Wojciech Łazarek

W tym artykule szczegółowo zbadamy Wojciech Łazarek, analizując jego znaczenie, wpływ i wpływ na różne aspekty codziennego życia. Wojciech Łazarek to zjawisko, które przyciągnęło uwagę ekspertów i badaczy z różnych dziedzin, ponieważ jego znaczenie sięga od poziomu osobistego po globalny. W tym artykule przeanalizujemy różne aspekty, które sprawiają, że Wojciech Łazarek jest przedmiotem zainteresowania i refleksji, a także różne perspektywy, z których można do niego podejść. Ponadto zagłębimy się w implikacje, jakie Wojciech Łazarek ma w różnych kontekstach i jego potencjał do generowania znaczących zmian w społeczeństwie.

Wojciech Łazarek
Ilustracja
Wojciech Łazarek (1986)
Data i miejsce urodzenia

4 października 1937
Łódź

Data i miejsce śmierci

13 grudnia 2023
Gdańsk

Wzrost

177 cm

Pozycja

prawy łącznik

Kariera juniorska
Lata Klub
1952–1955 Metalowiec Łódź
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
1956–1961 Start Łódź
1961 ŁKS Łódź 9 (1)
1962–1966 Start Łódź
1967–1971 Lechia Gdańsk 35 (16)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1964–1967 Łódź (juniorzy, asystent)
1968–1974 Wybrzeże (juniorzy)
1971–1974 MRKS Gdańsk
1974–1975 Lechia Gdańsk
1976–1977 Olimpia Elbląg
1977 Bałtyk Gdynia
1978–1979 Zawisza Bydgoszcz
1980–1984 Lech Poznań
1985–1986 Lechia Gdańsk
1986 Trelleborgs FF
1986–1989 Polska
1990 Hapoel Kefar Sawa
1991 ŁKS Łódź
1992 Al-Masry SC
1993–1994 Ettifaq FC
1995 Aluminium Konin
1996–1997 Hapoel At-Tajjiba
1997–1998 Wisła Kraków
1998 Widzew Łódź
1998–1999 Śląsk Wrocław
2000 Wisła Kraków
2001–2002 Jagiellonia Białystok
2002–2004 Sudan
2005–2006 Narew Ostrołęka
2008 Ilanka Rzepin
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Wojciech Łazarek (ur. 4 października 1937 w Łodzi, zm. 13 grudnia 2023 w Gdańsku) – polski piłkarz i trener piłkarski, selekcjoner reprezentacji Polski w latach 1986–1989.

Kariera

Jako piłkarz występował na pozycji napastnika. Wychowanek Metalowca Łódź, następnie grał w Starcie Łódź, ŁKS Łódź oraz Lechii Gdańsk.

Po zakończeniu kariery piłkarskiej podjął pracę jako trener. Zaczynał jako asystent trenera reprezentacji juniorów Łodzi (1964–1967). Następnie pracował jako szkoleniowiec reprezentacji juniorów Wybrzeża (1968−1974), MRKS Gdańsk (1971−1974), Lechii Gdańsk (1974−1975), Olimpii Elbląg (1975−1976), Bałtyku Gdynia (1977), Zawiszy Bydgoszcz (1978−1979, awans do I ligi), Lecha Poznań (1980−1984, Mistrzostwo Polski 1983 i 1984, Puchar Polski 1982 i 1984), ponownie Lechii Gdańsk (1985−1986) oraz krótko drużyny II ligi szwedzkiej Trelleborgs FF (1986). W latach siedemdziesiątych odbył wiele zagranicznych staży trenerskich, m.in. w Hercie BSC, Hamburger SV, Dynamie Kijów oraz PSV Eindhoven.

W sierpniu 1986 roku wygrał konkurs na stanowisko selekcjonera reprezentacji Polski. Kadrę narodową prowadził od 25 sierpnia 1986 do 15 czerwca 1989. Odszedł po przegranym meczu z reprezentacją Anglii w eliminacjach Mistrzostwa Świata 1990.

Po zakończeniu pracy z reprezentacją Polski trenował drużyny polskie i zagraniczne: izraelski Hapoel Kefar Sawa (1990), ŁKS Łódź (1991), egipski Al-Masry Port Said (1992), saudyjski Ettifaq FC (1993−1994), Aluminium Konin (1995), izraelski Hapoel At-Tajjiba (1996−1997), Wisłę Kraków (1997−1998 i 2000), Widzew Łódź (1998), Śląsk Wrocław (1998−1999) oraz Jagiellonię Białystok (2001−2002). W latach 2002−2004 prowadził reprezentację Sudanu.

Od 19 października 2005 do 3 lipca 2006 był trenerem i dyrektorem sportowym klubu War-Pol Narew Ostrołęka. Od 8 kwietnia do czerwca 2008 roku był trenerem Steinpol-Ilanki Rzepin.

21 grudnia 2023 został pochowany na cmentarzu św. Rocha w Łodzi.

Sukcesy

Zawisza Bydgoszcz

Lech Poznań

Indywidualne

Życie prywatne

Z wykształcenia był technikiem mechanikiem.

Jego syn Grzegorz (1964−2018) był piłkarzem.

Przypisy

Linki zewnętrzne