W tym artykule szczegółowo zbadamy Marek Ewangelista, temat, który wzbudził zainteresowanie różnych ludzi w różnych częściach świata. Marek Ewangelista jest nie tylko aktualnym tematem dzisiaj, ale ma także historię sięgającą dziesięcioleci. W miarę postępów w tym artykule zrozumiemy, jak Marek Ewangelista ewoluował na przestrzeni czasu i jaki ma wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Ponadto zbadamy różne perspektywy i opinie na temat Marek Ewangelista, co pozwoli nam uzyskać szerszą i pełniejszą wizję tego tematu. Bez wątpienia Marek Ewangelista to fascynujący temat, który zasługuje na dogłębne zgłębienie i dlatego w kolejnych kilku linijkach zagłębimy się w jego świat, aby odkryć wszystkie jego aspekty.
apostoł ewangelista biskup męczennik | |
Św. Marek Ewangelista, obraz Fransa Halsa | |
Data i miejsce urodzenia |
≈18 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
≈68 |
Czczony przez | |
Wspomnienie | |
Atrybuty |
księga, lew ze skrzydłami, drzewo figowe, zwój |
Patron | |
Szczególne miejsca kultu |
Marek Ewangelista (cs. Марк, апостол и евангелист) – wedle tradycji Kościoła autor Ewangelii Marka uważanej za najstarszą i jednocześnie najkrótszą spośród ewangelii, kuzyn Barnaby, towarzysz Pawła z Tarsu, a później Apostoła Piotra, apostoł z grona siedemdziesięciu dwóch. Zgodnie z relacją Papiasza wiernie spisał głoszone przez Piotra nauki. Według tradycji św. Marek zginął około 68 roku. Uznawany przez Kościół koptyjski za pierwszego patriarchę Aleksandrii i świętego; święty Kościołów katolickiego, anglikańskiego, ewangelickiego, prawosławnego i ormiańskiego.
Księgi Nowego Testamentu nazywają go Markiem, Janem, a także Janem Markiem. Tradycyjnie wszystkie te osoby są utożsamiane ze św. Markiem, który wraz ze św. Barnabą towarzyszył św. Pawłowi w jego pierwszej podróży misyjnej, z której jednak zawrócił w Perge. Wyruszył później z Barnabą na Cypr. Wspomniany jest jego pobyt w Rzymie wraz ze św. Piotrem i św. Pawłem, kiedy to prawdopodobnie między rokiem 60 a 70 spisał swoją Ewangelię. Niewykluczone, że był synem Marii, przyjaciółki św. Piotra, do której tenże udał się po wyjściu z więzienia.
Tradycja kościelna sięgająca wczesnych wieków chrześcijaństwa identyfikuje młodzieńca wspomnianego w Mk 14,51-52, który był obecny przy aresztowaniu Jezusa, właśnie z Markiem, autorem Ewangelii.
Wedle apokryficznych „Dziejów Marka”, Ewangelista miał spędzić ostatnie lata życia w Aleksandrii, gdzie dokonywał wielu cudów, po czym poniósł śmierć z rąk wyznawców egipskiego boga Serapisa. Pochowany został w miejscu zwanym bukoli, gdzie doczekał się kultu uwieńczonego budową okazałej bazyliki. W IX wieku z obawy przed profanacją relikwii przez muzułmanów, ciało św. Marka zostało przeniesione do Wenecji przez dwóch tamtejszych kupców.
W ikonografii św. Marek ukazywany jest w stroju arcybiskupa, w paliuszu albo jako biskup wschodniego rytu.
Święty trzyma w dłoni zamkniętą lub otwartą księgę. Symbolizują go m.in. lew ze skrzydłami, drzewo figowe, zwój.
Jest patronem pisarzy, notariuszy i murarzy, patronem Wenecji, gdzie jest szczególnie czczony.
Wspomnienie w Kościołach katolickim, ewangelickim i anglikańskim obchodzone jest 25 kwietnia (w KK ma rangę święta liturgicznego).
Kościoły wschodnie z uwagi na liturgię według kalendarza juliańskiego wspominają św. Marka: