W dzisiejszym świecie Wojciech Iwańczak stał się tematem zainteresowania zarówno ekspertów, jak i ogółu społeczeństwa. Dzięki swojemu wpływowi na różne aspekty społeczeństwa Wojciech Iwańczak przykuł uwagę społeczności globalnej i wywołał szeroką debatę na temat jego konsekwencji. Od momentu powstania do ewolucji na przestrzeni czasu, Wojciech Iwańczak pozostawił niezatarty ślad w historii i spowodował szereg znaczących zmian w różnych obszarach. W tym artykule przyjrzymy się bliżej wpływowi Wojciech Iwańczak i zbadamy jego wiele aspektów, aby lepiej zrozumieć jego dzisiejsze znaczenie.
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
19 stycznia 1948 |
profesor nauk humanistycznych | |
Specjalność: dzieje kultury Europy późnośredniowiecznej, mediewistyka | |
Alma Mater | |
Doktorat |
1981 – historia |
Habilitacja |
1990 – historia |
Profesura |
2002 |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia |
Wyższa Szkoła Pedagogiczna/Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach |
Okres zatrudn. |
Od 1982 |
Wojciech Józef Iwańczak (ur. 19 stycznia 1948 we Wrocławiu) – polski historyk, mediewista, profesor nauk humanistycznych.
W 1965 ukończył XLI LO im. Joachima Lelewela w Warszawie. W latach 1965–1970 odbył studia z zakresu historii na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1970 do 1972, również na UW, studiował dziennikarstwo. Doktoryzował się w 1981 w Instytucie Historii PAN w Warszawie. Stopień doktora habilitowanego uzyskał w 1990 na UW w oparciu o rozprawę Ludzie miecza, ludzie modlitwy i ludzie pracy. Trójpodział społeczeństwa w średniowiecznej myśli czeskiej. Postanowieniem Prezydenta RP z 15 marca 2002 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych.
W latach 1973–1976 pracował jako redaktor w „Tygodniku Kulturalnym”. Od 1976 do 1980 był doktorantem w Instytucie Historii PAN. W 1982 rozpoczął pracę w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Kielcach (przekształconej następnie w Akademię Świętokrzyską i Uniwersytet Jana Kochanowskiego). W 1990 został kierownikiem Zakładu Historii Średniowiecznej w Instytucie Historii na Wydziale Humanistycznym. Pracował również we Wszechnicy Świętokrzyskiej w Kielcach. Ponadto był przewodniczącym Komisji Nauki i Spraw Zagranicznych Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego, a także członkiem Komitetu Nauk Historycznych Polskiej Akademii Nauk.
Specjalizuje się w dziejach kultury Europy późnośredniowiecznej. Jego zainteresowania badawcze obejmują: dzieje Europy środkowej w średniowieczu ze szczególnym uwzględnieniem schyłku tej epoki, historię Czech w różnych przekrojach, etos rycerski, wyobraźnię społeczną, socjologię średniowieczną, różne aspekty wojskowości, dziejopisarstwo, historiografię XIX i XX wieku dotyczącą średniowiecza, epokę Luksemburgów, husytyzm, dzieje geografii i kartografii w średniowieczu i wczesnych czasach nowożytnych, wyobraźnię przestrzenną, odkrycia geograficzne, podróże oraz wiedzę o świecie.