Wrszowcy
W obecnym kontekście Wrszowcy stał się istotnym tematem cieszącym się dużym zainteresowaniem szerokiego spektrum społeczeństwa. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne czy wpływ na polu zawodowym, Wrszowcy przykuł uwagę ludzi w różnym wieku, kulturach i zawodach. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty związane z Wrszowcy, od jego początków do dzisiejszej pozycji. Przeanalizujemy jego znaczenie, implikacje oraz to, jak ukształtowało lub będzie kształtować otaczający nas świat. Niezależnie od Twojej wcześniejszej wiedzy na temat Wrszowcy, ten artykuł dostarczy Ci cennych informacji i zachęci do zastanowienia się nad jego znaczeniem w Twoim życiu.
Wrszowcy, Werszowcy (łac. Vrsines, cz. Vršovci) – czeski ród możnowładczy o początkach historii w X–XII wieku. Posiadali swe domeny w północnych Czechach wokół Žatca i Litomierzyc, będąc drugim pod względem znaczenia rodem w kraju po tronujących Przemyślidach i kontestujących ich Sławnikowicach.
Dzieje
W 28 września 995 r. wspomagali Bolesława II Pobożnego, księcia Czech z dynastii Przemyślidów w najeździe na Libice i wyniszczeniu Sławnikowiców, prawdopodobnie w zemście za rzucenie na nich klątwy przez świętego Wojciecha. Wiele wskazuje, że przejęli po ofiarach Libice.
Początkowo związani i skoligaceni z Przemyślidami, wraz ze wzrostem potęgi swego rodu zaczęli z nimi rywalizować. Sprzymierzeni z młodszymi braćmi księcia Bolesława III Rudego doprowadzili do usunięcia go z tronu w 1003 roku, co sprowokowało interwencję w Czechach Bolesława Chrobrego. Część rodu została wymordowana przez przywróconego na tron Rudego, część jednak utrzymała wysokie stanowiska w państwie, być może dlatego, że z rodu Wrszowców pochodziła żona księcia.
Do ponownej eskalacji waśni doszło po zjednoczeniu Czech przez Brzetysława II, który wypędził przywódców rodu. Spiskując doprowadzili oni do zamordowania Brzetysława w 1100 r.
Upadek rodu w Czechach nastąpił w 1108 r., po konspiracyjnym spotkaniu na zamku Vraclav, gdy Świętopełk II wygubił pozostałych Wrszowców za rzekomą zdradę.
O historii rodu Wrszowców pisał Kosmas z Pragi w swojej Chronica Boëmorum.
Związki z Polską
Niedobitki z pogromu Świętopełka uchodziły na Śląsk i na Węgry, stamtąd na Mazowsze. Prawdopodobnie dali początek niektórym polskim rodom o herbach:
Zobacz też
Bibliografia
- Thietmar z Merseburga. Chronicon;
- Cosmas z Pragi. Chronica Boëmorum;
- Jan Długosz, Annales seu cronici incliti regni Poloniae;
- Simon Okolski. Orbis Polonus. Krakow, 1642. V.2. 581-602;
- Kasper Niesiecki, Herbarz, VIII, 97-99;
- Bartosz Paprocki, Herby rycerstwa polskiego; Kraków, 1584 (II ed. Kraków, 1858);
- Josef Teige: "Blätter aus der altböhmischen Genealogie. Slavnikiden /Die Vrsovcen /Die Herren von Lichtenburg", Damböck 2005, ISBN 3-900589-45-3.
- Kopal, Petr. Neznámý známý rod. Pokus o genealogii Vršovců. Sborník archivních prací 2001/1, 3–84.
Uwagi
- ↑ Jednakże Niesiecki podaje także, że prawdopodobniej „to nie Ursovitae byli, jako chce Długosz, ale Wersovitae, nie Rawiczanie, ale Werszowcy
Przypisy
- ↑ a b Kasper Niesiecki, Herbarz, VII 64-65, VIII 97-99