Witalis Ugrechelidze-Ugorski
W tym artykule zajmiemy się tematem Witalis Ugrechelidze-Ugorski w celu zbadania jego różnych aspektów oraz zagłębienia się w jego znaczenie i znaczenie dzisiaj. Witalis Ugrechelidze-Ugorski to temat, który wzbudził zainteresowanie ekspertów i ogółu społeczeństwa, ze względu na jego wpływ na różne aspekty życia codziennego. Na przestrzeni dziejów Witalis Ugrechelidze-Ugorski odgrywał kluczową rolę w społeczeństwie, a jego wpływ pozostaje znaczący także dzisiaj. W tym artykule postaramy się rzucić światło na różne aspekty Witalis Ugrechelidze-Ugorski, analizując jego ewolucję w czasie i jego znaczenie we współczesnym świecie.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
11 maja 1902 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
8 stycznia 1983 |
| Odznaczenia | |
| |
Witalis Ugrechelidze-Ugorski (gruz. ვიტალი უგრეხელიძე; ur. 28 kwietnia?/11 maja 1902 w Kutaisi, zm. 8 stycznia 1983 w Londynie) – gruziński oficer, major Wojska Polskiego, kawaler Virtuti Militari, przetłumaczył Pana Tadeusza na język gruziński.
Biografia
Urodził się w Kutaisi. Po ukończeniu Gruzińskiego Gimnazjum Szlacheckiego wstąpił do szkoły oficerskiej w Tbilisi. Walczył o niepodległość Gruzji, a po klęsce udał się na emigrację do Turcji. Gdy w 1921 roku Józef Piłsudski zaprosił gruzińskich oficerów do Polski, przyjechał wraz z innymi oficerami. Służył w wojsku polskim. Ożenił się z Haliną Troicką. Za udział w kampanii wrześniowej otrzymał order Virtuti Milliari. Po zwolnieniu z obozu jenieckiego w Luckenwalde włączył się w działalność konspiracyjną w Warszawie. Przed powstaniem warszawskim przedostał się do Włoch, gdzie dołączył do II Korpusu. Następnie wraz z nim wyjechał do Wielkiej Brytanii. Mieszkał w Londynie utrzymując rodzinę z pracy fizycznej. Witalis Ugrechelidze-Ugorski zmarł w 1983 roku w Londynie. W 2014 jego prochy zostały złożone na cmentarzu zasłużonych w Tbilisi.
Tłumaczenie „Pana Tadeusza”
W latach 50. XX wieku Ugrechelidze przetłumaczył na język gruziński „Pana Tadeusza”. Po raz pierwszy przedstawił swoje tłumaczenie w 1955 roku podczas posiedzenia Sekcji Brytyjskiej Ogólnego Komitetu Mickiewiczowskiego, a publicznie w 1956 roku podczas obchodów 100 lecia śmieci Adama Mickiewicza w Instytucie Sikorskiego w Londynie na spotkaniu "Najnowsze tłumaczenia Mickiewicza". Niestety nie zostało ono wtedy wydane. Rękopis został odnaleziony po latach. Do druku przygotował go wykładowca Uniwersytetu Warszawskiego Dawid Kolbaia. Książka została wydana w 2011 roku przez Studium Europy Wschodniej UW i Ossolineum.
Przypisy
- ↑ Tadeusz Łaszczewski Lubelszczyzna – 1939 r. Nazwiska osób na literę T – Ż
- ↑ a b c d e Taylor-Terlecka N. Mickiewicz na Kaukazie. Dzieje zagubionego rękopisu – Pan Tadeusz po gruzińsku W: Kolbaia D., Hlebowicz P., Warise P. Gruzja nieznana. Wspólne losy Gruzinów i Polaków 2011 s. 94-97
- ↑ Ostapczuk J. Z życia prawosławnej emigracji gruzińskiej w międzywojennej Polsce na przykładzie rodziny Bagrationich Rocznik Teologiczny 2016 z. 2 s. 275
- ↑ Janusz Stankiewicz, KAWALEROWIE ORDERU VIRTUTI MILITARI , www.stankiewicze.com .
- ↑ Polskie życie kulturalne. Pan Tadeusz po gruziński Orzeł Biały 1955 nr 28 z 9 lipca s. 3
- ↑ a b Czarny porucznik przełożył "Pana Tadeusza", „PolskieRadio.pl” .
Bibliografia
- Diana Zadura. Witalis Ugrechelidze-Ugorski (1902-1983) – oficer, jeździec i tłumacz. W: Pro Georgia: journal of kartvelological studies, No 29, 2019.
- Witalis Ugrechelidze-Ugorski. Wspomnienia kresowego ułana. Oprac. Diana Zadura. W: Pro Georgia: journal of kartvelological studies, No 29, 2019.