaida została zlokalizowana przez archeologów izraelskich w 1989 na północ od Jeziora Tyberiadzkiego. Nie odnaleziono pozostałości chrześcijańskiego sanktuarium, które miałoby upamiętniać cud uzdrowienia niewidomego. Do poznania historii osady w czasach herodiańskich przyczyniły się również prace polskich archeologów w latach 1998-2000 pod kierunkiem Ilony Skupińskiej-Løvset. Na terenie wykopalisk istnieje udostępniany zwiedzającym izraelski park archeologiczny.